Η στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας αναζωπυρώνεται ξανά, αναφέρει ρωσικό ΜΜΕ και η δημοσιογράφος Άνα Παραξίνα και αυτή τη φορά, οι εντάσεις αυξάνονται στο Αιγαίο Πέλαγος.
Όπως αποκάλυψε ένας ανταποκριτής του ρωσικού πόρταλ Turprom, ο λόγος ήταν η ανακοίνωση της Ελλάδας για τη δημιουργία δύο θαλάσσιων πάρκων στο Αιγαίο και το Ιόνιο Πέλαγος στις 21 Ιουλίου 2025.
“Αυτό προκάλεσε έντονη αντίδραση από την Τουρκία. Η Άγκυρα θεώρησε αυτό το βήμα ως παραβίαση του καθιερωμένου status quo και μια προσπάθεια επέκτασης της θαλάσσιας δικαιοδοσίας εις βάρος των αμφισβητούμενων εδαφών.
Στη σύγχρονη πραγματικότητα, όταν ο ρόλος των θαλάσσιων πόρων και η τουριστική ελκυστικότητα των παράκτιων ζωνών αυξάνεται, τα αμφισβητούμενα ύδατα και τα νησιά αποκτούν πρόσθετη αξία και για τα δύο κράτη.
Ο έλεγχος των εδαφών παρέχει όχι μόνο γεωπολιτική επιρροή, αλλά και ευκαιρίες για την ανάπτυξη τουριστικών υποδομών, αλιείας και εξόρυξης πόρων.
Η Τουρκία, με τη σειρά της, ανακοίνωσε τα σχέδιά της για την προστασία των θαλάσσιων περιοχών στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Μαρμαρά, δείχνοντας την ετοιμότητά της να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της στην περιοχή.
Οι διαφωνίες επηρεάζουν όχι μόνο τον ορισμό των θαλάσσιων συνόρων, αλλά και ζητήματα κυριαρχίας επί των νησιών, τα οποία, σύμφωνα με την Τουρκία, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα υπό ορισμένες προϋποθέσεις που η Αθήνα παραβιάζει.
Η κατάσταση περιπλέκεται από το γεγονός ότι η Ελλάδα επιδιώκει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, κάτι που η Τουρκία θεωρεί casus belli (πρόφαση για πόλεμο).
Σε αυτήν την περίπτωση, το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου Πελάγους θα βρίσκεται υπό τον έλεγχο της Ελλάδας, γεγονός που θα περιορίσει σημαντικά τις δυνατότητες της Τουρκίας στην περιοχή.
Στην ουσία, μιλάμε για έναν αγώνα για επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου κάθε βήμα, κάθε απόφαση θα έχει εκτεταμένες συνέπειες.
Διακυβεύονται όχι μόνο τα χωρικά ύδατα και τα νησιά, αλλά και ο έλεγχος των θαλάσσιων οδών, των αποθεμάτων υδρογονανθράκων και, κυρίως, των τουριστικών ροών, που αποφέρουν σημαντικά έσοδα και για τις δύο χώρες”, τονίζει η Ρωσίδα ανταποκρίτρια.
Η σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, με τις ρίζες της στην ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Ελληνικής Επανάστασης, είναι μια από τις μακροβιότερες και πιο περίπλοκες στην Ευρώπη.
Από την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στις αρχές του 20ού αιώνα, έχουν προκύψει εδαφικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών, με υπαιτιότητα της Τουρκίας που δεν μπορεί να χωνέψει με τίποτα την Συνθήκη της Λωζάννης, σχετικά με την ελληνική κυριαρχία των νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος, καθώς και το ζήτημα των ορίων των χωρικών υδάτων και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών.
Η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε μια σειρά νησιών που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τις τουρκικές ακτές, διότι θεωρεί παράνομα ότι ορισμένα από τα νησιά παραδόθηκαν στην Ελλάδα με την προϋπόθεση της αποστρατιωτικοποίησής τους.
Η χώρα μας ισχυρίζεται ότι έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια, όπως προβλέπεται από το διεθνές ναυτικό δίκαιο, αλλά η Τουρκία λέει ότι μια τέτοια επέκταση θα περιόριζε σημαντικά την πρόσβασή της στην ανοιχτή θάλασσα και θα επιδείνωνε τη γεωπολιτική της θέση στην περιοχή.
Αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ)
Ο ορισμός των ΑΟΖ στο Αιγαίο Πέλαγος είναι περίπλοκος λόγω των μεγάλων απαιτήσεων των Τούρκων και πάλι.
Η Τουρκία και η Ελλάδα έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σε αυτό το ζήτημα, οδηγώντας σε αντικρουόμενες αξιώσεις για τους θαλάσσιους πόρους και τα αλιευτικά δικαιώματα.
Κυπριακό ζήτημα
Η διχοτόμηση της Κύπρου σε ελληνοκυπριακό και Κατεχόμενο τμήμα είναι ένας ακόμη παράγοντας που περιπλέκει τις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας και οφείλεται στον τουρκικό Αττίλα το 1974.
Η Τουρκία υποστηρίζει στα χαρτιά την τουρκική κοινότητα στην Κύπρο, μεταφέροντας χιλιάδες εποίκους στην περιοχή, για να ανακηρύξει την αποκαλούμενη “Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου”, την οποία δεν αναγνωρίζει καμία χώρα στον κόσμο.
Υπήρξαν περίοδοι έντασης, ακόμη και ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας εδώ και δεκαετίες.
Και οι δύο χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ, γεγονός που δημιουργεί πρόσθετους μηχανισμούς για τον περιορισμό της σύγκρουσης, αλλά δεν λύνει το υποκείμενο πρόβλημα.
Οι προσπάθειες επίλυσης των διαφορών μέσω διαπραγματεύσεων και διεθνούς διαιτησίας δεν έχουν ακόμη οδηγήσει σε βιώσιμη λύση και η κατάσταση παραμένει δυνητικά εκρηκτική.
Επιπλέον, η τρέχουσα κατάσταση επηρεάζει και τις τουριστικές επιχειρήσεις της Ελλάδας και της Τουρκίας, γι’ αυτό και το ζήτημα είναι οξύ μεταξύ των δύο χωρών.
Πηγή: pentapostagma.gr
