Θύμηση – Του Γιώργου Χατζηδιάκου

Περίμενε  να ‘ρθει  το βράδυ˙

ένα κτύπημα, σα σύνθημα

στην πόρτα ν ακουστεί˙

κάποιον σίγουρα περιμένει

ποιον ;

δεν του ‘ρχεται στο μυαλό

μα μέσα του το πιστεύει

πως κάποιον  θα δει.

κάποιος  μετά  από καιρό

ποιος ξέρει

στη θύμηση του θα  ήρθε

Ίσως τον πεθύμησε

η ίδια η ζωή.

Το πρόσωπο του

άστραψε

αίφνης χαμογέλασε˙

για την πόρτα ξεκίνησε˙

εκεί  και θα περίμενε

εκεί θα σταθεί

γεμάτος αγωνία˙

δυο βήματα

να κάμει πρόλαβε˙

δυο μικρά βήματα

και τότε θυμήθηκε

πως  πόρτα δεν είχε,

κανέναν δε περίμενε˙

μόνος  ήταν

στη ζωή,

ζωή, ίσως και να μην είχε.

Γιώργος Χατζηδιάκου

10314656_10204686993959849_7630727590044686483_n

Pin It on Pinterest