Με βαθύτατη θλίψη αποχαιρετάμε σήμερα τη Χαρά Κοσεγιάν. Την εξαιρετική φιλόλογο, σχολική σύμβουλο νομού Δωδεκανήσου και συγγραφέα, όπως της άρεσε, με περισσή χαρά να αυτοπροσδιορίζεται. Μία σπουδαία επιστήμονα, που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην εκπαίδευση, στις τέχνες, στα γράμματα, στον πολιτισμό. Υπηρέτησε με ήθος, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα, ειλικρίνεια, αξιοπρέπεια την Μέση Εκπαίδευση. Ήταν ενεργός πολίτης, που με περισσό θάρρος αναλάμβανε πρωτοβουλίες και άνοιγε δρόμους. Μοιραζόταν την γνώση με τους μαθητές της και με όλους εμάς, συμμετείχε ανιδιοτελώς σε εκδηλώσεις πολιτισμού του Δήμου Ρόδου και ήταν επίλεκτο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και του Μορφωτικού και Πολιτιστικού Συλλόγου Καϊμακζάν των Αρμενίων.
Αγαπημένη μας φίλη,
Μοιραστήκαμε τις αγωνίες, τις σκέψεις, τα προβλήματα, που σε ταλάνιζαν τα τελευταία χρόνια. Μιλούσες συχνά με την Αγάπη, λύγιζες … έκλαψες και πάλι ξεκινούσες.. Αντιστεκόσουνα με τον δικό σου ξεχωριστό τρόπο, αλλά αυτή την φορά δεν άντεξες…
Η μνήμη σου, είναι εδώ ζωντανή και φωτεινή. Κι ας μην είσαι εδώ τώρα με την φυσική σου παρουσία. Υπάρχει στα βιβλία σου, που αποτυπώνουν τη ζωή σου, το είναι σου… Υπάρχει στον μονάκριβο γυιό σου, τον Φωτεινό, που σου έδωσε τη χαρά να τον καμαρώσεις, επιστήμονα, ανήσυχο και δημιουργικό.
Αυτά έχουν Αξία. Αυτά, που εκτιμήσαμε και θαυμάσαμε από εσένα και για όλα όσα εσύ έχεις δώσει για τη Ρόδο, που αγάπησες, για τη Ρόδο, που έζησες, για τη Ρόδο, που έγραψες.
Αγαπημένε μας, Φωτεινέ, είμαστε κοντά σου …
