Ένας πολυετής αγώνας κατά της αδιαφορίας και υπέρ της ευζωίας των γατιών – «Η λύση δεν είναι η εγκατάλειψη, αλλά η στείρωση», το μήνυμά τους
Όποιος βρεθεί στη Ρόδο, σίγουρα θα επισκεφτεί το εκθαμβωτικό αξιοθέατο των Πηγών της Καλλιθέας, με την τεράστια ιστορία, την κινηματογραφική όψη και την Art Deco αρχιτεκτονική και διακόσμηση, σε ένα σκηνικό που κόβει την ανάσα.
Στις πηγές Καλλιθέας της Ρόδου, κάθε οπτική γωνία και μια καινούργια εμπειρία για το ανθρώπινο μάτι, αφού η πλούσια φύση συνδύασε ένα καταπράσινο πευκόδασος με τα μπλε βαθιά νερά της Μεσογείου. Τότε ήρθε η αρχιτεκτονική για να συμπληρώσει την εμπειρία, αφού εκεί που τελειώνει η φύση συνεχίζουν τα κτιριακά δεξιοτεχνήματα, σε ένα «πάντρεμα» πράσινου, μπλε και άσπρου.
Σε μια από αυτές τις οπτικές γωνίες, στον δρόμο για την είσοδο των Πηγών Καλλιθέας, φτάνει να γυρίσουμε λίγο το κεφάλι μας για να αντικρίσουμε ένα μικρό «θαύμα». Με λίγο πιο… πρόχειρη αρχιτεκτονική, αυτοσχέδια παγκάκια και καρέκλες και ένα κατάλυμα που εξυπηρετεί περίπου 200 άτομα. Συγκεκριμένα, 200 γάτες.
Πρόκειται για τις Γάτες της Καλλιθέας (Kalithea Cats). Για τα ζώα που φιλοξενούνται εκεί μοιάζει με resort και για τους ανθρώπους που το επισκέπτονται στον δρόμο για τις Πηγές, μοιάζει με φιλοζωικό «θέρετρο».
Κρυμμένο μέσα στο δάσος, αλλά όχι τόσο κρυμμένο που να μην το βλέπεις. Έτσι κι αλλιώς οι κάτοικοί του σε υποδέχονται πρώτοι-πρώτοι πάνω στο πεζούλι όταν περνάς με το αυτοκίνητο, αλλά και αφού παρκάρεις, έρχονται να σου πουν ένα «γεια, περάστε και λίγο από εδώ». Και όλοι εμείς που πειθαρχούμε σε ένα τετράποδο με κοφτερά νύχια και απύθμενη όρεξη για κονσέρβες, δεν μπορούμε παρά να ακούσουμε τις Γάτες της Καλλιθέας.
Καταπληκτικές οικοδέσποινες οι γάτες, ένα Κυριακάτικο πρωινό μας υποδέχτηκαν για να μας γνωρίσουν σε δύο από τις εθελόντριες που τις φροντίζουν καθημερινά, χωρίς «ρεπό», χωρίς σταματημό. Δύο σπουδαίες φιλόζωες που είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε στο «φυσικό» τους περιβάλλον, στη δομή του Kalithea Cats.
ADVERTISING
Η Maggie και η Hannie μας υποδέχτηκαν καθισμένες σε ένα από τα αυτοσχέδια παγκάκια που έχουν τοποθετήσει γύρω από τον χώρο. Μιλούσαμε πολλή ώρα για το τεράστιο εγχείρημα που λέγεται Γάτες Καλλιθέας.
Όσο μιλούσαμε, γατίσιες ουρές παραμόνευαν πίσω από τα δέντρα του δάσους, γουργουρητά ακούγονταν στη διαπασών, γάτες σκαρφάλωναν στο τραπέζι και τα πόδια μας για να είναι μέρος της κουβέντας, γιατί σίγουρα ήξεραν πως μιλάμε για εκείνες.
