Στο επονομαζόμενο ακρωτήριο Βόδι, υπάρχουν οι γνωστές από την αρχαιότητα ακόμα Ιαματικές Πηγές της Καλλιθέας. Από την πηγή αναβλύζει κόκκινο νερό και χαρακτηρίζεται ως χλωρονατριούχος. Η θερμοκρασία είναι 17 οC – 18 οC και η ραδιενέργεια 0.6 μονάδες Mache.
Τα νερά της Καλλιθέας εγκρίνονταν για θεραπεία των παθήσεων της αρθρίτιδας, τις δερματοπάθειες, την παχυσαρκία, το διαβήτη, τις τροπικές ασθένειες, τη δυσεντερία, την ελονοσία, τις αλλεργίες, το άσθμα, τις κυστίτιδες, τη διάρροια και τις παθήσεις των εντέρων.
Οι Θέρμες Καλλιθέας στέκονται ως ένα υπέροχο αρχιτεκτονικό κτίριο , ανατολίτικου ρυθμού που κρύβει μεγάλη ιστορία. Το 1927 άρχισε από εκεί η μελέτη των υδάτων και το 1928 άρχισαν να κατασκευάζονται οι βασιλικές εγκαταστάσεις από τον Πέτριο Λομπάρντι. Τα εγκαίνια των εγκαταστάσεων έγιναν το 1929 από τους Ιταλούς και έκτοτε το σημείο έγινε πόλος έλξης χιλιάδων επισκεπτών. Οι εγκαταστάσεις αυτές εντάσσονται στις μεγαλύτερες της Ανατολικής Μεσογείου.
Από την κεντρική είσοδο, ο επισκέπτης συνεχίζει προς μια πλατεία με στρογγυλό σιντριβάνι και στις σκάλες που ακολουθούν την κλίση του εδάφους. Η δεύτερη είσοδος, που οδηγεί προς την κυρίως σκάλα, καλύπτεται δεξιά και αριστερά με κίονες που στήριζαν την πέργολα, γεμάτη από βοκαμβίλιες. Στη συνέχεια η σκάλα οδηγεί στο περιστύλιο, δεξιά και αριστερά σε κυκλικές εγκαταστάσεις – όπου βρίσκονταν τα εργαστήρια και τα γραφεία – και συνεχίζεται με σκάλες που οδηγούν πάλι από αριστερά και δεξιά στην κυρίως Ροτόντα με θόλο ύψους 14 μέτρων, περίτεχνα διακοσμημένου και κατασκευασμένου έτσι ώστε το φυσικό φως να πε
ρνάει από τα μπλε ρομβοειδή βιτρώ. Από το περιστύλιο τρεις καμάρες οδηγούν στη Στοά του Αναψυκτηρίου των ιαμάτων νερών. Προς την προκυμαία οι κούσπες-σπηλιές διαμορφώθηκαν για να στεγάσουν το αναψυκτήριο και χώρους ανάπαυσης ενώ ακριβώς απέναντι βρίσκεται η πίστα χορού και η θέση της ορχήστρας. Όλοι οι εξωτερικοί τοίχοι ήταν διακοσμημένοι με θάλασσινά μοτίβα και ο όρμος δεξιά σε όλα τα επίπεδα καλύφθηκε με μικρούς δρομίσκους – με δέντρα όλων των ειδών και πέργολες που οδηγούσαν στο θαυμάσιο κυκλικό κτίριο-κήπο με τις βεσπασιανές εγκαταστάσεις. Εκεί όπου στεγαζόταν επίσης χώρος αναγνωστηρίου υπήρχε στο κέντρο ακόμη ένα συντιβάνι.
Τα νερά της Καλλιθέα προέρχονταν από την Αγία Ειρήνη – Πίσω Θέρμα, από την πηγή του Ιπποκράτη στην Κω – Εμπρός Θέρμα και την πηγή της Καλλιθέα ς στη Ρόδο. Από αυτά τα νερά έφτιαχναν τα τελικά μίγματα:
- Κολομπάκι, μείγμα νερού 2/3 ιπποκρατικής πηγής και 1/2 πηγής Καλλιθέας.
- Serena, μείγμα νερού 1/3 ιπποκρατικής πηγής και 2/3 πηγής Καλλιθέας.
Τα νερά από την πηγή του Ιπποκράτη χαρακτηρίζονταν ως διουρητικά και υπακτικά, από την πηγή της Καλλιθέας ισχυρά υπακτικά και διουρητικά, ενώ της Αγίας Ειρήνης χολαγωγά και τονωτικά. Οι θεραπείες που γίνονταν ήταν ποσιθεραπεία και αμπελοθεραπεία.
