Η κυβέρνηση, μέσα στο κατακαλόκαιρο, μπροστά σε μια καινούρια κρίση, της οποίας τις συνέπειες ζουν εντονότερα αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι του τουρισμού, βάζει ως πρώτη προτεραιότητα να ψηφίσει ένα νόμο που θα απαγορεύει όλες τις διαδηλώσεις, εκτός από εκείνες που θα επιτρέπει η αστυνομία!
Είναι ξεκάθαρο ότι έχει στόχο να φιμώσει το λαό, τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα τους, που οπωσδήποτε θα αντιδράσουν, θα οργανώσουν την πάλη τους και θα διεκδικήσουν ανθρώπινη ζωή. Ιδιαίτερα μπροστά στην καινούρια επίθεση που ήδη εδώ και πολλούς μήνες ξεδιπλώνεται, με τις εκατοντάδες χιλιάδες καινούριους ανέργους, τις μειώσεις μισθών, τις ελαστικές μορφές δουλειάς που αντικαθιστούν την πλήρη απασχόληση.
Το νομοσχέδιο δίνει το σύνολο των αρμοδιοτήτων στην αστυνομία για να αποφασίζει τα πάντα. Αν μια διαμαρτυρία για παράδειγμα εργαζομένων μιας επιχείρησης ή ενός κλάδου έξω από ένα υπουργείο ή από μια δημόσια υπηρεσία θα επιτρέπεται ή όχι. Στην ουσία κάθε διαμαρτυρία μικρή ή μεγάλη θα απαγορεύεται εκτός από αυτές που θα εγκρίνει η αστυνομία.
Τα ψευτοεπιχειρήματα ότι το νομοσχέδιο έρχεται για να μπει μια τάξη και να μην ταλαιπωρείται ο κόσμος επειδή 30 άτομα κλείνουν το κέντρο της Αθήνας, δεν μπορούν να σταθούν σε σοβαρή κριτική. Με εξαίρεση τους μπαχαλάκηδες, τους οποίους εδώ και πολλές δεκαετίες δεν μπόρεσαν ποτέ να συλλάβουν (γιατί άραγε;), καμία διαδήλωση των 30 ατόμων δεν επιχειρεί να κλείσει τους δρόμους.
Ωστόσο, κρύβουν ότι στην ουσία στο στόχαστρο είναι στην πραγματικότητα οι μεγάλες και μαζικές διαδηλώσεις, για τις οποίες το νομοσχέδιο προβλέπει ότι μπορεί η αστυνομία να τις διαλύει όποτε εκείνη το κρίνει.
Προβλέπεται επίσης η «αστική ευθύνη» όποιου ορίζεται ως ο οργανωτής. Δηλαδή ο πρόεδρος ενός συνδικάτου, μιας ομοσπονδίας θα βρίσκεται αντιμέτωπος με μηνύσεις και αγωγές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, επειδή κάποιοι άλλοι, προβοκάτορες σε αποστολή σε άλλη περιοχή, άλλη ώρα μπορεί να δημιούργησαν επεισόδια.
Προβλέπεται τέλος ότι όποιος συμμετέχει σε μια κινητοποίηση που έχει απαγορευτεί θα αντιμετωπίζει ποινές φυλάκισης από 1 έως 2 έτη, δηλαδή η συμμετοχή είναι στην ουσία ιδιώνυμο αδίκημα!
Αν αυτά περάσουν, οι εργαζόμενοι της περιοχής μας, που είναι παρατημένοι στην τύχη τους, χωρίς εισόδημα, με μέτρα στήριξης ψίχουλα που εξαιρούν χιλιάδες, με τις υποχρεώσεις τους να τρέχουν, αν αντιδρούν, αν ζητάνε μέτρα ανακούφισης διαδηλώνοντας θα επιχειρούν να τους τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί!
Βεβαίως, στέλνουμε το μήνυμα και στη μεγαλοεργοδοσία της περιοχής, και στο πολιτικό προσωπικό της, ότι και να τα ψηφίσουν στη βουλή, έχει τη δύναμη το λαϊκό κίνημα με τον αγώνα του, να τα καταστήσει ανενεργά, να μείνουν στα χαρτιά μόνο.
Όλοι στη συγκέντρωση στην πλατεία Κύπρου την Πέμπτη 9 Ιουλίου στις 7.00 το απόγευμα.
Γραμματεία Ρόδου του ΠΑΜΕ
Ιούλιος 2020
