Καταγγελία συμπολίτη μας
Τριτοκοσμική εικόνα σε κεντρική Τράπεζα της Ρόδου
Στον “καθρέφτη” της τουριστικής Ελλάδας
Παρασκευή 7 Αυγούστου 9.55 η ώρα το πρωί, έξω από υποκατάστημα Τράπεζας στη Ρόδο, κάτω από τον Αυγουστιάτικο ήλιο, ο κόσμος περίμενε υπομονετικά στο πεζοδρόμιο για να έλθει η σειρά του να εισέλθει στο υποκατάστημα.
Μια ουρά γύρω στα 30 άτομα, ανάμεσά τους ηλικιωμένοι κυρίως, γυναίκες με παιδάκια, τουρίστες και ελάχιστοι νέοι. Πήγε 10.30 και η ουρά αμετακίνητη. Κανένας ταλαίπωρος πελάτης δεν πέρασε τις πύλες της κεντρικής εισόδου για να κατευθυνθεί στο ταμείο, εκτός αυτών που είχαν κλείσει ραντεβού για άλλες τραπεζικές εργασίες. Το ταμείο σαν να μην λειτουργούσε, λες και ήταν κλειστό.
Εκείνη την ώρα, μια δυνατή, απεγνωσμένη και οργισμένη φωνή ακούστηκε από τη μέση της ουράς απευθυνόμενη προς την υπάλληλο που ήταν στην είσοδο και εκτελούσε χρέη τροχονόμου. Ποιος δηλ. θα περνούσε μέσα και ποιος όχι, ανάλογα με το αίτημα του. Ο κύριος που έντονα διαμαρτυρήθηκε, αυτοσυστήθηκε ως επιχειρηματίας και κάλεσε να βγει έξω η διευθύντρια, να δει την απαράδεκτη κατάσταση και να φροντίσει να εξυπηρετηθεί ο κόσμος που περίμενε κάτω από τον καυτό ήλιο.
Πράγματι, βγήκε σε λίγα λεπτά η διευθύντρια, ζήτησε να δει ποιος διαμαρτυρήθηκε και εφόσον τον αναγνώρισε, ενώπιον όλων, τον διαβεβαίωσε ότι θα είναι ο επόμενος που θα εξυπηρετηθεί και θα περάσει μέσα, παρακάμπτοντας έτσι τη σειρά προτεραιότητας.
Στην ουρά όμως, πρώτη στη σειρά ήταν μια τουρίστρια, που ήθελε να μετατρέψει συνάλλαγμα και αμέσως μετά ο υποφαινόμενος. Διαμαρτυρήθηκε με την πρωτάκουστη αυτή λύση της διευθύντριας λέγοντας της ότι «θα πρέπει να τηρηθεί με ευλάβεια η σειρά προτεραιότητας και να σεβαστεί όλον αυτό το κόσμο που περίμενε υπομονετικά να έρθει η σειρά του». Αν θέλετε της λέω, να κάνετε εξαιρέσεις, να ρωτήσετε αν κάποιος είναι ανάπηρος ή ποια είναι έγκυος ή έχει μικρά παιδιά και να δοθεί προτεραιότητα σε αυτούς. Αν είναι επιχειρηματίες, να ανοίξετε και 2ο ταμείο που να εξυπηρετεί αποκλειστικά και μόνο τον επιχειρηματικό κόσμο και όχι να παρακάμπτεται η σειρά προτεραιότητας.
– Όχι, μου απάντησε με υπεροπτικό ύφος, θα περάσει ο κύριος που διαμαρτυρήθηκε και γνωρίζω ότι είναι και επιχειρηματίας. Το αν ο διαμαρτυρόμενος επιχειρηματίας ήταν συγγενής, φίλος ή απλώς γνωστός της δεν το ανέφερε, ούτε το γνωρίζω.
– Δηλ. απάντησα, εδώ δεν έχει προτεραιότητα ο πρώτος ή ο δεύτερος που περιμένει στην ουρά και δεν γνωρίζετε πόσα χλμ. έχει διανύσει για να έρθει στο υποκατάστημα, αλλά αυτός που έχει την πιο δυνατή φωνή και διαμαρτύρεται.
– Να περιμένετε κύριε και θα εξυπηρετηθεί αυτός που λέω εγώ, απάντησε με οργίλο ύφος και εισήλθε βιαστικά στο υποκατάστημα.
