Να ξεφύγεις προσπαθείς
Παγιδευμένη από τη φαντασίωση
του νου
Σύμμαχος λες
η νύχτα , το σκοτάδι,
τις σκιές φοβάσαι
το φως αναζητάς
σε δρόμους γνώριμους
πως παγιδεύτηκες
το νιώθεις
λαβύρινθο ακολουθείς
Η θάλασσα
που αγάπησες
τώρα σε τρομάζει
λιμάνι απάνεμο
ψάχνεις να βρεις
στα Όρη
Ο προσανατολισμός σου
εκεί που το μυαλό πάντα ηρεμεί
Φαντάσματα αισθάνεσαι
να σε τυλίγουν
και φεύγεις ευθύς
το βλέμμα
έντρομο γύρω σου κοιτάζει
μια κατολίσθηση φοβάσαι
και Ψάχνεις
τρόπους διαφυγής
Οι άνθρωποι που αγάπησες
ασφυκτικά
σε περιβάλλουν
άραγε
από αυτούς
πως θα κρυφτείς ;
Γιώργος Χατζηδιάκου
