Η φυλή Awa ζει στη ζούγκλα του Αμαζονίου. Έχει καταφέρει να επιβιώσει παρά τις επιθέσεις που έχει δεχτεί στη διάρκεια των χρόνων. Και ζει τόσο βαθιά στα δάση της ανατολικής Βραζιλίας που τα μέλη της έχουν γίνει ένα με τη ζούγκλα και τα ζώα της.
Η ιστορία της χάνεται στα βάθη των αιώνων. Έγινε στόχος Ευρωπαίων αποίκων και ιδιοκτητών ράντσων που έκλεψαν τη γη τους. Αλλά κατάφεραν να αντέξουν και να επιζήσουν. Ζουν σε πλήρη αρμονία στα βάθη της ζούγκλας και φτάνουν σε σημείο να υιοθετούν άγρια ζώα. Κάποιες γυναίκες φτάνουν το σημείο να θηλάζουν σκίουρους μέχρι να μεγαλώσουν.
Ελάχιστοι άνθρωποι τους έχουν συναντήσει. Ένας από τους τυχερούς είναι ο φωτογράφος Domenico Pugliese, που κατάφερε να περάσει χρόνο με τα μέλη της φυλής. Ο Pugliese γνώρισε για πρώτη φορά τη φυλή Awa όταν το 2009 ένας φίλος του δημοσιογράφος τον κάλεσε να συνοδεύσει τον ίδιο και έναν ανθρωπολόγο σε ένα διήμερο ταξίδι στον Αμαζόνιο.
«Άκουσαν τον ήχο της μηχανής της βάρκας και έτρεξαν στην άκρη του ποταμού. Έμοιαζαν σαν από άλλο κόσμο. Θυμάται πως έτεινε το χέρι του για να τους χαιρετίσει και εκείνοι δεν ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν», είπε στη MailOnline. Και πρόσθεσε πως για τα μέλη της φυλής είναι αδιανόητο ένας μεγάλος άνδρας να είναι μόνος και να μην έχει οικογένεια.
Η οικογένεια είναι σημαντική για τους Awa. Και όχι μόνο τα ανθρώπινα μέλη της. Και τα κατοικίδιά τους, που τους βοηθούν σε πολλά όπως το να σπάνε καρύδια, να μαζεύουν φρούτα από ψηλά δέντρα ή να τους προσέχουν όταν κοιμούνται, είναι το ίδιο σημαντικά με τα παιδιά τους.
Έχουν μαζί τους αγριογούρουνο, σκίουρους, παπαγάλους και μεγάλα τρωκτικά. Αλλά τα αγαπημένα τους ζώα είναι οι μαϊμούδες σύμφωνα με το Survival International. Τα λεγόμενα πρωτεύοντα ζώα γίνονται θήραμά τους αλλά από τη στιγμή που ένα μικρό θα μπει στην οικογένεια και θα το θηλάσουν, δεν θα το φάνε ποτέ. Ακόμη κι αν το αφήσουν να επιστρέψει στη ζούγκλα όταν μεγαλώσει, θα το αναγνωρίζουν ως hanima, ως μέλος της οικογένειάς τους.
Δεν είναι απλά κοντά στη φύση, είναι μέρος της φύσης, λέει ο Pugliese.
Από τις δεκάδες χιλιάδες Awa που ζούσαν στην περιοχή Μαρανάο όταν έφτασαν στη Βραζιλία οι Πορτογάλοι πριν από σχεδόν 500 χρόνια, πλέον έχουν απομείνει σχεδόν 400. Και περίπου 60 από αυτούς δεν είχαν ποτέ καμία επαφή με τον “έξω” κόσμο. Σχεδόν όλοι τους πέθαναν από ασθένειες που “έφεραν” οι άποικοι: ευλογιά, ιλαρά και γρίπη. Όσοι επέζησαν, έγιναν σκλάβοι σε φυτείες καουτσούκ και ζαχαροκάλαμου.
Το 1835, μετά από αιώνες καταπίεσης, οι φυλές του Μαρανάο ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Ευρωπαίους κατακτητές τους. Η επανάστασή τους διήρκεσε πέντε χρόνια και έληξε με τη μαζική εξόντωση περίπου 100.000 ιθαγενών σε όλη την επαρχία.
Έτσι, οι Awa αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν έναν νομαδικό τρόπο ζωής προκειμένου να γλιτώσουν τη γενοκτονία. Στα επόμενα 200 χρόνια έγιναν ικανότατοι κυνηγοί και έμαθαν να χτίζουν καταφύγια μέσα σε λίγες ώρες. Ακόμη κι αν έπρεπε να τα εγκαταλείψουν μέσα σε λίγες μέρες.
Το 1982 η Παγκόσμια Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσαν στη Βραζιλία δάνειο 600 εκατομμυρίων για να προστατεύουν τις περιοχές όπου ζούσαν οι ιθαγενείς. Αλλά οι παράνομοι υλοτόμοι συνέχισαν να τους απειλούν για τα 30 χρόνια που ακολούθησαν. 450 άνθρωποι της φυλής δολοφονήθηκαν από το 2003 έως το 2010.
Πριν από τρία χρόνια, ένα κορίτσι της φυλής Awa κάηκε ζωντανό από άτομα που είχαν φάρμες στην περιοχή, όταν βρέθηκε σε μη προστατευόμενη περιοχή. Η αρχηγός μιας άλλης φυλής, η Luis Carlos Guajajaras, δολοφονήθηκε ως “μήνυμα” σε άλλους ιθαγενείς.
Πηγή: Daily Mail
