Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Στάθηκε ιδιαίτερα στις εξελίξεις και στην κατάσταση των εργαζομένων του κλάδου. Στηλίτευσε την πολιτική της κυβέρνησης, που έχει εγκαταλείψει στην τύχη τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, είτε δίνοντας ορισμένα ψίχουλα σε ένα τμήμα τους, που δε φτάνουν ούτε για τα βασικά, είτε αφήνοντας πολύ περισσότερους να περνούν “κάτω από τα ραντάρ των μηχανισμών του κράτους” όπως χαρακτηριστικά είπε.
Αναφέρθηκε στην κατάρρευση του αφηγήματος της “εξωστρέφειας” της ελληνικής οικονομίας που τα προηγούμενα χρόνια προβλήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις ως η διέξοδος, με τον τουρισμό να παίρνει συχνά τον τίτλο της “βαριάς βιομηχανίας”. Ωστόσο από βαριά βιομηχανία μετατράπηκε πολύ απότομα σε βαριά ασθενή!
Έκανε εκτενή αναφορά στις γενικότερες εξελίξεις, ιδιαίτερα στην πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση από τη μια να ανοίγει τον τουρισμό κάνοντας λάστιχο τα υγειονομικά πρωτόκολλα για να στηριχθεί το τουριστικό κεφάλαιο και από την άλλη φορτώνει την ευθύνη στο λαό ότι δεν τηρεί τα μέτρα. Πολύ περισσότερο που το δημόσιο σύστημα υγείας δεν ενισχύθηκε πέρα από ψευτομπαλώματα.
Ξεχωριστή αναφορά έκανε στις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά. Στις τελευταίες προκλήσεις της Τουρκίας αποκαλύφθηκε ακόμη μια φορά ο ρόλος των “συμμάχων”, με το υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ να μιλά για “διαφιλονικούμενα νερά” αβαντάροντας έτσι την επιθετικότητα της Τουρκίας. Από την άλλη πύκνωσαν οι αναφορές δημοσιολογούντων που μιλούν για την ανάγκη συμβιβασμού, βάζοντας πολλές φορές εκβιαστικά το ψευτοδίλημμα, συμβιβασμός ή πόλεμος, κρύβοντας ότι το ένα τροφοδοτεί το άλλο, στα πλαίσια των λυκοσυμμαχιών όπου οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ προωθούν τα δικά τους συμφέροντα.
Θύμισε, ότι πέρα από τους κινδύνους που δημιουργεί για τον ελληνικό λαό η ολοένα και βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που σε τίποτα όπως αποδεικνύεται δε βοηθά τα κυριαρχικά δικαιώματα, η κυβέρνηση δίνει απλόχερα 4 δις ευρώ το χρόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ αλλά την ίδια στιγμή αφήνει τους εργαζόμενους του τουρισμού στην ανέχεια.
Ο Κώστας Γιαννόπουλος, γραμματέας της ΤΕ Νότιας Δωδεκανήσου του κόμματος και εργαζόμενος στον τουρισμό, περιέγραψε το πως εκφράζεται η κρίση στον κλάδο στην περιοχή. Θύμισε ότι σημάδια ύφεσης υπήρχαν ήδη για τη φετινή σαιζόν και πριν από την πανδημία. Ωστόσο το ξέσπασμα της πανδημίας όξυνε δραματικά την κατάσταση στον κλάδο αφού καθηλώθηκαν τα πάντα.
Αναφέρθηκε στη ραγδαία ανάπτυξη του κλάδου στο νησί, ακόμα και μέσα στην προηγούμενη οικονομική κρίση, με νέα πεντάστερα ξενοδοχεία να χτίζονται στην κυριολεξία κάθε χρόνο. Όμως την ίδια περίοδο, τα δικαιώματα των εργαζομένων δέχτηκαν μεγάλη επίθεση.
Αναφέρθηκε στο μέγεθος του κλάδου στην περιοχή που φτάνει στο 80% του ΑΕΠ σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία, έχοντας επίδραση σε όλους τους τομείς, αφού μέχρι και οι βιομηχανικές μονάδες της περιοχής έχουν εποχικό προσωπικό κατά τη διάρκεια της σαιζόν.
Θύμισε ότι αυτού του είδους η ανάπτυξη δεν προέκυψε ως φυσικό φαινόμενο, ήταν επιλογή του κεφαλαίου που επένδυσε στον κλάδο που του προσέφερε ικανοποιητική κερδοφορία. Στηρίχθηκε διαχρονικά από τις κυβερνήσεις αλλά και την Τοπική Διοίκηση, είτε με επιδοτήσεις, είτε με την εξασφάλιση φτηνού εργατικού δυναμικού.
Στάθηκε στις κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος και στη συμβολή του ΚΚΕ σε αυτές σε αντιπαράθεση με τη λογική του συμβιβασμού, του “μένουμε σιωπηλοί” και της “ομοψυχίας”.
Τόνισε, κλείνοντας, την ανάγκη οι κινητοποιήσεις αυτές για την εξασφάλιση εισοδήματος και μέτρων ανακούφισης να πυκνώσουν αλλά παράλληλα να γίνουν βήματα στη συνείδηση των εργαζομένων, να σημαδέψουν τον πραγματικό εχθρό, το δρόμο ανάπτυξης που ζούμε, που γεννά φτώχεια, κρίσεις, ανέχεια, ανασφάλεια, για να μπορέσει ο λαός αναπνεύσει.
ΚΟΒ Επισιτισμού Τουρισμού Ξενοδοχείων Ρόδου του ΚΚΕ