Ο άγνωστος σε μένα επιχειρηματίας/επαγγελματίας -προς τιμήν του- ακούγοντας και τις διαμαρτυρίες όλων μας, αρνήθηκε να περάσει πρώτος και σεβάστηκε όλους αυτούς τους 10-15 που προηγούνταν, παραμένοντας στη θέση του. Ούτε επίσης δέχθηκε -και πάλι προς τιμήν του- να περάσει από τη διπλανή πόρτα, όταν λίγα λεπτά αργότερα υπάλληλος που εξήλθε από το υποκατάστημα τον πλησίασε και τον προέτρεψε να τον ακολουθήσει από διπλανή είσοδο!
Και φτάσαμε και στην πιο φοβερή, αντιεπαγγελματική και πρωτάκουστη κίνηση της υπαλλήλου/τροχονόμου που στεκόταν στην είσοδο της τράπεζας. Προηγουμένως με είχε ρωτήσει τι ποσό ενδιαφέρομαι να πάρω, μήπως μπορούσα να εξυπηρετηθώ από το ΑΤΜ και της ανέφερα το ακριβές ποσό, το οποίο ήταν αρκετά σημαντικό.
Ήμουν έτσι ο επόμενος τυχερός που θα περνούσε την κεντρική είσοδο και θα διάβαινε το κατώφλι της πολυπόθητης πύλης, αφού είχε ήδη περάσει μία ολόκληρη ώρα και 15 λεπτά εν αναμονή, κάτω από τον καυτό ήλιο.
Έκπληκτος, ακούω τότε με δυνατή φωνή την υπάλληλο, που κρατούσε το τηλέφωνο στο χέρι και επικοινωνούσε με κάποιο συνάδελφο της εντός του υποκαταστήματος να του λέει:
– Ο επόμενος θέλει να τραβήξει το ποσό των …. και ανέφερε το ακριβές και όχι ευκαταφρόνητο ποσό. Φυσικά το ακριβές ποσό το άκουσαν και όλοι όσοι περίμεναν στην ουρά, ίσως και κάποιοι περαστικοί!
Και αναρωτιέμαι…αν ανάμεσα στους 25-30 ευυπόληπτους πολίτες που περίμεναν στην ουρά και άλλους περαστικούς που άκουσαν τι ποσό θα μεταφέρω στο τσαντάκι μόλις βγω έξω από την τράπεζα υπήρχε και ένα κακοποιό στοιχείο που με περίμενε στη γωνία πιο κάτω με ένα στιλέτο ή πιστόλι, στην καλύτερη περίπτωση μου άρπαζε το ποσό και στη χειρότερη με ξάπλωνε κάτω στο πεζοδρόμιο με μια σφαίρα στο κεφάλι ποιος θα είχε την ευθύνη; Εικόνες γνώριμες που έχουν συμβεί πολλές φορές.
Φυσικά εγώ θα ευθυνόμουν για όλα, που επισκεύθηκα τη συγκεκριμένη τράπεζα, η οποία ανάμεσα στους ικανούς υπαλλήλους έχει και αρκετούς ανεκπαίδευτους, αγενείς και ακριτόμυθους που αγνοούν τα βασικά και στοιχειώδη της δουλειάς τους. Όπως τη λέξη εχεμύθεια, επαγγελματικό απόρρητο και δεν έχουν ανοίξει να διαβάσουν ποτέ τον Κώδικα Τραπεζικής Δεοντολογίας.
Που δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν την πελατεία που τους εμπιστεύτηκε τις οικονομίες και τις συναλλαγές της και εμένα προσωπικά, που διάνυσα μια απόσταση 50 χλμ., για μια συναλλαγή 5-10 λεπτών και η οποία διήρκησε από τις 9.55 π.μ. που περίμενα έξω από το υποκατάστημα, μέχρι στις 11.19 π.μ. Δηλ. μία ολόκληρη ώρα και 24 λεπτά και ήμουν από τους πρώτους στην ουρά. Δεν γνωρίζω αν οι δύστυχοι τελευταίοι που περίμεναν εξυπηρετήθηκαν ή επανήλθαν και την επόμενη ημέρα περιμένοντας!
Αυτά τα γράφω με πόνο ψυχής και με την ελπίδα, μήπως κάποιοι υπεύθυνοι, οργανώσουν και κάποια σεμινάρια καλής συμπεριφοράς στο προσωπικό τους και αυτοί που κατέχουν θέσεις κλειδιά, να κερδίζουν τις θέσεις τους με αξιοκρατικά κριτήρια.
Τ. Μ.
