Ομιλία Δ. Γάκη για αιγιαλό – παραλίες και καζίνο

 

«Τοποθέτηση Δημήτρη ΓΑΚΗ στην Ολομέλεια της Βουλής για τον αιγιαλό & την παραλία και το καζίνο Ρόδου»

*****

Για τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας, τα ειδικά προβλήματα της νησιωτικής χώρας, αλλά και για τους εργαζόμενους στο καζίνο Ρόδου, μίλησε προχθές (30.04.14) ο βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Γάκης, στη συζήτηση επί των άρθρων του σχεδίου νόμου του υπουργείου Οικονομικών για την «ενσωμάτωση κοινοτικής Οδηγίας που αφορά στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων».

Ο Δημήτρης Γάκης, στην τοποθέτησή του αρχικά, αναφέρθηκε στις διατάξεις του άρθρου 172 για τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας. Όπως υπογράμμισε, το νομοσχέδιο – όπως έχει κατατεθεί –προχωρά  στην ολοκλήρωση της διαδικασίας παραχώρησης των παραλιών στο μεγάλο κεφάλαιο. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τεκμηρίωσε τις αναγκαίες νομοτεχνικές βελτιώσεις που θα πρέπει να γίνουν προς όφελος του ποιοτικού τουρισμού, των μικρών επιχειρηματιών που εκμεταλλεύονται τις παραλίες αλλά και για την προστασία της ευαίσθητης ισορροπίας του φυσικού περιβάλλοντος στη νησιωτική χώρα.

Επίσης, ο βουλευτής Δωδεκανήσου, έθεσε τον προβληματισμό του για το άρθρο 173 που αφορά στις «ρυθμίσεις σχετικά με τα τυχερά παίγνια», τονίζοντας το ζήτημα της προστασίας των εργαζόμενων από τις τυχόν «εποχιακού τύπου» ρυθμίσεις για τη λειτουργία των καζίνο, που αφήνεται να «αιωρείται» στις διατάξεις του  άρθρου. Ένα θέμα που αφορά και στη Ρόδο.

Ακολουθούν τα κύρια σημεία της ομιλίας του Δημήτρη Γάκη στην ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Πρόσβαση στη δραστηριότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων και προληπτική εποπτεία πιστωτικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων επενδύσεων (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2013/36/ΕΕ), κατάργηση του ν.3601/2007 και άλλες διατάξεις».

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΓΑΚΗΣ

«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επειδή ο χρόνος της δευτερολογίας είναι πολύ περιορισμένος, θα αναφερθώ συνοπτικά σε δύο μόνο άρθρα του νομοσχεδίου, τα άρθρα 172 και 173, τα οποία όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Διαμορφώνουν το «γήπεδο» στο οποίο θα παιχθούν από εδώ και πέρα οι επόμενες πολιτικές κινήσεις, αν αυτή η Κυβέρνηση μείνει στην εξουσία…

Πρώτα για το άρθρο 172. Υπάρχουν – στη νομοθεσία – τρία άρθρα που περιγράφουν τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας: Ο ν. 2971/2001, με το άρθρο 13, όπου αναφέρει για τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας – που είναι κάθε χρήση, εφόσον απ’ αυτή δεν παραβιάζεται ο προορισμός τους ως κοινόχρηστων χώρων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία και στα ποιοτικά χαρακτηριστικά τους. Ο ν. 2971/2001, λοιπόν, προβλέπει ότι είναι δυνατή η παραχώρηση με τη διαδικασία και τους όρους που αναφέρονται στο συγκεκριμένο άρθρο, χωρίς δημοπρασία της απλής χρήσης του αιγιαλού, για ένα χρόνο, γι’ αυτούς που έχουν ξενοδοχειακές ή εν γένει επιχειρήσεις κάμπινγκ ή κέντρα αναψυχής, για τους σκοπούς που αναφέρονται στο άρθρο 13, δηλαδή – όπως σημειώνεται – για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού. Δεύτερον, ο ν. 4179/2013, που ψηφίστηκε από την τωρινή Κυβέρνηση, ο οποίος προσδιορίζει το αντάλλαγμα από την παραχώρηση της απλής χρήσης του αιγιαλού και της παραλίας, πλην των τουριστικών δημόσιων ακινήτων με όμορα κτίσματα τουριστικά που υπάρχουν μέσα σε αυτά. Δηλαδή, από το 2013 προβλέφθηκε ότι οι όμορες ξενοδοχειακές μονάδες θα μπορούν, χωρίς δημοπρασία και κατά προτεραιότητα, να αναλαμβάνουν τη χρήση του αιγιαλού και της παραλίας που είναι μπροστά από τα οικόπεδά τους.  Βέβαια, υπήρχε ένα πρόβλημα για όλο αυτό. Υπήρχε το πρόβλημα αν μπροστά από τα οικόπεδα των ξενοδοχειακών μονάδων παρεμβαλλόταν μέχρι τον αιγιαλό και την παραλία ένα δημόσιο ακίνητο. Τρίτον, έρχεται ο σημερινός νόμος, με το άρθρο 172 και προβλέπει ότι μέχρι 31/12/2014 –και είναι μια δέσμευση αυτή που την είχε ο ν. 2971- ξενοδοχειακές και εν γένει επιχειρήσεις κάμπινγκ ή κέντρα αναψυχής θεωρούνται, για την εφαρμογή της παραγράφου 4 του ν. 2971, ως όμορες, ακόμα και αν μεταξύ των προβολών που εκκινούν από τις πλάγιες πλευρές της επιχείρησης και του αιγιαλού παρεμβάλλεται δημόσιο κτήμα, εφόσον το έχουν ήδη αιτηθεί ή το αιτηθούν εντός δύο μηνών.      

