Ο «Όμιλος CINE-ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ για τον οπτικοακουστικό εγγραμματισμό» πιστός στο ραντεβού του με τον ετήσιο καταξιωμένο θεσμό του Φεστιβάλ Καλλιτεχνικής Δημιουργίας Ροδίων συμμετέχει για 4η συνεχή χρονιά στο φετινό πρόγραμμά του, που είναι αφιερωμένο στους Δωδεκανήσιους πνευματικούς ανθρώπους, τον λογοτέχνη Νίκο Κάσδαγλη και την ποιήτρια μουσικοπαιδαγωγό Ρένα Κάσδαγλη.
Με τη φετινή συμμετοχή του το πολιτιστικό μας σωματείο επιδιώκει να εμπλουτίσει το πρόγραμμα του φεστιβάλ συνεισφέροντας καλλιτεχνικό έργο οπτικοακουστικής/κινηματογραφικής δημιουργίας νέων καλλιτεχνών με καταγωγή τη Ρόδο που δραστηριοποιούνται και δημιουργούν εντός και εκτός του νησιού. Συγκεκριμένα στο φετινό πρόγραμμα θα παρουσιαστεί η πολυποίκιλη καλλιτεχνική δημιουργία τεσσάρων δημιουργών με προβολές ταινιών μικρού μήκους (μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ) εμπνευσμένες από προσωπικά βιώματα, από την πολιτιστική μας κληρονομιά, από τις ομορφιές, αλλά και τις δυσκολίες ζωής απομακρυσμένων νησιωτικών περιοχών.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2024
Η θεματική της εκδήλωσης: Η τέχνη του βοτσαλωτού
προβολή ντοκιμαντέρ – συζήτηση
Προβολή ντοκιμαντέρ «ΒΟΤΣΑΛΩΤΑ ΔΑΠΕΔΑ», 27΄
Δημιουργός Άννα Αχιολά
Στο ντοκιμαντέρ θα παρακολουθήσουμε τον μάστορα, Νίκο Κελεπέρα με τον βοηθό του Γιάννη, να κατασκευάζουν ένα βοτσαλωτό δάπεδο σε ιδιωτική οικία και να μας εξηγεί τα στάδια κατασκευής του. Στην εισαγωγή και ενδιάμεσα στην παρουσίαση των βημάτων της τεχνικής, παρεμβάλλονται συνεντεύξεις του αρχιτέκτονα Πάρη Παπαθεοδώρου, που μας μιλάει για τα παραδοσιακά μοτίβα και άλλα θέματα περί βοτσαλωτών που συναντάμε στα Δωδεκάνησα και της συντηρήτριας αρχαιοτήτων και έργων τέχνης Νεκταρίας Δασακλή, η οποία, αφού μας μιλήσει για την μακραίωνη ιστορία των βοτσαλωτών, κατόπιν μας εξηγεί τους κινδύνους και τις απειλές που αντιμετωπίζουν τα βοτσαλωτά δάπεδα σήμερα αλλά και τις προσπάθειές της για τη διάσωση της τέχνης αυτής. Τέλος, παρακολουθούμε τον τεχνίτη Κυριάκο Λάμπρου, να μας μιλάει για τα προγράμματα επιμόρφωσης του ΚΕΚ Δωδεκανήσου, στα οποία διδάσκει την τέχνη του βοτσαλωτού, στο πλαίσιο της προσπάθειας διάσωσής της, ως μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Μέσα από τις αφηγήσεις των βασικών προσώπων που παρουσιάζουν την τέχνη του βοτσαλωτού, από διαφορετική σκοπιά ο καθένας, αναδεικνύεται πως η αγάπη και το πάθος των ανθρώπων γι’ αυτό που κάνουν, μπορεί να δώσει πνοή κι ελπίδα σε μία τέχνη που χάνεται.
Μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ παρεμβαίνει και συζητά με το κοινό για την τέχνη του βοτσαλωτού η Νεκταρία Δασακλή και Πάρης Παπαθεοδώρου.
