Στο πέρασμα της πανδημίας στην τοπική κοινωνία του νησιού, είδαμε από το ξεκίνημα της μέχρι σήμερα ποικίλες αντιδράσεις στο άκουσμα κρουσμάτων στο νησί.
Ακόμα και αυτή τη στιγμή η κοινωνία είναι διχασμένη στο αν πρέπει να δημοσιεύονται ή όχι τα κρούσματα που αφορούν κυρίως τη Ρόδο αλλά και τα Δωδεκάνησα.
Μια πλευρά υποστηρίζει ότι πρέπει οι πολίτες να είναι ενημερωμένοι ώστε να μην εφησυχάζονται και να τηρούν στο έπακρο τα μέτρα πρόληψης και ασφαλείας. Η άλλη πλευρά υποστηρίζει πως πρέπει να μην δημοσιεύονται ώστε να μην κλονιστεί ο τουρισμός που το νησί μας έχει ανάγκη.
Λογικές και σεβαστές και οι δυο απόψεις , ωστόσο μέχρι ποιο σημείο έχει φτάσει η κοινωνική σήψη ώστε να παρατηρούνται φαινόμενα bullying , κοινωνικού εκφοβισμού και κατακραυγής στο άκουσμα ενός κρούσματος κορονοιού στη Ρόδο;
Αν πρόκειται για συμπολίτη μας ανεπίτρεπτο χωρίς καμία δικαιολογία , μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας. Αν πρόκειται για τουρίστες, πως γίνεται να θέλαμε ανοιχτή την οικονομία του νησιού χωρίς να επιθυμούμε να έρθουν τουρίστες; Τα δεδομένα εν έτει 2020 είναι πως η Ρόδος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό οικονομικά από τον τουρισμό.
Ήταν αναπόφευκτο να μην υπάρξουν κρούσματα και πάλι οι αρχές του τόπου βρίσκονται σε πλήρη εγρήγορση για να παραμείνει περιορισμένος ο αριθμός και το νησί μας παραμένει “Ασφαλής προορισμός”.
Η κοινωνία στο σύνολο της οφείλει να απομονώσει αυτή την μικρή μερίδα ατόμων που επιλέγει τον δρόμο του κοινωνικού αποκλεισμού και κατακραυγής για τους νοσούντες από τον κορονοιό .
Το να αρρωστήσεις δεν είναι ταμπού, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα από εμάς. Ας μην παρασυρόμαστε από την σήψη της εποχής και ας μην χάνουμε την ανθρωπιά μας.
Υ.Γ Η εισαγγελία θα πρέπει να παρέμβει άμεσα και σταματήσει φαινόμενα εκφοβισμού σε νοσούντες απο covid-19 !