Δίνετε, δηλαδή, το δικαίωμα με την παραπάνω ρύθμιση να θεωρηθούν ότι είναι όμορες με τον αιγιαλό και την παραλία όλα τα ακίνητα των επιχειρήσεων τα οποία δεν συνόρευαν, δεν ακουμπούσαν τον αιγιαλό και την παραλία, αλλά παρεμβαλλόταν μεταξύ αυτών δημόσιο κτήμα. Αυτό είναι ένας τρόπος με τον οποίο διαμορφώνεται η δυναμική μέσα από τα επόμενα νομοσχέδια που έρχονται, που καθορίζουν διαφορετικές αρμοδιότητες από τη βασική αρχή ότι η χρήση του αιγιαλού και της παραλίας θα πρέπει να είναι μόνο για δημόσια χρήση. Έρχεται, λοιπόν, στα επόμενα βήματα – και προβλέπεται αυτό – ο ορισμός της όμορης μονάδας να έχει διαφορετικά δικαιώματα και διαφορετικά χαρακτηριστικά πάνω στην παραλία. Είναι, δηλαδή, μια «σαλαμοποιημένη» διάταξη η οποία παρεμβάλλεται, διαμορφώνει το κλίμα έτσι ώστε στα επόμενα νομοσχέδια να βρεθεί κατάλληλο πεδίο, το κατάλληλο «γήπεδο για να παίξει»…

Στο άρθρο 173 παρακολουθούμε το τελευταίο τρίμηνο μια διαρκή «σαλαμοποίηση», παρόμοια με την προηγούμενη παρέμβαση, τροποποίησης των κανόνων και των παρεμβάσεων στην αγορά των παιγνίων. Είναι φανερό, κύριε υπουργέ, ότι φοβάστε και θέλετε να προλάβετε τις αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Μετατρέπετε όλες τις σχέσεις κράτους και αγοράς παιγνίων σε σχέσεις ιδιωτών και αγοράς. Είναι ένας ολοκληρωμένος έλεγχος της αγοράς μετά το ξεπούλημα του ΟΠΑΠ στον κ. Μελισσανίδη, αλλά και την προτιμησιακή δυνατότητα που δίνετε στο καζίνο της Πάρνηθας να αναλάβει τη χρήση του καζίνο του Ελληνικού. Αυτά είναι τα δύο μεγάλα συμφέροντα τα οποία τρέχετε ασθμαίνοντας να προλάβετε πριν τις εκλογές. Εισάγετε, επίσης, το θεσμό της εποχιακής λειτουργίας των καζίνο, παρά τη δέσμευση που προσδιορίζεται από την έκδοση των αρχικών αδειών. Και θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει για τα μέτρα διασφάλισης των δημόσιων εσόδων που προβλέπει το νομοσχέδιο, αλλά αυτά τα μέτρα δεν προεκτείνονται και στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στο καζίνο. Θα τους μετατρέψουν όλους σε εποχιακούς υπαλλήλους και θα τους οδηγήσετε στις απολύσεις. Όμως, αυτή είναι η γενική πολιτική κουλτούρα – η υπεράσπιση των οικονομικών συμφερόντων, με θυσία των εργαζομένων. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ με το που θα έρθει στην κυβέρνηση, θα εξετάσει τα μεγάλα σκάνδαλα που έχουν να κάνουν με τέτοιες περιπτώσεις και αυτό σας φοβίζει».

Δείτε το σχετικό βίντεο στο Youtube στο παρακάτω link:

https://www.youtube.com/watch?v=IlnRhIHg4BI&feature=youtu.be

 

Pin It on Pinterest