Η Νεκταρία Δασακλή, συντηρήτρια αρχαιοτήτων και έργων τέχνης – μουσειολόγος, προϊσταμένη του Τμήματος Συντήρησης της Υπηρεσίας Νεωτέρων Μνημείων και Τεχνικών Έργων Δωδεκανήσου (ΥΝΜΤΕ) του ΥΠΠΟ, είχε την επιστημονική επιμέλεια του ντοκιμαντέρ. Για το ντοκιμαντέρ, ανάμεσα σε άλλα, σημειώνει:
«Η ΥΝΜΤΕΔ έχει αναπτύξει τα τελευταία τρία χρόνια διάφορες δράσεις ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με το πολιτιστικό απόθεμα των βοτσαλωτών της Δωδεκανήσου, μία από τις οποίες είναι η συμβολή στο ντοκιμαντέρ της Άννας Αχιολά. Η Άννα αντιλήφθηκε από την αρχή τη σπουδαιότητα της ανάδειξης της παραδοσιακής αυτής τέχνης και των αυθεντικών δειγμάτων της από το παρελθόν, όπως και την αναγκαιότητα της ανάληψης δράσης για την προστασία τους από όλους μας και αποφάσισε να συμβάλει με το δικό της δημιουργικό τρόπο προς αυτή την κατεύθυνση».
Λίγα βιογραφικά στοιχεία της Άννας Αχιολά
H Άννα Αχιολά γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρόδο. Από το 2005 άρχισε να ασχολείται με τον χώρο του πολιτισμού δημιουργώντας το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου αλλά και ως εργαζόμενη σε διεθνείς τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, ως υπεύθυνη του τμήματος casting και βοηθός σκηνοθέτη. Επίσης συνεργάστηκε σε παραγωγές ταινιών μικρού μήκους και διαφημιστικών, στον τομέα του σχεδιασμού και της εκτέλεσης παραγωγής. Το 2023 έλαβε τον Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών (MSc): «Πολιτισμός και Παραγωγή Ντοκιμαντέρ» του τμήματος Πολιτισμικής Επικοινωνίας και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, στη Μυτιλήνη. Στο πλαίσιο των μεταπτυχιακών της σπουδών ολοκλήρωσε τη δημιουργία δύο ντοκιμαντέρ μικρού μήκους: «Τα Βοτσαλωτά Δάπεδα της Δωδεκανήσου» και «Ο δρόμος της Μουσικής από το Εγώ στο Εμείς». Από το 2008 διατηρεί δικό της γραφείο εκδηλώσεων (εταιρικών & πολιτιστικών) και υπηρεσιών κινηματογράφου, με τον διακριτικό τίτλο «Poeessa»(Ποιήεσσα) και ασχολείται επαγγελματικά με τον σχεδιασμό και την οργάνωση θεματικών εκδηλώσεων και τις υπηρεσίες παραγωγής ταινιών και διανομής ρόλων για οπτικοακουστικά έργα, στο νησί της Ρόδου.
Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2024
- «ΓΕΜΑΤΟ ΕΛΠΙΔΑ», ταινία μικρού μήκους, πειραματικό ντοκιμαντέρ15΄
Δημιουργός: Ολυμπία Γκογκέ
Σύνοψη ταινίας
Η ταινία «Γεμάτο ελπίδα» εξερευνά το ταξίδι ενός θρήνου, καθώς η ίδια η σκηνοθέτιδα προσπαθεί να βρει απαντήσεις για το πώς να αντιμετωπίσει την απώλεια του πατέρα της. Στην προσπάθειά της να βρει απαντήσεις, αποφασίζει να πάρει συνέντευξη από έναν νεκροθάφτη ονόματι Πασκάλ. Με τις βαθιές του γνώσεις και τη μοναδική μεταφυσική προσέγγιση του θανάτου, προσφέρει μια εναλλακτική άποψη του θανάτου που είναι γεμάτη ελπίδα. Μία χορεύτρια Butoh γίνεται η φυσική ενσάρκωση των συναισθημάτων της σκηνοθέτιδας, δημιουργώντας έναν εικονικό διάλογο μεταξύ αυτής και του νεκροθάφτη.