Feeding station και όχι καταφύγιο
Μέσα στο γατίσιο σύμπαν, λοιπόν, ανοίξαμε συζήτηση για το πώς ξεκίνησαν οι Γάτες Καλλιθέας. «Άρχισε από γυναίκες από τον φιλοζωικό σύλλογο, εμείς είχαμε το κυνοκομείο, αλλά οι ντόπιοι έριξαν γάτες μέσα, που δεν γίνεται γιατί είχε τα σκυλιά», μας εξηγούν.
«Είχε ήδη εδώ πιο κάτω πολλές γάτες αδέσποτες και εμείς ήρθαμε εδώ, τις πιάσαμε, τις στειρώσαμε και αρχίσαμε ένα cat café. Είναι ένα μέρος με στέγη, βάζεις φαγητό κάθε μέρα και νερό και ελέγχεις τις γάτες αν θέλουν στείρωση», λένε οι εθελόντριες. «Εμείς έτσι αρχίσαμε, αλλά όταν έμαθε ο κόσμος ότι “α, έχουμε εκεί τις κοπέλες” κλπ, ρίχνανε τις γάτες και τώρα έχουμε γίνει αυτό που είμαστε». Κάπως έτσι ξεκίνησαν οι Γάτες της Καλλιθέας, λοιπόν, και εξελίχθηκαν σε feeding station.
Ο πληθυσμός γατιών που εξυπηρετούνται από τη δομή, δεν είναι σταθερός. Τα μικρότερα γατάκια έρχονται και φεύγουν, καθώς συνήθως υιοθετούνται. Την ημέρα που συναντηθήκαμε, στον χώρο υπήρχαν 65 μωρά γατάκια, αλλά ο αριθμός αλλάζει. Σχεδόν κάθε μέρα πηγαίνουν περισσότερα.
Ο πληθυσμός των ενήλικων γατιών κυμαίνεται από 70 μέχρι 110. Οι σταθερές που μένουν μόνιμα μέσα στις δομές, που «δεν κουνάνε ρούπι», είναι περίπου 30. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν περίπου άλλα 30. Στην εξίσωση μπαίνουν όμως και οι άγριες γάτες που ζουν στο τριγύρω δάσος, «έρχονται, δεν έχουμε ιδέα πότε έρχονται, ταΐζονται και από τις ταβέρνες εδώ γύρω». Με γρήγορα μαθηματικά, η δομή ταΐζει και περιθάλπει σχεδόν 200 γάτες.
«Εδώ οι γάτες είναι εντελώς ελεύθερες, πάνε όπου θέλουν γιατί είμαστε feeding station. Το καλοκαίρι πηγαίνουν μέχρι και στην παραλία. Τους χάνουμε για μήνες ολόκληρους και ξαφνικά το Νοέμβριο γυρνάνε πίσω», μας περιέγραψαν οι εθελόντριες, «είναι στην κρίση των ζώων τι θα κάνουν. Αν θα μείνουν στη δομή, αν θα πάνε στο δάσος. Από εμάς είναι ελεύθερα».
«…Αλλά εμάς μας πονάει»
Όταν είναι κλειστό και δεν είναι εκεί οι εθελοντές, οι ντόπιοι που δεν έχουν χώρο ή δεν θέλουν να φιλοξενήσουν γάτες, πηγαίνουν και τις αφήνουν στις εγκαταστάσεις του Kalithea Cats.
«Κάθε μέρα ερχόμαστε και έχουμε πεταμένα. Δεν πάμε εμείς έξω να μαζέψουμε, εμείς προσέχουμε μόνο αυτά που βρίσκουμε εδώ κάθε μέρα. Δεν είμαστε κατάλληλοι να έχουμε τόσες γάτες, είναι πολλά», εξηγούν η Maggie και η Hannie.
Βασικό μέλημα τους, η στείρωση των ζώων. Μέλημα το οποίο έρχεται μετά την περίθαλψη σε περίπτωση που οι γάτες διατρέχουν κίνδυνο. «Σκοπός μας είναι να τα κρατήσουμε υγιή, αλλά το μεγαλύτερο μέλημά μας είναι να τα στειρώσουμε όλα».
