Οι κάτω πέτρες, είναι ένα σημείο πάνω στο νησί που σχεδόν όλοι το έχουν περάσει. Αρκετοί το προτιμούν για την απογευματινή τους βόλτα, έναν πρωινό περίπατο, μια ήσυχη βραδιά στο άκουσμα του κύματος. Ο επισκέπτης θαυμάζει γαλήνιος τη Θέα στο απέραντο γαλάζιο μέχρι το σημείο που ο ουρανός ενώνει τα χρώματα του με τη θάλασσα.
Όσο φημισμένη και να είναι αυτή η τοποθεσία όμως, κρύβει και αυτή τις εκπλήξεις της. Κάπου ανάμεσα στις βραχώδει πλαγιές, υπάρχει μια μικρή σπηλιά, που έχει μετατραπεί σε προσκύνημα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτη. Η ατμόσφαιρα μέσα στη φυσική σπηλιά , δίπλα από τη θάλασσα είναι απόλυτα κατανυκτική και προκαλεί στον επισκέπτη δέος.
Σε έναν περίπατο μας στο σημείο , συναντήσαμε τυχαία και τυχερά τον κύριο Στέργο, ο οποίος είναι και ο άνθρωπος που περιποιήθηκε αυτό το προσκυνηματικό σημείο. Όπως μας αφηγήθηκε ο ίδιος, πριν πολλά χρόνια και ανήμερα της γιορτής των Ταξιαρχών, κάνοντας ένα περίπατο στις κάτω πέτρες είδε στη θάλασσα κάτι να επιπλέει. Το πιάνει και είχε μέσα μια εικονίτσα του Πανορμίτη και κάποια μικρά λαδάκια. Εκείνος το θεώρησε σημάδι από τον Αρχάγγελο και ένιωσε την ανάγκη να κάνει κάτι.
Έτσι έφτιαξε στον κεντρικό δρόμο απάνω σχεδόν ένα μικρό πρόχειρο καντηλάκι. Μια μέρα που άναβε το καντήλι, του έπεσε κάτι και κατρακύλησε στους βράχους. Στην 
προσπάθεια του να το βρει, το ανακάλυψε μέσα σε αυτή τη σπηλιά, η οποία ήταν καλυμμένη από δέντρα και πέτρες. Έκτοτε αυτή η σπηλιά είναι το σπίτι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ του Πανορμίτη στη Ρόδο.
Περιποιήθηκε το σημείο όσο καλύτερα μπορούσε, έχει βάλει εικόνες και καντηλάκια ώστε να παρακινήσει τους επισκέπτες να ανέβουν και να προσκυνήσουν και από τότε, πολύς κόσμος περνάει, προσκυνάει, φροντίζει το χώρο. Κάνουν τα τάματα τους, ανάβουν το κεράκι τους , έχουν αφήσει ένα βιβλίο προσευχών για τον κόσμο. Μια γυναίκα είχε τάμα κι έφτιαξε ένα καινούριο καντήλι να φαίνεται απ το δρόμο και σκαλάκια για να είναι ευκολότερη η πρόσβαση στους βράχους.
Τον Αρχάγγελο Πανορμίτη τον τιμούν με ευσέβεια και σε αυτή τη σπηλιά, νιώθεις πράγματι ότι είναι παρόν και είναι η δική του σπηλιά. Την επόμενη φορά που θα περάσετε απ’ το σημείο, αξίζει μια επίσκεψη!