Συντελεστές ταινίας
Σκηνοθεσία/μοντάζ: Ολυμπία Γκογκέ, μουσική επένδυση: Αλέξανδρος Αγγελάκης, με τους Μαριάννα Τσαγκαράκη και Pascal La Van Manh, παραγωγή: A.T.E.N.A (Atelier Temporaire Européen de Navigation Artistique).
Λίγα βιογραφικά στοιχεία της Ολυμπίας Γκογκέ
Η Ολυμπία Γκογκέ είναι σκηνοθέτιδα, βιντεογράφος και μοντέρ. Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα «Κοινωνικής Ανθρωπολογίας» και μετέπειτα συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη «Παραγωγή ταινιών Ντοκιμαντέρ» στο Πανεπιστήμιου Αιγαίου, στη Μυτιλήνη. Έχει παρακολουθήσει κινηματογραφικά σεμινάρια με τους: Δημήτρη Μπαβέλλα, Πάνο Παππά, Μάρκο Gastine και Κατερίνα Πατρώνη. Έχει εργαστεί ως βιντεογράφος για 5 συναπτά έτη στο νησί της Ρόδου καθώς και ως σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ. Το πρώτο μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που συν-σκηνοθέτησε με τον Γιώργο Τζεδάκη και τον Δημήτρη Κόκκινο, με τίτλο: «Το Κοντσετραμέντο της Ρόδου – Κρυφομιλώντας με τη λευτεριά» επιλέχθηκε στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πελοποννήσου (Ελλάδα).
Είναι μέλος της καλλιτεχνικής διαμονής A.T.E.N.A υπό τη διεύθυνση της Lise Chevalier, στην πόλη Sète της Γαλλίας.
Στο πλαίσιο της διαμονής της εκεί δημιουργήθηκε και η ταινία «Γεμάτο ελπίδα».
- «ΤΟ ΧΑΟΣ ΠΟΥ ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΗΣ», ταινία μ.μ., μυθοπλασία, 33΄
Με πρωτότυπη μουσική σύνθεση της Ροδίτισσας Πελαγίας Χατζηνικήτα
Σύνοψη ταινίας
Η Άννα νιώθει πως τώρα είναι η τελευταία ευκαιρία να κυνηγήσει το όνειρό της, μια μουσική καριέρα στο Παρίσι. Η επιτυχία δεν θα έμοιαζε άπιαστη, αν ο αλκοολικός πατέρας της δεν στεκόταν εμπόδιο στο δρόμο της. Μια ιστορία για την αγάπη και την εξάρτηση, για όλα αυτά που αγαπάς και για αυτά που θες να αφήσεις πίσω.
Η ταινία επιλέχθηκε ανάμεσα σε 2.263 συμμετοχές από 555 κινηματογραφικές σχολές όλου του κόσμου και απέσπασε το δεύτερο βραβείο εξ ημισείας με μία ταινία από το Πανεπιστήμιο Columbia των ΗΠΑ στο 77ο φεστιβάλ των Καννών.
Στην ταινία πρωταγωνιστούν η Μαρίνα Σιώτου και ο Γιάννης Τσορτέκης, μαζί με την Ελένη Καραγιώργη, τη Δανάη Σκιάδη, τη Μαρία Φιλίνη, και τον Βασίλη Κανάκη. Το μοντάζ της ταινίας υπογράφει ο Γιώργος Ζαφείρης (Μήλα, Fingernails), τη διεύθυνση φωτογραφίας η Αλεξάνδρα Ρίμπα (Η Μητέρα μου είναι Αγία) με πρωτότυπη μουσική σύνθεση της Πελαγίας Χατζηνικήτα.