Η καθημερινότητα των εθελοντών του Kalithea Cats περιλαμβάνει μωρά γατάκια παρατημένα στις εγκαταστάσεις. Μωρά που είναι «αδύνατον να επιβιώσουν εδώ».
«Είτε θα τα πάμε στο foster room είτε στον κτηνίατρο, αλλά δεν μένουν εδώ. Εδώ μπορούν από 6-8 εβδομάδων που τρώνε μόνα τους γιατί μόνο μια φορά την ημέρα θα παίρνουν το φαγητό τους. Αν είναι πολύ μωρά και τα φέρνουν εδώ, είναι καταδικασμένα», σημειώνουν χαρακτηριστικά οι ίδιες.
«Έχουμε συνέχεια μωρά με μπιμπερό στο σπίτι μας και είναι δύσκολο για όλους. Αυτό είναι ένα μήνυμα που είναι δύσκολο να το καταλάβουν, αλλά εμάς μας πονάει. Μας πονάει πολύ, γιατί δεν υπάρχει λύση γι’ αυτά».
Μας λένε πως συνήθως τα μωρά που πηγαίνουν στην δομή του Kalithea Cats είναι καθαρά και χωρίς ψύλλους. «Που σημαίνει πως είναι από σπίτι και δεν στειρώνουν τη γάτα που έχουν στο σπίτι, στον κήπο, στη βεράντα τους. Ένα χρόνο, είχαμε τρεις φορές πέντε μαύρα μωρά. Δηλαδή, είναι μία μάνα που γέννησε τρεις φορές σε κάποια οικογένεια», αναφέρουν οι εθελόντριες:
«Και λέω, συγγνώμη, αλλά κάποιος έχει τη μάνα που κάνει μαύρα μωρά και κάθε φορά τα φέρνουν εδώ; Αντί να τα στειρώσουν πιο εύκολα ρίχνουν τα μωρά πάνω μας, αλλά χωρίς να μας βοηθήσουν. Νομίζουν πως είναι δικαίωμά τους να πετάνε γάτες εδώ. Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι παράνομο. Εμείς αναγκαστικά πρέπει να πάρουμε τις γάτες».
Οι ίδιες επιμένουν: «Η εγκατάλειψη δεν είναι η λύση. Η στείρωση είναι».
«Ένια σημαίνει φωτιά στα ιρλανδικά»
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που οι πυρκαγιές κατέστρεψαν τον αρχαίο καταπράσινο πνεύμονα της Ρόδου. Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στο νησί έγιναν στάχτη, περιουσίες καταστράφηκαν και το οικοσύστημα του δάσους «γονάτισε» μπροστά στην ανείπωτη καταστροφή.
Οι Γάτες της Καλλιθέας, ως φιλοζωική εθελοντική οργάνωση, έριξαν τις δυνάμεις τους στην βοήθεια των πυρόπληκτων ζώων.
Από γάτες, μόνο μία μεταφέρθηκε από τις φωτιές. Την ονόμασαν «Ένια», γιατί στα ιρλανδικά (enya) σημαίνει φωτιά. Το ζώο κάηκε πολύ στα πόδια και ενώ έχει περάσει περισσότερος από ένας μήνας, είναι ακόμα σε νοσηλεία στον κτηνίατρο. «Δεν ξέρουμε τι θα γίνει με την Ένια. Θα γίνει καλά αλλά δεν μπορεί να ξαναγυρίσει έξω».
«Έχουμε αγοράσει τροφή για τα ελάφια, και από τα λεφτά που μας έστειλαν αυτοί που μας στηρίζουν έχουμε αγοράσει δύο φορές αμπούλες και χάπια, γιατί έχουν μαζέψει 60 σκυλιά από τη φωτιά που είναι σε χάλια κατάσταση. Έχουμε καλύψεις τις ανάγκες για 30 σκυλιά με τα λεφτά που μας έστειλαν», μας λένε οι εθελόντριες.
