Οι ρίζες είναι για να βγάζουν κλαδιά και εδώ τα κλαδιά φύτρωσαν με τον ίδιο τροπο με έναν ήπιο χαρακτήρα με μια εσωτερική επανάσταση και μια αντίσταση που είχαν οι ρίζες και απόμενε να αναδειχτεί στην σωστή θέση για να κάνει το σωστό γύρω του.
Ηταν τιμή μου που γνώρισα την ρίζα και τιμή μου τον απόγονο αυτού…τον αντιστασιακό Γιάννη ΚΑΝΑΡΗ Ζερβό και τον εγγονό του Μανώλη Ζερβό…
το 1995 ανέδειξα την κρυμμένη του ιστορία με τους ποδηλατικούς αγώνες στην μνήμη του που έγιναν στο Παραδείσι ….παρακάτω παραθέτω εν μέρει την ιστορία του υπάρχουν και άλλες στιγμές της ζωής του με την δράση του που τίμησε τον αθλητισμό και την πατρίδα του…εύχομαι στον Μανώλη Ζερβό να είναι αντάξιος αυτής της κληρονομιάς και την Ελληνική Αστυνομία να τιμάτε από αυτούς ….
Στις 20 Σεπτεμβρίου 1942 πραγματοποιήθηκε το Πρωτάθλημα Ποδηλασίας Μεγάλων Αποστάσεων.
Η συνολική απόσταση της διαδρομής «Ρόδος-Εμπωνα-Λαέρμα-Αρχάγγελος-Ρόδος» ήταν 155 χλμ, ενώ συμμετείχαν 25 ποδηλάτες από την τοπική Επιτροπή Ποδηλασίας. Η εκκίνηση έγινε από το Μανδράκι στις 10:30 το πρωί.
Όλο το νησί προετοιμαζόταν επί μέρες για τον αγώνα αυτόν. Οι Ιταλοί συμμετείχαν με τους μεγαλύτερους αθλητές του και για τον λόγο αυτό η νίκη ενός Έλληνα ήταν και θέμα εθνικού γοήτρου.
Ο Γιάννης Ζερβός αναδείχθηκε πρωταθλητής αφήνοντας πίσω του μεγάλα ονόματα της ποδηλασίας, όπως τον Ουγκολίνι και τον Αουντιμπέρτι, οι οποίοι εγκατέλειψαν λόγω μηχανικών βλαβών. Ο Έλληνας ποδηλάτης τερμάτισε στο Μανδράκι εν μέσω ζητωκραυγών, ενώ και καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής δεν σταμάτησε να επευφημείται από το πλήθος.
Παράλληλα, ο Γιάννης Κανάρης Ζερβός και ο Δημήτρης Σταύλας και οι δυο ποδηλάτες ΒΙΛΛΑΝΟΒΙΑΤΕΣ (Παραδείσι) συμμετείχαν εκείνη τη χρονιά και σε ποδηλατικούς αγώνες που διεξήχθησαν μέσα στο Σταδιο. Ο Σταύλας, παίρνοντας μέρος σε 5 γύρους πίστας, ήρθε δεύτερος.
Ο Γιάννης Κανάρης Ζερβός εκτός από την αγωνιστικότητά του καταξιώθηκε και στις καρδιές όλων των Ροδίων, γιατί επέμενε να αγωνιστεί με τα γαλανόλευκα εθνικά χρώματα, κάτι που δεν έγινε δεκτό από την Ελλανόδικο Επιτροπή, η οποία τον υποχρέωσε να φορέσει ασπρόμαυρη φανέλα.Δεν είναι τυχαία η ενθάρρυνση του πλήθους στον πρώτο αγώνα πίστας με την προτροπή: «Τρέξε η φανέλα δεν θα κερδίσει». Λέγεται μάλιστα, ότι κάποιος Ιταλός, ο Ριβέλτα, φώναζε όρθιος στο Στάδιο προς τους συμπατριώτες του: «Είδατε πως μας καθαρίζουν!»
(ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΕΙΣ – ΒΙΛΛΑΝΟΒΑ – ΠΑΡΑΔΕΙΣ Ι)
Του Μάνου Φωταρά
