Δεκατρείς αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες μέσα σε ένα σπήλαιο δίκαια το κατατάσσουν στα ωραιότερα σπήλαια του κόσμου και μοναδικό στο είδος του στον κόσμο. Το Σπήλαιο των Λιμνών βρίσκεται κοντά στο χωριό Καστριά της Αχαΐας, περίπου 16 χιλιόμετρα από τα Καλάβρυτα και αποτελεί πόλο έλξης δεκάδων επισκεπτών. Η είσοδος στο σπήλαιο γίνεται από μια τεχνητή σήραγγα, που καταλήγει κατευθείαν στο δεύτερο όροφο από τους συνολικά τρεις ενώ η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
Μυστηριώδεις στοές και παράξενοι σταλακτιτικοί σχηματισμοί συνθέτουν ένα σπάνιο δημιούργημα της φύσης με τα τοιχώματα του να είναι στολισμένα με θαυμάσια σταλακτιτικά συμπλέγματα. Ο κάθε επισκέπτης δημιουργεί με τη φαντασία του τις δικές του εικόνες περπατώντας σε ένα ασφαλές μονοπάτι κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο. Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου είναι περίπου 500 μέτρα ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μ. Μικρές και μεγάλες λίμνες διαδέχονται η μία την άλλη, ενώ μετά από έντονες βροχοπτώσεις, έχει σχηματιστεί μία μεγάλη λίμνη και κλιμακωτοί καταρράκτες που κυλούν στους δικούς τους ρυθμούς. Τα χερσαία τμήματα του σπηλαίου εναλλάσσονται με τα λιμναία ως το τέλος του σπηλαίου δημιουργώντας μια μοναδική διαδρομή στην οποία ο επισκέπτης μένει έκθαμβος.
Η πρώτη αποστολή για την εξερεύνηση του σπηλαίου έγινε το 1964 από κατοίκους της τότε Κοινότητας των Καστριών ενώ το 1981 άρχισαν από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού τα έργα ανάδειξης και το πρώτο αξιοποιημένο τμήμα παραδόθηκε στο κοινό το 1990. Βέβαια καθοριστική υπήρξε, κατά την εξερεύνηση και αξιοποίηση του σπηλαίου, η συμβολή της Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας, με πρόεδρο την αείμνηστη Άννα Πετροχείλου, στη μνήμη της οποίας είναι αφιερωμένη η πρώτη αίθουσα καθώς και η συμβολή του Ελληνικού Ορειβατικού Σύνδεσμου.
Σπάνια ευρήματα
Στον κάτω όροφο του σπηλαίου βρέθηκαν σπάνια ευρήματα, απολιθωμένα οστά ανθρώπου και ζώων, μεταξύ των οποίων και ιπποπόταμου! Κεραμικά ευρήματα και αγγεία από την ανασκαφή των προϊστορικών περιόδων αλλά και εργαλεία και ειδικά ευρήματα και πετρώματα της περιοχής μπορεί να δει κανείς στις προθήκες της έκθεσης.
Σύμφωνα με μια εκδοχή του μύθου, οι κόρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, η Λυσίππη, η Ιφινόη και η Ιφιάνασσα βρήκαν καταφύγιο σε μια σπηλιά στα Αροάνια, πάνω από τη Νώνακρι, όταν κατελήφθησαν από μανία, για τιμωρία, επειδή καυχήθηκαν ότι το παλάτι τους ήταν ωραιότερο από τον ναό της Ήρας, ή επειδή δεν σεβάστηκαν το Ξόανο της Θεάς. Φαίνεται δε ότι τόσο ο μύθος, όσο και η τιμωρία, προήλθαν από το Ηραίον του Άργους. Το σπήλαιο των Λιμνών φαίνεται ότι έχει πολλά στοιχεία, που θα συνηγορούσαν στη ταύτισή του με τη σπηλιά των Προιτίδων, άποψη που υποστηρίζουν ορισμένοι σύγχρονοι σχολιαστές των αρχαίων κειμένων και αρχαιολόγοι.
Μια άλλη παράδοση για το νερό του σπηλαίου λέει ότι είναι ακατάλληλο για πλύσιμο και ότι αυτό προκαλεί αποστροφή για το κρασί.
Όπως και να έχει το σπήλαιο των Λιμνών έχει μια δική του, απόκοσμη ομορφιά που καθηλώνει όποιον βρεθεί εκεί. Η αρμονία των λιμνών με τους πέτρινους «καταρράκτες» και ο ήχος του νερού ταξιδεύουν όποιον έχει την τύχη να περιηγηθεί μέσα σε αυτό. Οι επισκέπτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν επίσης τα Καλάβρυτα ως ορμητήριο και να γνωρίσουν και άλλες σπάνιες ομορφιές του τόπου.
Οι φωτογραφίες είναι από την επίσημη ιστοσελίδα του σπηλαίου
