Το τελευταίο διάστημα στη Ρόδο, παρατηρείται αυξημένος αριθμός κρουσμάτων covid 19, με τους νοσηλευόμενους στο Νοσοκομείο να έχουν φτάσει τους 18 την προηγούμενη βδομάδα.
Οι ασθενείς που χρειάζονται ΜΕΘ, μεταφέρονται σε Κρήτη κυρίως ή Αθήνα αφού σε όλο το νότιο Αιγαίο δεν υπάρχει νοσοκομείο αναφοράς με κατάλληλη υποδομή, εξοπλισμό και προσωπικό για αντιμετώπιση τέτοιων περιστατικών.
Τα περιθώρια εξεύρεσης θέσης ΜΕΘ σε νοσοκομείο της Αθήνας ή της Κρήτης λιγοστεύουν κάθε μέρα, διαπιστώνοντας ότι ασθενείς σε μεγάλα νοσοκομεία της ηπειρωτικής Ελλάδας, πεθαίνουν στην αναμονή για ένα κρεβάτι ΜΕΘ. Η κυβέρνηση κλείνει τα αυτιά της στην «κραυγή αγωνίας» των υγειονομικών που ακούγεται κάτω από τις μάσκες εδώ και ένα χρόνο, για θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας, για επίταξη των ιδιωτικών κλινικών άνευ όρων, για μαζικές προσλήψεις. Είναι βάσιμη και έντονη η ανησυχία του κόσμου για το τι θα επακολουθήσει, εάν επιδεινωθεί η κατάσταση κάποιων ασθενών στα νησιά και χρειαστούν ΜΕΘ.
Η πολιτική αυτή αφήνει τα νοσοκομεία να εξελίσσονται σε «νοσοκομεία μιας νόσου» και στρέφει τους υπόλοιπους ασθενείς στον ιδιωτικό τομέα υγείας, που θησαυρίζει προκλητικά αυτή τη περίοδο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα και το Γενικό Νοσοκομείο Ρόδου, που ενώ είναι το μοναδικό που εξυπηρετεί τους 115.000 κατοίκους και τους χιλιάδες επισκέπτες της Ρόδου, αλλά και τους κατοίκους των γύρω μικρών νησιών, έχει περιοριστεί η λειτουργία του με εντολή της κυβέρνησης κατά 80% στα χειρουργεία και 70% στα εξωτερικά ιατρεία. Κατά συνέπεια, ο χρόνος αναμονής για την πρόληψη ή την αντιμετώπιση σοβαρών παθήσεων λειτουργεί επιβαρυντικά για την υγεία των ασθενών.
Η αναμονή μπορεί να φτάσει σύμφωνα και με την ανακοίνωση του Συλλόγου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Ρόδου για αξονική τομογραφία τρεις μήνες, έξι μήνες για μαστογραφία, από 3 ως και 6 μήνες για χειρουργείο και για μια εξέταση στα εξωτερικά ιατρεία ραντεβού έχει μετά από ενάμιση μήνα.
Οι νησιώτες όμως δεν έχουν πολλά περιθώρια επιλογών. Όταν το Νοσοκομείο έχει μπει σε «καραντίνα» και δεν μπορεί να εκπληρώσει το ρόλο του προσφέροντας τις αναγκαίες υπηρεσίες, λόγω των τραγικών ελλείψεων και την ΠΦΥ στο νησί τελείως διαλυμένη, τότε οι ασθενείς ή απευθύνονται στις ιδιωτικές δομές εφόσον έχουν την κατάλληλη υποδομή, ή πάνε Αθήνα και Κρήτη με μεγάλο οικονομικό κόστος. Δεν είναι λίγα τα τριχίλιαρα που δίνουν οι ασθενείς για μια επέμβαση σε ιδιωτική κλινική στη Ρόδο, αντί να επιταχθούν αυτές οι δομές και να εξυπηρετούν περιστατικά που έχουν αποκλειστεί από το Νοσοκομείο. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, περιμένουν τη σειρά τους, με ό,τι συνεπάγεται για την εξέλιξη της κατάστασης της υγείας τους.
Η υποστελέχωση στο Νοσοκομείο της Ρόδου είναι ένα διαρκές έγκλημα που οδηγεί σε εξουθένωση το προσωπικό και στερεί πολύτιμες υπηρεσίες υγείας στους κατοίκους της περιοχής μας, βάζοντας σε κίνδυνο ακόμα και τη ζωή τους. Οι ελλείψεις σε προσωπικό ιατρικό και παραϊατρικό είναι πάνω από 300.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός, τι μέτρα θα πάρει ώστε:
1)Να στελεχωθεί με όλο το απαιτούμενο μόνιμο προσωπικό το Νοσοκομείο της Ρόδου και οι δομές ΠΦΥ στη Ρόδο και στα γύρω νησιά. Να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι στις δημόσιες δομές υγείας.
2)Να επιταχθεί ο ιδιωτικός τομέας χωρίς αποζημίωση.
3)Να εξασφαλιστούν ΜΕΘ για όσους την χρειάζονται και να μην τεθεί σε κίνδυνο η ζωή κανενός ασθενή στη Ρόδο και στα άλλα νησιά.
4)Να επιταχυνθεί το εμβολιαστικό πρόγραμμα με όλα τα ασφαλή εμβόλια.
Οι Βουλευτές
Κομνηνάκα Μαρία
Μανωλάκου Διαμάντω
Συντυχάκης Μανώλης
