“Ροδάνθη”, “Μιλένα”, “Δημητρούλα” “Ανθή Μαρίνα”, “Νταλιάνα”,“Ρομίλντα” – Οι «ρεμπέτες» των ελληνικών θαλασσών

Φωτογραφικές αναμνήσεις από τα πλοία αλλοτινών καλοκαιρινών διακοπών

Θα πηγαίναμε στην Τήλο – μια απόφαση της τελευταίας στιγμής, αφού μας γοήτευσε η ιδέα να πάμε σε ένα άγνωστο νησί που θα ήταν χαμένο κάπου στις άκρες του αρχιπελάγους, πέρα από τα όρια των γνώριμών μας Κυκλάδων. Αυτή τη φορά βάλαμε τον στόχο μας κάπου στο περιθώριο των Δωδεκανήσων, κοντά στην Τουρκία, σε θάλασσες που δεν ξέραμε την όψη και τα χρώματά τους.

Η Τήλος, με τις απρόσμενες και θελκτικές της όψεις και ιστορίες, έμοιαζε ιδανική. Στα χέρια μας είχαμε τα εισιτήρια και αυτά μαρτυρούσαν το ποστάλι και τον πλοιοκτήτη: η «Ανθή Μαρίνα» της GA Ferries θα μας πήγαινε έως τη μακρινή Ρόδο, κι εκεί θα αλλάζαμε καράβι. Το επόμενο μεσημέρι στον Πειραιά γινόταν ένα αληθινό πανδαιμόνιο.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson0
Λεπτομέρειες από το κατάστρωμα του «Ανθή Μαρίνα». (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Τέλη Ιουλίου του 2007, αφόρητη ζέστη, και η πειραιώτικη προβλήτα στεκόταν πάνω από σκούρα λιμανίσια νερά που έφερναν στον νου τα λόγια του Αλμπέρ Καμύ στον «Ξένο», που μίλαγε για μια μέρα που «είχε ρίξει άγκυρα σε μια θάλασσα από καυτό ατσάλι».

Πράγματι, έτσι όπως δεχόταν με ανοιχτή την μπουκαπόρτα του ένα σμήνος από διψασμένους για Αιγαίο ταξιδιώτες, το μακρύ και πανύψηλο καράβι έπαιρνε την όψη τεράστιας ατσάλινης κιβωτού. Μέσα του συναντήσαμε αμέτρητα σαλόνια πακτωμένα με επιβάτες, δαιδαλώδη καταστρώματα, ατέλειωτους χώρους και επίπεδα και εστιατόρια με μια αισθητική από την Αγγλία των ’80s.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson2
Ένας διακόπτης του «Ροδάνθη» στο «off». (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Ναυπηγημένο στη Γερμανία το 1980, το καράβι είχε για χρόνια ενώσει Αγγλία και Γαλλία, περνώντας το κανάλι της Μάγχης σε λιγότερο από μία ώρα. Στο «Ανθή Μαρίνα», παρόλο που προδίδονταν πάνω του τα σημάδια μιας κουρασμένης ναυτιλιακής εταιρείας, ακόμα και η παρακμή έμοιαζε να είναι κομψή και γοητευτική, γεμάτη με τη μυθολογία των διακοπών και τη σαγήνη του νυχτερινού θαλασσινού ταξιδιού. Ενα χρόνο μετά παροπλίστηκε, έχοντας οργώσει το Αιγαίο για πέντε χρόνια, και, τέσσερα χρόνια μετά από αυτόν τον καλοκαιρινό πλου έως τη Ρόδο, το πέτυχα παροπλισμένο στο λιμάνι του Πειραιά. Ηταν Σεπτέμβρης του 2011, και το καράβι, μαζί με άλλα δύο από τον θρυλικό στόλο του καπτα-Αγούδημου, το «Ροδάνθη» και το «Μιλένα», είχαν αγοραστεί από τη Σπανόπουλος Group Α.Ε., περιμένοντας το τελευταίο ταξίδι προς τα διαλυτήρια «Αλί Αγά» στη Σμύρνη. Εκείνη την εποχή είχε για μένα ξεκινήσει μια καραβίσια εμμονή, με τη δημιουργία ενός εικαστικού φωτογραφικού τυπολόγιου ναυπηγικών λεπτομερειών.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson4
«Ροδάνθη», «Μιλένα» και «Δημητρούλα» δεμένα στον Πειραιά. (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Ζητώντας ειδική άδεια, κατάφερα και περιηγήθηκα πάνω τους, με τη συνοδεία ενός από τους φύλακες, που τους θυμάμαι να κάθονται είτε στον ντόκο είτε στην είσοδο του γκαράζ, μπροστά από την μπουκαπόρτα, και να τα φυλάνε, σαν να ήταν στοιχειωμένα παλάτια που περίμεναν καρτερικά την κατεδάφισή τους. Δεν είχε έρθει ακόμα η εποχή του γρήγορου Ιντερνετ και των smart phones, κι έτσι άκουγαν ραδιόφωνο, ή τα λέγανε μεταξύ τους, ενώ τα καράβια στέκονταν ημιθανή, δεμένα δίπλα δίπλα το ένα στο άλλο, με τους μεγάλους τους κάβους να μοιάζουν με αγχόνες έτοιμες να φέρουν τον θάνατο.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson6
Τα φουγάρα του «Ανθή Μαρίνα». Το πλοίο κατέληξε σε διαλυτήρια στη Σμύρνη. (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Ηξερες πως όταν αυτοί οι κάβοι θα λύνονταν, ένα ρυμουλκό θα τα τραβούσε τραβέρσα μέσα από το Αιγαίο στην Τουρκία για να διαλυθούν, και αυτός ο τελευταίος πλους δεν θα έμοιαζε σε τίποτα μ’ εκείνη την πολύβουη και γεμάτη καλοκαιρινές υποσχέσεις νυχτερινή κρουαζιέρα προς τη Ρόδο, τέσσερα καλοκαίρια πριν.