Μάλιστα, στους εθελοντές του Kalithea Cats έφτασαν και δύο λαγουδάκια από τις φωτιές. Το ένα εξ αυτών πέθανε σε κατάσταση σοκ μέσα στο αυτοκίνητο όταν το μετέφεραν από την περιοχή της φωτιάς μέχρι τη δομή.
«Στηριζόμαστε μόνο από τουρίστες» – Ένα διεθνές φιλοζωικό δίκτυο
Σε ένα νησί με τόσους πολλούς κατοίκους, οι Γάτες της Καλλιθέας στηρίζονται μόνο από τους τουρίστες που έρχονται για διακοπές το καλοκαίρι. Κατά τα λεγόμενα της Maggie και της Hannie:
«Ευτυχώς περνάνε οι τουρίστες, μας βλέπουν, βάζουν κάτι στον κουμπαρά ή στέλνουν λεφτά στους κτηνιάτρους και μπορούμε να στειρώσουμε τα ζώα, μπορούν να κάνουν εμβόλιο όλα τα μωρά και μπορούμε να έχουμε έναν κτηνίατρο πότε πότε για να ελέγξει όλες τις γάτες και μπορούμε να καλύπτουμε τις ανάγκες μας.
Στηριζόμαστε μόνο από τουρίστες. Δεν παίρνουμε λεφτά από την κυβέρνηση, τίποτα, Είμαστε όλοι εθελοντές».
Έτσι, από την Ρόδο και τις Γάτες Καλλιθέας, έχει ξεκινήσει ένα εθελοντικό διεθνές δίκτυο, το οποίο επιτρέπει στους νησιώτες γάτους και τις νησιώτισσες γάτες να κατακτήσουν τον κόσμο και να βρουν την οικογένειά τους, ακόμα και σε κάποιο άλλο μέρος του πλανήτη.
«Με τα χρόνια κάναμε φιλίες πολλές, αυτοί που έχουν πάρει γάτες στο σπίτι μετά μας στηρίζουν και έτσι έχει δημιουργηθεί μια ομάδα με την πάροδο των χρόνων, γιατί είμαστε πολλά χρόνια πια εδώ.
Αυτοί λένε πως δεν θέλουν πια δώρα για τα γενέθλιά τους και λένε “αντί να μου φέρεις κάτι”, μαζεύουν λεφτά και τα δίνουν εδώ».
Ομολογουμένως, το καλοκαίρι του 2023 πήγε καλά όσον αφορά στις υιοθεσίες. Η διαδικασία διεθνούς υιοθεσίας των Kalithea Cats, πάει κάπως έτσι:
«Έχουμε ένα σύλλογο στη Γερμανία και έτσι βρίσκεται σπίτι. Στέλνουμε φωτογραφίες από τις γάτες και δίνουμε τις πληροφορίες, τις πηγαίνουμε στον κτηνίατρο και ελέγχουμε τα πάντα, τις πηγαίνουμε στο αεροδρόμιο και ταξιδεύουν με flight partner, τους περιμένουν στην άλλη άκρη και όταν παραλάβουν το ζώο μας στέλνουν φωτογραφία ότι το πήραν».
«Τα γατιά μας είναι διάσημα, έχουν καλό όνομα», μας λένε οι δύο εθελόντριες και γελάνε, «επειδή έχουμε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους να τα διαχειρίζονται, έρχονται εδώ περαστικοί, τα χαϊδεύουν, τα πιάνουν, παίζουν και έτσι έχουν συνηθίσει στα χέρια».
«Μην κλαίς για τις γάτες μας, κλαίγε γι’ αυτά που δεν είναι εδώ»
Έτσι απαντάνε οι εθελοντές στον κόσμο που περνάει και βλέπει τις Γάτες της Καλλιθέας και στεναχωριέται για εκείνες, νομίζοντας ότι είναι παρατημένες και αβοήθητες.
