Η μνήμη, ως πολύ-αισθητηριακή εμπειρία.
Με σύνθημα «κλείσε τα μάτια για να δεις» η έκθεση προσδοκά να παρασύρει τον επισκέπτη σ’ ένα ταξίδι σε σημαντικούς σταθμούς για τη ζωή κάθε ανθρώπου, όπως τα παιδικά χρόνια, ο πρώτος έρωτας, η μητρότητα, το γήρας…
Με τα μάτια κλειστά, ο επισκέπτης θα έχει την δυνατότητα να βιώσει μια μοναδική εμπειρία που θα εμπλέκει όλες τις αισθήσεις (αφή, όσφρηση, γεύση, ακοή) εκτός από την όραση. Πιο συγκεκριμένα οι μνήμες μιας γυναίκας γίνονται μουσικές αφηγήσεις, απτικά έργα τέχνης, γεύσεις και μυρωδιές…
Σκοπός της πολύ-αισθητηριακής έκθεσης είναι ο επισκέπτης να βιώσει μια ιστορία χωρίς να την βλέπει, δημιουργώντας έτσι τις δικές του εικόνες, ξυπνώντας τις δικές του μνήμες!
Αόρατοι άνθρωποι, πνιχτοί ψίθυροι, αχνές ανάσες…Τι είναι άραγε πραγματικό, τι είναι φάντασμα του ονείρου; Εγώ θα σας πω. Όλα είναι μνήμες μιας άλλης εποχής, που ζωντανεύουν σε κάθε ανάσα που παίρνεις, σε κάθε λέξη που λες, στο φως που ανατέλλει.