Ο φύλακας που με συνόδευσε απορούσε τι μπορεί να βρίσκω ενδιαφέρον σε έναν από τους παλιούς εκείνους «σκυλοπνίχτες», όπως άσχημα αποκάλεσε το καταδικασμένο καράβι.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson8
Η σάλα και ο μπουφές στο εστιατόριο του «Ανθή Μαρίνα». (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Στα πολυδαίδαλα σαλόνια και καταστρώματά του ένιωθες πως άκουγες μια μακρινή ηχώ από τα πέντε ελληνικά του καλοκαίρια, τους επιβάτες να γελούν, να ροχαλίζουν, να περιμένουν στην ουρά στα κομψά σχεδιασμένα εστιατόρια – και στο ιδιωτικό, κόκκινο σαλονάκι του Γεράσιμου Αγούδημου, σχεδόν τον έβλεπες, να κάθεται εκεί, πίσω από τη γέφυρα, ψηλά πάνω από τη θάλασσα, στο ψηλό και μακρύ αυτό «ασχημόπαπο» της Μάγχης και του Αιγαίου, και να κοιτά τον ορίζοντα καπνίζοντας το πούρο του.

Την ίδια απόκοσμη εμπειρία της περιήγησης σε ένα απόκοσμο κενό ναυπηγικού χώρου και ναυτικού χρόνου, της προθανάτιας εξερεύνησης ενός παλιού θαλασσινού θρύλου, είχα και την επόμενη μέρα, στα εξίσου ιστορικά ποστάλια του Αγούδημου «Ροδάνθη» και «Μιλένα». Στο τελευταίο, μάλιστα, ήρθε παρέα και ο Αντώνης Λαζαρής, ένας εξέχων εκπρόσωπος αυτής της μικρής αλλά παθιασμένης ράτσας από καραβολάτρες, που μιλούν για τα καράβια με όρους ανθρώπινους, λες και στ’ αλήθεια αυτά υπήρξαν και υπάρχουν σαν ανθρώπινα όντα.

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson10
Η σειρήνα και το πηδάλιο του «Μιλένα». (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

Πολυγραφότατος και γεμάτος αυθεντική αγάπη για αυτά, έχει κάπου γράψει συγκινητικά: «Πλοία όπως το “Ρομίλντα”, το “Νταλιάνα”, το “Μιλένα” έμοιαζαν με τους παλιούς γνήσιους ρεμπέτες. Πλοία της άγονης γραμμής, πλοία που μας χάρισαν τις πιο όμορφες ανατολές και τα πιο μαγικά ηλιοβασιλέματα. Ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης έγραψε ένα βιβλίο με 24 “ρεμπέτικα” πορτρέτα και του έδωσε τον τίτλο “Μάγκες Αλήστου Μνήμης”. Θα μπορούσαμε να ονομάσουμε και εμείς τα παραπάνω πλοία ως “Μάγκες Αλήστου Εποχής”… Οταν το “Ρομίλντα” απάντησε στη ρότα του τον Μάρκο Βαμβακάρη και το “Νταλιάνα” τον Στράτο Παγιουμτζή. Σπονδή στη μνήμη όσων ταξίδεψαν, αγάπησαν, νοστάλγησαν, τα πλοία αυτά. Και ας χρειάστηκαν να τα περιμένουν για ώρες πάνω στον μώλο κάποιου νησιού της ελληνικής Πολυνησίας».

oi-rempetes-ton-ellinikon-thalasson12
Το άλμπουρο του «Ροδάνθη» μοιάζει να αγγίζει τον ουρανό. (Φωτ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ)

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ – Kathimerini.gr

Διαβάστε περισσότερα νέα εδώ

Pin It on Pinterest