Η 7η Μαρτίου 1948 αποτελεί ημέρα ορόσημο για τους Δωδεκανησίους. Αποτελεί το χρονικό σημείο ολοκλήρωσης της σύγχρονης ελληνικής επικράτειας, με την ένταξη της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, δικαιώνοντας πολυετείς αγώνες και αιματηρές θυσίες πολλών γενεών Δωδεκανησίων. Αυτή την ιστορική κληρονομιά τιμούμε σήμερα. Και μάλιστα σε μια συγκυρία ιδιαίτερα κρίσιμη για όλους μας. Γιατί εβδομήντα ένα χρόνια μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, η Τουρκία εξακολουθεί να διεκδικεί νησιά, θαλάσσιο και εναέριο χώρο, στην περιοχή του νοτιοανατολικού Αιγαίου, εκτοξεύοντας απειλές και κάνοντας επιδείξεις των στρατιωτικών της δυνατοτήτων στην περιοχή.
Η κρισιμότητα της συγκυρίας επιτείνεται από δημόσιες θέσεις και δηλώσεις που εκφράζονται από στελέχη της κυβερνώσας πολιτικής παράταξης, του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες είτε καταδεικνύουν άγνοια και αδυναμία κατανόησης δεδομένων (όπως π.χ. η ατυχής δήλωση βουλευτού της Δωδεκανήσου ότι θα έπρεπε και για τα ζητήματα του Αιγαίου να υπάρξει μια συμφωνία ανάλογη με αυτή των Πρεσπών για το Μακεδονικό, ωσάν να υπάρχουν κοινά σημεία στις δυο περιπτώσεις, κάτι που μια απλή συγκριτική επισκόπηση των στοιχείων τους καταρρίπτει άμεσα), είτε αμετροέπεια σε συνδυασμό με διάθεση κατευνασμού της Τουρκίας (όπως π.χ. η ακόμη πιο ατυχής δήλωση του τέως Υπουργού Εξωτερικών περί δικαιωμάτων της Τουρκίας για εκμετάλλευση ενεργειακών πηγών στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, με ευθεία αμφισβήτηση της ελληνικής θέσης περί ΑΟΖ στο Καστελόριζο).
Η ιστορική πορεία της Δωδεκανήσου και οι αγώνες για την ένταξη της στην ελληνική επικράτεια καταδεικνύουν τον – τουλάχιστον – προβληματικό χαρακτήρα αυτών των ισχυρισμών. Τα διδάγματα της ιστορίας μας οδηγούν σε ένα αναπόδραστο συμπέρασμα. Η Δωδεκάνησος, ως πύλη της Ελλάδας και της Ευρώπης προς τη Μέση Ανατολή, καλείται να διαδραματίσει καίριο ρόλο ως σημείο αναφοράς των εξελίξεων. Η γεωγραφική θέση και η νησιωτική φύση της περιοχής μας, την καθιστούν παράγοντα ασφάλειας και ανθρωπισμού ταυτόχρονα. Η ελληνική πολιτεία, καλούμενη να αναπτύξει μια εξωτερική πολιτική με άξονες τόσο τη ρεαλιστική εκτίμηση της κατάστασης και των αναπτυσσομένων συμφερόντων, όσο και τις ρυθμίσεις του διεθνούς δικαίου και της εφαρμογής τους στην περιοχή, πρέπει να αντιληφθεί τη στρατηγική σημασία της Δωδεκανήσου και του ρόλου που τα νησιά μπορούν να διαδραματίσουν σε γεωστρατηγικό, πολιτικό, οικονομικό και ανθρωπιστικό επίπεδο. Για αυτό πρέπει να ενισχύσει τη νησιωτική επικράτεια της, πρέπει να αποδώσει και στη Δωδεκάνησο την προσοχή και την αξία που, σήμερα αλλά και διαχρονικά, η θέση και η λειτουργία της επιτάσσουν. Με υποδομές, με πολιτικές πρωτοβουλίες, με αναθεωρήσεις δυσμενών επιλογών που η κρίση προκάλεσε. Γιατί η πραγματική έξοδος από την κρίση θα είναι για εμάς ακριβώς η αποκατάσταση των αδικών που βιώνουν οι νησιώτες. Και οι νησιώτες, με προεξάρχοντες τους Δωδεκανήσιους, έχουν αποδείξει ότι κάθε άλλο παρά αχάριστοι είναι, διαψεύδοντας τους σχετικούς οικτρούς χαρακτηρισμούς βουλευτών της κυβερνώσας παράταξης.
Ως νησιώτες ατενίζουμε το μέλλον, διδασκόμενοι από το παρελθόν, έτοιμοι να κάνουμε αυτό που επιτάσσει το καθήκον και η συνείδηση μας. Πρωτοστατώντας και διεκδικώντας αυτό που μας ανήκει, με σεβασμό σε αυτό που κληρονομήσαμε, τιμούμε την 7η Μαρτίου 1948. Χρόνια Πολλά!
