Ένας μακρινός πλανήτης, σε απόσταση 124 ετών φωτός από τη Γη, φέρνει ίσως τις πιο ισχυρές ενδείξεις μέχρι σήμερα για την ύπαρξη ζωής πέρα από το ηλιακό μας σύστημα, σύμφωνα με διεθνή ομάδα αστρονόμων.
Σύμφωνα με τον Guardian, χάρη στις παρατηρήσεις του υπερσύγχρονου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, οι επιστήμονες εντόπισαν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη «K2-18 b» ίχνη δύο χημικών ενώσεων οι οποίες, στον πλανήτη μας, συνδέονται αποκλειστικά με βιολογικές διεργασίες.
Αν και η παρουσία αυτών των ουσιών δεν αποτελεί ατράνταχτη απόδειξη ζωής, ενισχύει σημαντικά την υπόθεση ότι ο συγκεκριμένος εξωπλανήτης μπορεί να φιλοξενεί ή να έχει φιλοξενήσει κάποια μορφή ζωής.
«Πρόκειται για την πιο ελπιδοφόρα ένδειξη βιολογικής δραστηριότητας που έχουμε καταγράψει εκτός του ηλιακού μας συστήματος», δήλωσε ο καθηγητής αστροφυσικής Nikku Madhusudhan από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, επικεφαλής της έρευνας. «Αν και παραμένουμε επιφυλακτικοί, είναι πιθανό αυτό να αποτελεί ένα ιστορικό σημείο καμπής στην αναζήτηση για ζωή στο σύμπαν».
Όπως εξήγησε, «είναι απαραίτητο να επιβεβαιωθεί τόσο η αξιοπιστία του ίδιου του σήματος όσο και η προέλευσή του, πριν βγάλουμε συμπεράσματα».
Παρά τον ενθουσιασμό, η επιστημονική ομάδα υπογραμμίζει ότι χρειάζονται περαιτέρω παρατηρήσεις και αναλύσεις, ενώ και άλλοι ερευνητές εκφράζουν επιφυλάξεις. Ορισμένοι αστρονόμοι επισημαίνουν πως τα χημικά αποτυπώματα ενδέχεται να μην αποτελούν «βιοσήματα», καθώς δεν είναι ακόμη σαφές αν οι περιβαλλοντικές συνθήκες στον «K2-18 b» είναι συμβατές με τη ζωή.
Ο συγκεκριμένος πλανήτης βρίσκεται στον αστερισμό του Λέοντα, έχει περίπου εννέα φορές τη μάζα της Γης και είναι 2,6 φορές μεγαλύτερος σε διάμετρο. Περιφέρεται γύρω από έναν ερυθρό νάνο -ένα άστρο πολύ μικρότερο και ψυχρότερο από τον Ήλιο- εντός της λεγόμενης «κατοικήσιμης ζώνης», όπου θεωρητικά μπορούν να υπάρξουν υγροί ωκεανοί.
Ήδη από το 2019, παρατηρήσεις από το τηλεσκόπιο Hubble είχαν εντοπίσει υδρατμούς στην ατμόσφαιρά του, γεγονός που έκανε τους επιστήμονες να τον χαρακτηρίσουν ως έναν από τους πιο υποσχόμενους υποψηφίους πλανήτες για ύπαρξη ζωής εκτός Γης.
Το James Webb, με τις προηγμένες δυνατότητές του, μπορεί να αναλύσει το φως που φιλτράρεται μέσα από την ατμόσφαιρα ενός εξωπλανήτη κάθε φορά που αυτός περνά μπροστά από το άστρο του – επιτρέποντας στους επιστήμονες να μελετήσουν τη χημική του σύσταση από τεράστιες αποστάσεις.
Η ανακάλυψη αυτή ενδέχεται να αλλάξει τα δεδομένα στην αστροβιολογία και να φέρει την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο κοντά στην απάντηση ενός διαχρονικού ερωτήματος: Είμαστε τελικά μόνοι στο σύμπαν;
