Τον Άγιο Μακάριο τον Καλογερά, ιδρυτή και πρώτο Διδάσκαλο της Πατμιάδας του Γένους Εκκλησιαστικής Σχολής θα τιμήσει φέτος ο Σύλλογος Πατμίων Ρόδου Ο ΟΣΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018 στο Πνευματικό Κέντρο του Αγίου Χριστοφόρου επί της Λεωφόρου Ρόδου –Λίνδου.
Στις 5.30 το απόγευμα θα τελεστεί Πανηγυρικός Εσπερινός και Αρτοκλασία στην ενορία του Αγίου Χριστοφόρου, με τη συμμετοχή ιερέων που υπηρετούν την Εκκλησία της Ιεράς Μητροπόλεως Ρόδου και είναι απόφοιτοι της Πατμιάδας Σχολής. Θα ψαλλεί η Ακολουθία του Αγίου όπως αυτή παρατίθεται στην έκδοση της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Πάτμου, «Πατμιακόν Λειμωνάριον» που συγκεντρώνει τις ακολουθίες απάντων των εν Πάτμω διαλαμψάντων και εξαιρέτως τιμωμένων αγίων έργο ενός από τους λογιώτερους ιεράρχες του πάνσεπτου Οικουμενικού Θρόνου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ρόδου κ. Κυρίλλου Κογεράκη. Θα ακολουθήσει προσφορά καφέ και η κοπή της Βασιλόπιττας του Συλλόγου.
Ο Αγιος Μακάριος ο Καλογεράς, ο Εθνοδιδάσκαλος γεννήθηκε στην Πάτμο το 1688 μ.Χ., και ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Αργότερα πήγε στην Κωνσταντινούπολη για σπουδές και ήρθε σ΄ επαφή με σημαντικές οικογένειες και κληρικούς της Βασιλεύουσας. Μετά το τέλος των πολυετών σπουδών του υπηρέτησε ως Διάκονος πλάι στο Μητροπολίτη Νικομήδειας.
Καθώς ο Μακάριος ενδιαφερόταν πολύ για τη διδασκαλία και τη διαπαιδαγώγηση των υπόδουλων Ελλήνων, επέστρεψε στην Πάτμο το 1713 μ.Χ. και ίδρυσε την Πατμιάδα Σχολή. Τα μαθήματα στη σχολή παρέχονταν δωρεάν σε όλους τους μαθητές και αρχικά ο Μακάριος δίδασκε μόνος του. Μετά από μερικά χρόνια, οι καλύτεροι των μαθητών επιλέχθηκαν ως διδάσκαλοι της σχολής. Οι μαθητές αυτοί κατάγονταν από την Πάτμο και από άλλα μέρη της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι κύριοι συνεργάτες του ήταν ο μοναχός Κοσμάς από τη Λήμνο και ο μοναχός Γεράσιμος ο Βυζάντιος. Ο αριθμός των μαθητών αυξήθηκε σε εκατό, γι’ αυτό και θεωρήθηκε απαραίτητη η δημιουργία νέων κτηρίων, τα οποία δημιουργήθηκαν με τη βοήθεια εύπορων δωρητών από την Κωνσταντινούπολη. Η Πατμιάδα μετεξελίχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες σχολές του Ελληνισμού. Ο Μακάριος, ο οποίος είχε εξασθενημένο οργανισμό, απεβίωσε στην Πάτμο το 1737 μ.Χ. , αλλά η έντονη δράση και το έργο του διέσωσαν το όνομά του. Η Ιερωσύνη του δεν ανήλθε ποτέ πέραν του βαθμού του Διακόνου, επειδή αρεσκόταν περισσότερο, όπως ο ίδιος έλεγε να διακονεί παρά να διακονείται. Η ευωδιάζουσα και μυροβλύζουσα Τιμία Κάρα του θησαυρίζεται στο Ι. Σπήλαιο της Αποκάλυψης σε ασημένια λάρνακα.
