Ο επικήδειος λόγος του Αντώνη Καμπουράκη στην εξόδιο ακολουθία της Νομικής- Νεκταρίας Χαλιπήλιας – Ντάλια

H Ρόδος σήμερα θρηνεί, για ένα από τα πιο άξια παιδιά της. Που διακρίθηκε, για τη συνεπή και υπεύθυνη προσφορά, στον τόπο μας, και στους ανθρώπους του. Ειδικά, η μεγάλη οικογένεια, των υπηρεσιών του Δήμου Ρόδου, βιώνει με οδύνη, την απώλεια ενός άξιου στελέχους της, που είχε ακόμη πολλά να προσφέρει: την Διευθύντρια Διοικητικών Υπηρεσιών, Nομική Χαλιπήλια-Ντάλια.

Μια εξαίρετη νομικός, και μια υποδειγματική, σκληρά εργαζόμενη μητέρα. Ξεκίνησε την υπηρεσία της στο Δήμο Ρόδου, το 1999 και έδωσε όλα αυτά τα χρόνια, τον καλύτερο εαυτό της, για τη διαρκή βελτίωση των υπηρεσιών, και του ανθρώπινου δυναμικού του Δήμου.

Ως Δήμαρχος Ρόδου, θέλω εκ μέρους όλου του Δημοτικού Συμβουλίου, μαζί με το «Ύστατο Χαίρε», να εκφράσουμε και την ευγνωμοσύνη μας, για το έργο της Nομικής, και για την φιλότιμη υπηρεσία της. Μέχρι να τη σταματήσει, η μεγάλη, ασύμμετρη μάχη που έδωσε, με την επάρατη νόσο.

Προσωπικά όμως, θέλω να πω, ότι σηματοδοτεί και μια βαθιά, ανθρώπινη απώλεια, για μένα. Οι οικογένειές μας υπήρξαν γείτονες. Ένας τοίχος χώριζε τα σπίτια μας.

Έχω πάντα στη μνήμη μου, τη μορφή, του πατέρα της Νομικής, τον γιατρό Κωνσταντίνο Χαλιπήλια. Και εμείς, γειτονάκια από μικρά παιδιά. Οι παιδικές αναμνήσεις, είναι οι πιο ισχυρές, και γι’ αυτό, η οδύνη μου είναι διπλή. Καθώς αποχαιρετώ μια φίλη οικογενειακή, από τα χρόνια της ανεμελιάς, και της αθωότητας, εκεί στην πλατεία Σπόργιτα, του Αγίου Νικολάου.

Θέλω να εκφράσω, τα πλέον ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια, για την τόσο πρόωρη απώλειά της. Στην οικογένειά της, που θα στερηθεί την αγάπη της, τη φροντίδα της, και το χαμόγελό της. Στο σύζυγό της, το Τάσο Ντάλια, στα παιδιά της, που σπουδάζουν, τον Νίκο και την Μαριάννα, στον αδελφό της Νίκο, στην αδελφή της Βίκυ, στους γονείς, στους συγγενείς, και στους οικείους της.

Καλό ταξίδι Νομική, θα σε θυμόμαστε πάντα!

Σήμερα, μας κατακλύζει όλους ο πόνος, και η θλίψη της απώλειάς σου. Βαθιά μέσα μας ωστόσο, νιώθουμε τυχεροί που σε γνωρίσαμε: Γιατί ήσουν πάντα, ένας Ωραίος Άνθρωπος. Πανάξιος, και δοτικός. Και αυτή η ομορφιά της ψυχής σου, θα μείνει ανεξίτηλη για πάντα, στη μνήμη μας.

Ας είναι ελαφρύ πάνω σου, το χώμα της Ρόδου μας, που τόσο αγάπησες.

Pin It on Pinterest