Γνωστός ως ο ανίκητος πυγμάχος όλου του Κόσμου, ο Διαγόρας καταγόταν από οικογένεια αθλητών, την οικογένεια των Διαγοριδών. Ο Διαγόρας αγωνιζόταν πάντα στο όνομα των Θεών και δεν ηττήθηκε ποτέ και σε κανέναν αγώνα.
Είχε μορφή γίγαντα, ημίθεου ανθρώπου. Ο Γιγαντόσωμος αθλητής, είχε ύψος πάνω από 2,20μ. “Ότι τεσσάρων πήχεων και πέντε δακτύλων, ύψους ο Διαγόρας ο Ρόδιος”, σύμφωνα με τις αναφορές του Πινδάρου. Έγινε ξακουστός από τη νίκη του στους πανελλήνιους αγώνες. Έχει αμέτρητες νίκες στην Αθήνα, στο Άργος, στα Μέγαρα, στην Αίγινα, στα Ίσθμια, σε διάφορες πόλεις και η φήμη του τον συνοδεύει σε όλη την Ελλάδα.
Ο Πίνδαρος έχει γράψει ύμνο προς τιμή του, ύμνο που έγινε ύμνος όλης της Ρόδου και ήταν γραμμένος με χρυσά γράμματα στο Ναό της Λίνδιας Αθηνάς.
Τη δόξα και την τιμή του περιοδονίκη Διαγόρα, ασπάζονται και συνεχίζουν και οι γιοί του Δαμάγητος, Ακουσίλαος, Δωριεύς αλλά και οι γιοι των θηγατέρων του Καλλιπάτειρα και Φερενίκη, Ευκλής και Πεισίροδος.
Στην Ολυμπιάδα του 448π.χ. στέφθηκε και πάλι Ολυμπιονίκης ο Διαγόρας, αλλά την ίδια μέρα στέφθηκαν νικητές ο γιος του Ακουσίλαος στην Πυγμή και ο Δαμάγητος στο Παγκράτιο. Έτσι οι δυο νέοι σήκωσαν τον πατέρας τους στους ώμους και οι τρεις στεφανωμένοι Ολυμπιονίκες, έκαναν το γύρο του σταδίου, όπου όλοι τους έραιναν με άνθη και τους καλοτύχιζαν.
Τότε ακούστηκε από ένα Λακεδαιμόνιο η ιστορική φράση “Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Όλυμπον αναβήσει”, εννοώντας πως η δόξα και η τιμή του ήταν η μεγαλύτερη, το ίδιο και η ευτυχία του. Και εκεί μέσα στο στάδιο πανευτυχής ξεψύχησε ο Διαγόρας στα χέρια των υιών του.
**** Η Καλλιπάτειρα κόρη του Διαγόρα, συνόδευε το γιο της Πεισίροδο, να λάβει μέρος στους παιδικούς αγώνες. Όμως επειδή απαγορευόταν, με ποινή θανάτου, να εισέλθει γυναίκα στο στάδιο, ντύθηκε ως γυμναστής για να μπει και να καμαρώσει το γιο της. Όταν εκείνος νίκησε, η μητέρα του πήδησε από τη θέση της και μπήκε στον αγωνιστικό χώρο. Με την κίνηση της όμως, φάνηκε ότι ήταν γυναίκα και θα την καταδίκαζαν. Δε συνέβη ποτέ όμως αυτό, αφού έμαθαν την καταγωγή της και πως ήταν γόνος του Διαγόρα. Προς τιμήν της ο Λορέτζος Μαβίλης έγραψε το σονέτο “Καλλιπάτειρα”:
Αρχόντισσα Ροδίτισσα, πώς μπήκες;
Γυναίκες διώχνει μια συνήθεια αρχαία
εδώθε». – «Έχω ένα ανίψι, τον Ευκλέα,
τρία αδέρφια, γιό, πατέρα Ολυμπιονίκες•
να με αφήσετε πρέπει, Ελλανοδίκες,
και εγώ να καμαρώσω μέσ’ στα ωραία
κορμιά, που για το αγρίλι του Ηρακλέα
παλεύουν, θιαμαστές ψυχές αντρίκειες.
Με τες άλλες γυναίκες δεν είμαι όμοια•
στον αιώνα το σόι μου θα φαντάζη
με της αντρειάς τα αμάραντα προνόμια.
Με μάλαμα γραμμένος το δοξάζει
σε αστραφτερό κατεβατό μαρμάρου
ύμνος χρυσός του αθάνατου Πινδάρου»
