Η συνέντευξη που ακολουθεί έχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία , καθώς μου δίνει την ευκαιρία για πρώτη φορά απέναντι μου να έχω μια φίλη από τα παλιά , μια συμμαθήτρια του διπλανού θρανίου, μια γνωριμία από αυτές τις αθώες των παιδικών χρόνων, που όταν τις συναντάς απλά χαμογελάς. Πόσο μάλλον όταν γνωρίζεις ότι έχουν κάνει πραγματικότητα τα όνειρα τους, αυτά που ως παιδιά μοιραζόσασταν . Η Ειρήνη Σφυρίου, με την συμπαίχτρια της, την Φλώρα Ιωαννίδου, έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία και συνεχίζουν για τρίτη χρονιά να κατακτούν τις κορυφές στη Θεσσαλονίκη όπου βρίσκονται, και αποτελούν πανελλαδικά, ένα πολυσυζητημένο ζευγάρι στο Μπιτς Βόλει.
Ακολουθεί αναλυτικά η συνέντευξη της Ειρήνης Σφυρίου στην Ανδριάνα Κυπραίου για το Rodosreport
- Ειρήνη, σε θυμάμαι να παίζεις βόλεϊ από το σχολείο. Σωστά;
Ναι καλά θυμάσαι ! Ξεκίνησα το volley παίρνοντας μέρος στα σχολικά πρωταθλήματα αλλά εντατικά ξεκίνησα στο λύκειο και σχεδόν παράλληλα με το volley ξεκίνησα και beach volley.
- Πως ξεκίνησε η σχέση σου με την άμμο ?Σε συνδέει μια ιδιαίτερη αγάπη μαζί της;
Η επαφή με το μπιτς έγινε μέσω της πρώτης μου προπονήτριας Φαίης Μίχου, την οποία και ευχαριστώ πολύ για το “δώρο” που μου έκανε! Με είδε σε
ένα φιλικό παιχνίδι σάλας (volley), μου πρότεινε να ξεκινήσουμε προπονήσεις μπιτς και να συμμετέχω στο πανελλήνιο πρωτάθλημα στην κατηγορία “juniors”!Κάναμε προπονήσεις σε καθημερινή βάση και έτσι αναπτύχθηκε μια ιδιαίτερη σχέση με την άμμο…!
- Πες μας αρχικά πως σε έβγαλε ο δρόμος σου στη Θεσσαλονίκη;
Στη Θεσσαλονίκη ήρθα για σπουδές , πήρα πτυχίο στο τμήμα επιστήμης φυσικής αγωγής και αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) και φέτος τελειώνω και το μεταπτυχιακό μου στο ομώνυμο τμήμα.
- Είχες σκοπό να κυνηγήσεις την αγάπη σου για το Μπίτς Βόλει στη Θεσσαλονίκη , υπάρχει κάποια διαφορά σε σχέση με την Ρόδο?
Ανυπομονούσα να συναντήσω κάτι διαφορετικό . Ήξερα ότι στη Θεσσαλονίκη έχει υψηλό αγωνιστικό επίπεδο σε σχέση με της Ρόδου τόσο στη σάλα όσο και στην άμμο. Στην αρχή δυσκολεύτηκα να καλύψω το “χαμένο έδαφος” και να ακολουθήσω τους ρυθμούς των υπόλοιπων αθλητριών μιας και υπερτερούσαν σε αγωνιστική εμπειρία, που είναι και ο πιο σημαντικός παράγοντας για επιτυχία, παρόλα αυτά με σκληρή δουλειά και υπομονή πιστεύω πως έχω φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο.
- Με την Φλώρα έχετε στεφθεί δυο φορές πρωταθλήτριες Βόρειας Ελλάδας; Υπάρχει η πιθανότητα να σας δούμε πρωταθλήτριες Ελλάδας;
Εξ αρχής είχαμε πει με την Φλώρα ότι δεν θα ακολουθήσουμε την σειρά των τουρνουά “masters”, τα οποία στο τέλος βγάζουν και τον “πρωταθλητή Ελλάδας”, έτυχε και έγινε το πρώτο κοντά στην Θεσσαλονίκη και έτσι δηλώσαμε συμμετοχή.Δεν μπορώ να ξέρω τι θα γινόταν αν ακολουθούσαμε αυτή τη σειρά των τουρνουά, εμείς κρατάμε την πολύ καλή εμφάνιση και την κατάκτηση της δεύτερης θέσης του πρώτου “master” και συνεχίζουμε στα North! Οι λόγοι που δεν ακολουθούμε τα masters είναι κυρίως οικονομικοί.
- Ο δρόμος σου σε έβγαλε στη Θεσσαλονίκη για σπουδές, τώρα πλέον είσαι καθηγήτρια φυσικής αγωγής απόφοιτος ΤΕΦΑΑ. Θέλεις να επιστρέψεις στη Ρόδο;
Θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή στη Ρόδο, θεωρώ ότι έχω ακόμα να κερδίσω πράγματα από τη Θεσσαλονίκη τόσο στον αγωνιστικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα και γι’αυτό παρατείνω τη διαμονή μου στη συμπρωτεύουσα!
- Ποια είναι τα όνειρα σου για το άθλημα που αγαπάς στο νησί μας; Έχει προοπτικές;
Σίγουρα υπάρχουν προοπτικές, αν σκεφτεί κανείς ότι όταν ξεκίνησα σάλα είχαμε με το ζόρι πρωτάθλημα γυναικών-
- Ονειρεύεσαι σε κάθε αμμουδιά της Ρόδου και ένα γήπεδο Μπίτς Βόλει;
θα μπορούσε!Ήδη στη Ρόδο έχουμε πρότυπες εγκαταστάσεις , στο Κορακόνερο, αλλά δυστυχώς δεν συνδυάζει 
την άμεση πρόσβαση -βουτιά- στη θάλασσα. Η μεγαλύτερη δυσκολία για να δημιουργηθεί ένα γήπεδο μπτσ είναι να βρεθεί άμμος, στη Ρόδο έχουμε άπλετη σε πολλές παραλίες, οπότε είναι εύκολο και σχετικά ανέξοδο να στηθούν γήπεδα!
- Εμείς σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία και να μας χαρίσεις ακόμα περισσότερες στιγμές χαράς και περηφάνιας !
Εγώ σας ευχαριστώ γενικότερα για την στήριξή σας και ειδικότερα εσένα για την συνέντευξη, είναι ευχάριστο που ακόμα και αν αφήσαμε πίσω τα θρανία μπορούμε να βρισκόμαστε ξανά και να μιλάμε για παιχνίδια και όνειρα!