«Μην κλαις για τις γάτες μας, κλαίγε για αυτά που δεν είναι εδώ. Γιατί εδώ έχουν φαγητό, έχουν κτηνίατρο, έχουν στείρωση, έχουν εμβόλια. Μπορεί να βρουν και σπίτι. Αν μια γάτα είναι εδώ είναι τυχερή».
«Να έρθουν να δουν πώς είναι η αλήθεια»
Οι Γάτες της Καλλιθέας εναντίον του κόσμου, έτσι είναι η κατάσταση όπως μας την περιέγραψαν οι δύο εθελόντριες. Σκληρή πραγματικότητα, γεμάτη απώλεια, γεμάτη αγώνα για να κρατηθούν τα ζώα ζωντανά, υγιή και φροντισμένα.
Συχνά δεν τα καταφέρνουν, χάνονται, πεθαίνουν. Πεθαίνουν αυτά που δεν κατάφεραν να φτάσουν στις Γάτες Καλλιθέας, πεθαίνουν και άλλα κάτω από τα φιλόξενα χέρια των εθελοντών.
Ο Δήμος Ρόδου δεν βοηθάει καθόλου, υπάρχει τεράστια αδιαφορία και άγνοια απέναντι στο υπεράνθρωπο έργο των φιλόζωων εθελοντών. Ενδεικτικό είναι, όπως μας αποκαλύπτουν οι δύο εθελόντριες, ότι μια φορά «έδωσαν φαγητό που όχι μόνο οι γάτες δεν το έφαγαν, αλλά ούτε οι κόρακες».
«Να έρθουν εδώ μια μέρα για να δουν πώς είναι η αλήθεια», έχουν να πουν η Maggie και η Hannie στη δημοτική αρχή.
«Οι άνθρωποι να μην πετάνε τα γατάκια, αλλά να τα πηγαίνουν στον κτηνίατρο. Η εγκατάλειψη πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή. Οι άνθρωποι πρέπει να στειρώσουν και ο δήμος πρέπει να βοηθήσει. Όχι εμείς, αλλά ο δήμος με το δωρεάν πρόγραμμα στειρώσεων, όπως υποσχέθηκε το 2021», εξηγούν οι εθελόντριες.
Είναι θετικό να αγαπάς τα ζώα
«Το μεγαλύτερο θέμα είναι ότι δεν έχουμε βοήθεια, δεν έχουμε εθελοντές. Χρειάζεται συνέπεια, οι γάτες πρέπει να ταΐζονται κάθε μέρα, Χριστούγεννα, Καθαρά Δευτέρα», περιγράφουν οι ίδιες, «πιστές» στο καθημερινό τους ραντεβού ταΐσματος και φροντίδας.
Δεν ακούγεται τόσο κακό, αν σκεφτείς ότι «είναι θετικό, αν αγαπάς τα ζώα», όπως λένε. «Όταν είσαι εδώ έχει την αύρα του. Είσαι μέσα στη φύση, έχεις μια ηρεμία. Οι γάτες είναι αγάπη χωρίς να θέλουν τίποτα».
Είναι σίγουρα θετικό να αγαπάς τα ζώα. Αν θες να λες ότι έχεις ενσυναίσθηση και αλληλεγγύη, είναι σχεδόν υποχρεωτικό να αγαπάς τα ζώα.
Εμείς γνωρίσαμε την Bitchy, τον Big Boy, την Lotta, τον Panther, τον Heinrich και τις υπόλοιπες γάτες – οικοδέσποινες της Καλλιθέας.
Μαζί με αυτές γνωρίσαμε και την Maggie και την Hannie, δύο σπουδαίες εθελόντριες που ήξεραν κάθε μικρή και μεγάλη ιστορία πίσω από τις γάτες τους. Κάθε όνομα και μια ιστορία, κάθε πέρασμα από τις Πηγές Καλλιθέας της Ρόδου και μια νέα γατίσια εμπειρία.
Πηγή: avgi.gr
Διαβάστε επίσης: Ποιον Θεωρείτε Καταλληλότερο Για Δήμαρχο Ρόδου; (7η Έρευνα) – Ψηφίστε !