Λίγα βιογραφικά στοιχεία για την Πελαγία Χατζηνικήτα
Η Πελαγία Χατζηνικήτα με καταγωγή από τη Ρόδο, είναι συνθέτρια κινηματογραφικής μουσικής και τραγουδοποιός με έδρα το Παρίσι. Είναι απόφοιτη του Τμήματος Κινηματογράφου του ΑΠΘ και διπλωματούχος πιάνου του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης. Έχει κερδίσει υποτροφία από το Berklee College of Music. Επιπλέον, έχει συνθέσει την μουσική και έχει επιμεληθεί τον ηχητικό σχεδιασμό για την μικρού μήκους ταινία «Το Χάος που Άφησε Πίσω της», του Νίκου Κολιούκου. Επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει το Τμήμα Κινηματογράφου στο Festival International Music and Cinema (MCM) της Μασσαλίας, στο πλαίσιο του προγράμματος Regards Croisés. Τέλος, είναι μέλος του γυναικείου φωνητικού τρίο Nema Vocal Ensemble, για το οποίο γράφει τις μεταγραφές.
- «(Ψ)έριμος»ταινία, ντοκιμαντέρ 37΄
Δημιουργός: Εμμανουέλα Σαρούκου
Το ντοκιμαντέρ «(Ψ)έριμος» αποτελεί ένα ντοκιμαντέρ παρατήρησης της καθημερινότητας και των συνηθειών των νησιωτών του ακριτικού νησιού της Ψερίμου.
Από το πρώτο της ντοκιμαντέρ: «Μια ιδέα είμαστε, Πάσχα, 2020», που αναφέρεται στο Πάσχα του κορονοϊού στο νησί της Καλύμνου, (το οποίο προβλήθηκε σε αντίστοιχο διήμερο του Ομίλου Cine-Εκπαίδευση τον Οκτώβρη του 2022) και στη συνέχεια με το ντοκιμαντέρ της «(Ψ)έριμος» δίνεται έμφαση από την καλλιτέχνιδα στην παρατήρηση της καθημερινότητας της ζωής των νησιωτών και την ανάδειξη χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν.
Σύνοψη ταινίας
Στο ακριτικό νησί της Ψερίμου, ένα νησί που φιλοξενεί 30 κατοίκους τον χειμώνα και γεμίζει με τουρίστες και εργαζόμενους το καλοκαίρι, οι συνθήκες διαβίωσης ποικίλουν και διαφέρουν ανάμεσα στις δύο εποχές. Μία μικρή κοινωνία, στην οποία η ανταλλαγή και η συνεργασία των κατοίκων του νησιού είναι απαραίτητη για την ομαλή επιβίωσή τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι λιγοστοί πλέον κάτοικοι, παραμένουν εδώ και χρόνια άλυτα. Στο ντοκιμαντέρ παρατήρησης «(Ψ)έριμος», μέσα από την παρατήρηση των νησιωτών και την εξέλιξη των γεγονότων παρατηρούμε τα αποτελέσματα που έχουν τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εναπομείναντες κάτοικοι στην άμεση καθημερινότητά τους, καθώς και στη μακροχρόνια λειτουργία του νησιού. Παρακολουθώντας την απλότητα της ζωής, τον κόπο και τον μόχθο που απαιτείται καθημερινά προκειμένου να επιβιώσει μία οικογένεια στο ακριτικό νησί δίνεται μία γεύση της ζωής στο νησί της Ψερίμου.
Λίγα βιογραφικά στοιχεία για την Εμμανουέλλα Σαρούκου
Η Εμμανουέλα Σαρούκου με καταγωγή από την Κάλυμνο, απόφοιτη του τμήματος Κινηματογράφου της Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, έχει αφιερώσει τις γνώσεις της προκειμένου να αναδείξει τη ζωή και τα προβλήματα που αυτή περιλαμβάνει στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Από το πρώτο της ντοκιμαντέρ «Μια ιδέα είμαστε, Πάσχα, 2020», που αναφέρεται στο Πάσχα του κορονοϊού στο νησί της Καλύμνου, και στη συνέχεια με το ντοκιμαντέρ της «(Ψ)έριμος» δίνεται έμφαση από την καλλιτέχνιδα στην παρατήρηση της καθημερινότητας της ζωής των νησιωτών και την ανάδειξη χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Σκοπός του έργου της είναι η έκθεση αυτών των ζητημάτων με απώτερο σκοπό την επίλυσή τους και την βελτίωση των συνθηκών επιβίωσης στα νησιά.
Υποστήριξη
Δ. ΔΟΠΑΡ
