Η Άγκυρα πάντα «λέει αυτό που κάνει» και «κάνει ό,τι λέει» τονίζει σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής» ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα, Μπουράκ Οζουγκέργκιν, σχετικά με το αν θα αδειοδοτηθεί η TPAO – η τουρκική εταιρεία πετρελαίων – για έρευνες στην περιοχή ανοιχτά της Ρόδου, της Καρπάθου και της Κάσου.
«Δεν χρειάζεται να διαβάζετε μηνύματα ανάμεσα στις γραμμές. Τα μηνύματά μας είναι πάντα, σε κάθε επίπεδο, ανοιχτά και ευθύτατα. Δεν μας αρέσουν τα τετελεσμένα εναντίον μας και ούτε δρούμε εμείς με αυτό τον τρόπο. Λέμε αυτό που κάνουμε, και κάνουμε αυτό που λέμε. Παραδείγματος χάριν, εξακολουθούσαμε επί χρόνια να προειδοποιούμε τους Ελληνοκύπριους (και τους περιφερειακούς και άλλους συνεργάτες τους, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) ότι οι μονομερείς απόπειρές τους να χαράξουν γραμμές στην Ανατολική Μεσόγειο παραβίαζαν ξεκάθαρα τα δικαιώματά μας και εκείνα των Τουρκοκυπρίων. Καμία χώρα δεν μπορεί απλά να καθίσει ήσυχη, όταν οι άλλες υφαίνουν ιστούς που τόσο εμφανώς επηρεάζουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντά της. Ειδικά μια χώρα όπως η Τουρκία που διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο», απάντησε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρέσβης στη σχετική ερώτηση.
Για το Κυπριακό υποστήριξε ότι η Τουρκία δεν θα επιτρέψει άλλα 50 χρόνια ελιγμών, αναβλητικότητας και καθυστέρησης από τους Ελληνοκυπρίους, ενώ οι Τουρκοκύπριοι διατηρούνται σε μια κατάσταση ασφυξίας. «Δεν θα υπάρξει συνέχεια από το σημείο που σταματήσαμε στο Κραν Μοντανά, γιατί εκεί που σταματήσαμε στο Κραν Μοντανά ήταν ένα στιγμιότυπο του σημείου που ήμασταν όλα αυτά τα χρόνια. Η μπάλα δεν βρίσκεται στο γήπεδό μας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στη συνέχεια, όμως, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική Τσαβούσογλου, τείνει χείρα συνεργασίας προς την Ελλάδα.
«Είναι αυτονόητο ότι κάθε διαδικασία διαπραγμάτευσης πρέπει να περιλαμβάνει μια άσκηση δούναι και λαβείν και η κοινή γνώμη οφείλει να αισθάνεται άνετα με αυτό το γεγονός της ζωής. Τα μοντέλα συνεργασίας που προωθήθηκαν από την ίδια τη συμφωνία όπως και τα συνοδευτικά έγγραφα που υπέγραψαν η Ελλάδα και η Ιταλία, ως δύο μέλη της ΕΕ, προσφέρουν περαιτέρω ιδέες. Όπως το βλέπω η συμφωνία αποτελεί μια περαιτέρω απόδειξη ότι το διεθνές δίκαιο δεν αποτελείται απλά από τη χάραξη μέσων γραμμών και την απόδοση πλήρους επήρειας σε νησιά, αγνοώντας όλους τους υπόλοιπους παράγοντες. Στην πραγματικότητα το διεθνές δίκαιο της θάλασσας είναι ένα πολύ περίπλοκο αντικείμενο μελέτης».
Καθημερινή
