Κόσμος της Τέχνης, μέλη Σωματείων από τον χώρο του Πολιτισμού, μεμονωμένοι καλλιτέχνες και πλήθος απλού κόσμου βρέθηκαν έξω από την Εθνική Πινακοθήκη διαμαρτυρόμενοι κατά της λογοκρισίας.
Κύριο αίτημά τους είναι η επιστροφή των έργων τέχνης που βανδάλισε ο βουλευτής της Νίκης, Νίκος Παπαδόπουλος με πρόφαση την προσβολή του θρησκευτικού αισθήματος.
Αρκετοί άνθρωποι με πανό και με πλακάτ εκδήλωσαν τη δυσαρέσκειά τους τόσο για το βανδαλισμό του βουλευτή της Νίκης Νίκου Παπαδόπουλου, όσο και για το γεγονός ότι τελικά τα έργα απομακρύνθηκαν από την Πινακοθήκη.
Κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας εκτέθηκαν 30 εικαστικά έργα που έχουν λογοκριθεί και έχουν καταγραφεί από σχετικό ερευνητικό πρόγραμμα του Παντείου Πανεπιστημίου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Η αποκαθήλωση έργων τέχνης από ένα μουσείο συνιστά ήττα της ελευθερίας της τέχνης, της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας συνολικά. Και, ακόμα, ήττα της δυνατότητάς μας να συμβιώνουμε ειρηνικά, διαφωνώντας συντεταγμένα. Ας σκεφτούμε τι θα συνέβαινε αν τέτοιες πρακτικές επικρατούσαν: κανένας και καμία δεν θα μπορούσε να μιλήσει ή να εκφραστεί ελεύθερα καλλιτεχνικά από τον φόβο των αντιδράσεων.
Για τον λόγο αυτό, είναι ζωτική ανάγκη για τη δημοκρατία τα βανδαλισμένα έργα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη να επανέλθουν στη θέση τους. Χθες έπρεπε να έχει γίνει αυτό. Κι αφού δεν έγινε, πρέπει σήμερα. Κυριολεκτούμε: αμέσως, χωρίς καθυστέρηση και χωρίς περιστροφές. Διατυπώσεις του τύπου «εξετάζονται με τη συμβολή ειδικών οι όροι και οι προϋποθέσεις της ασφαλούς επανέκθεσής τους» ενέχουν τον κίνδυνο της παραπομπής στις ελληνικές καλένδες, ώστε να ξεχαστεί το θέμα.
Δεν ξεχνάμε ότι η περιπέτεια των έργων του Χριστόφορου Κατσαδιώτη είναι μία πολύ σοβαρή, αλλά όχι η μοναδική, περίπτωση στο πλαίσιο μιας γενικότερης στρατηγικής επιθέσεων ακροδεξιών εναντίον της σύγχρονης τέχνης. Το ζήσαμε –ενδεικτικά λίγα μόνο από τα πιο πρόσφατα παραδείγματα– με την αποκαθήλωση της «ροζ σημαίας» της Γεωργίας Λαλέ από το προξενείο της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, τη διαρκή λογοκρισία που αντιμετωπίζει το ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά» της Ελίνας Ψύκου, τις απειλές που υφίσταται ο stand-up κωμικός Χριστόφορος Ζαραλίκος.
Το γεγονός ότι η Εθνική Πινακοθήκη συνιστά δημόσιο ίδρυμα, καθώς και το ότι η αποκαθήλωση έρχεται ως επακόλουθο μια βίαιης επίθεσης, συνιστώντας έμπρακτη επιβράβευσή της, καθιστά ακόμη πιο εμφατική αυτή την ανάγκη.
Αν θριαμβεύσει η λογοκρισία, η δημοκρατία χάνει. Ή «η τέχνη είναι ελεύθερη», όπως απλά γράφει το Σύνταγμά μας, ή δεν είναι. Ή κατά μια παλιά ρήση, «ή το Σύνταγμα είναι κανόνες ή δεν είναι τίποτε».
Να επιστρέψουν αμέσως τα έργα στην Πινακοθήκη. Η δημοκρατία να νικήσει τη λογοκρισία, τον φόβο και τον ακροδεξιό σκοταδισμό.
Η κυβέρνηση, το υπουργείο και η Εθνική Πινακοθήκη πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Το ίδιο η καθεμία και ο κάθε δημοκράτης πολίτης. Η συντεταγμένη πολιτεία οφείλει να κάνουν αυτό που επιτάσσει συνταγματικά ο ρόλος τους: να διασφαλίσει την ελευθερία στην έκφραση».
