Δεν τους χαρίζουμε τα χρόνια μας – Της Γκιτάκου Μαρία , γραμματέα τoυ Τομ. Συμβουλίου ΚΝΕ Ρόδου

Ο λαός και η νεολαία, δεν θα πρέπει να μπουν στην λογική του «μικρότερου κακού». Δεν αρκεί να τιμωρηθεί ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση. Άλλωστε κυβερνήσεις έχουν «τιμωρηθεί» και έχουν αλλάξει δεκάδες φορές. Το ερώτημα είναι αν άλλαξε κάτι, αν η ζωή του λαού καλυτέρευσε. Η απάντηση είναι «όχι» γιατί δεν τιμωρήθηκε το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα και η πολιτική που το υπερασπίζει. Χρόνια τώρα έμπαινε η λογική των εκβιασμών και των διλλημάτων και τότε εκφραζόταν με την πόλωση ανάμεσα σε ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και τώρα με το δίπολο ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ που έχει διαμορφωθεί.

Το ζητούμενο και το κύριο είναι τι θα γίνεται και τι χρειάζεται την επόμενη μέρα. Όποια κυβέρνηση και αν αναδειχθεί την επομένη των εκλογών θα είναι εδώ όλοι εκείνοι οι παράγοντες που επιδεινώνουν την ζωής μας. Θα είναι εδώ οι κουτσουρεμένοι μισθοί που παίρνουν οι νέοι ξενοδοχοϋπάλληλοι του νησιού μας, θα είναι εδώ οι άθλιες συνθήκες εργασίας και τα εξαντλητικά ωράρια . Θα είναι εδώ οι δυσκολίες που συναντούν τα νέα ζευγάρια, που κάνουν προσπάθεια να στήσουν την ζωή τους. Θα είναι εδώ το Πανεπιστήμιο επιχείρηση, που θέλει τους νέους και τις νέες των λαϊκών οικογενειών να μην μπορούν να σπουδάσουν γιατί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο τεράστιο κόστος σπουδών. Το σχολείο των ταξικών φραγμών που έχει διαμορφωθεί σε ένα τεράστιο εξεταστικό κέντρο και τα υπέρογκα ποσά των οικογενειών μας στα φροντιστήρια θα είναι εδώ.  Καμία κυβέρνηση οι οποία κινείται εντός των τειχών της ΕΕ, δεν πρόκειται να δώσει λύση στο τεράστιο ζήτημα της ανεργίας.  Με αυτά τα δεδομένα όποια κυβέρνηση και αν προκύψει στις 26 του Γενάρη θα κινηθεί στον ίδιο δρόμο. Γι΄ αυτό οι νεολαία πρέπει να έχει πιο δυνατή την δική της δύναμη αγώνα και λαϊκής αντιπολίτευσης, πιο δυνατό το ΚΚΕ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει δώσει εγγυήσεις στην ΕΕ και στους εκμεταλλευτές. Από το 2012 δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια και εξετάσεις ότι μπορεί να διαχειριστεί τα συμφέροντα των επιχειρηματιών. Δεν ήταν άλλωστε λίγες οι συναντήσεις που είχε στο Τέξας, στο Κόμο, στο ΣΕΒ, στους διάφορους ντόπιους και ξένους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ακόμα και μια φρασεολογία λίγο «ριζοσπαστική» περί κατάργηση των μνημονίων αποδείχθηκε κούφια και έχει πάει περίπατο. Ας θυμηθούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του 2012 δεν ψήφισε την πρόταση του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των εφαρμοστικών νόμων. Πλέον  για το μόνο που κάνει λόγο είναι για «έντιμο συμβιβασμό» , για διαπραγμάτευση με βάση το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί εναλλακτική λύση για τον λαό. Μπορεί να μην ταυτίζεται με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά ο δρόμος που προτείνει κινείται στα ίδια πλαίσια, είναι ο ίδιος δρόμος για την ανάπτυξη των μονοπωλίων και όχι του λαού. Έχουμε άπειρα παραδείγματα για το που συναντιούνται οι θέσεις τους.

Για παράδειγμα είναι και οι δύο υπέρ της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ, δεν αμφισβητούν τα μνημόνια διαρκείας που έχει αποφασίσει η ΕΕ για όλα τα κράτη μέλη της, την αυστηρή επιτήρησή της για το πώς προχωράνε τα αντιλαϊκά μέτρα. Η ίδια αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ, οι κατευθύνσεις της εφαρμόστηκαν και εφαρμόζονται από όλων των ειδών τις κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες, «αριστερές». Και οι δύο αναγνωρίζουν το χρέος  και καλούν τον λαό να το πληρώσει, χωρίς να το δημιούργησε αυτός. πασχίζουν για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Και η ανάπτυξη που διαφημίζει η ΝΔ, και η “παραγωγική ανασυγκρότηση” που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ περνάει από το ξεζούμισμα των εργαζομένων. Θα γίνουν στο έδαφος των ψηφισμένων αντεργατικών νόμων που κανείς τους δε λέει ότι θα τους καταργήσει. Ανταγωνίζονται για το ποιος θα πετάξει ψίχουλα στις λαϊκές οικογένειες και αυτά αν το επιτρέπει η ΕΕ και η ανάκαμψη των κερδών των λίγων, ενώ σε αυτούς υπόσχονται πολλά περισσότερα.

Το καλύτερο  για τη νεολαία θα γίνει πράξη με ένταση της πάλης, με ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας. Δυναμώνοντας τη διεκδίκηση για να ξαναπάρουν οι οικογένειές μας πίσω όσα χάσαμε τα προηγούμενα χρόνια και συνολικά για τις σύγχρονες ανάγκες μας. Δυναμώνοντας τους αγώνες με προοπτική να ζήσουμε καλύτερα με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες. Γι’ αυτό την επόμενη μέρα χρειαζόμαστε δυνατό ΚΚΕ.

ΑΡΚΕΤΑ! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ! ΤΩΡΑ ΔΥΝΑΤΟ ΚΚΕ!

ΓΚΙΤΑΚΟΥ ΜΑΡΙΑ,

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΟΜΕΑΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΡΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΝΕ

Pin It on Pinterest