Η μεταμόρφωση του Δημάρχου και τα όρια της θεσμικής ανοχής
Η σκηνή που εκτυλίχθηκε στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου δεν ήταν μόνο ακατανόητη. Ήταν αποκαλυπτική.
Ο δημοτικός σύμβουλος Τηλέμαχος Καμπούρης πρώην Αντιδήμαρχος και μέλος της μείζονος μειοψηφίας διατύπωσε δημόσια, ένα ερώτημα με πολιτική και ηθική διάσταση. Αντί να λάβει απάντηση επί της ουσίας, βρέθηκε στο επίκεντρο μιας ανεξήγητα έντονης προσωπικής επίθεσης εκ μέρους του Δημάρχου.
Οφείλω να επισημάνω το εξής: μπορεί να ανήκουμε σε διαφορετικές παρατάξεις εγώ ως επικεφαλής της ελάσσονος μειοψηφίας και εκείνος ως μέλος της μείζονος όμως το ελάχιστο που απαιτείται σε ένα συλλογικό όργανο όπως το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι ο σεβασμός στην εντολή των συνδημοτών μας που μας τοποθέτησαν με την ψήφο τους σε αυτά τα έδρανα. Θεωρώ χρέος μας να σταθούμε απέναντι όχι ως συμπολιτευόμενοι ή αντιπολιτευόμενοι, αλλά ως υπερασπιστές της λειτουργίας του οργάνου.
Όταν η συζήτηση εκτρέπεται από την ουσία και αποδυναμώνεται ο ρόλος της αντιπολίτευσης μέσω διαδικαστικής αποτροπής, υπεκφυγών ή αυθαίρετων παρεμβάσεων, τότε τίθεται ζήτημα λειτουργίας του οργάνου και σεβασμού των θεσμικών κανόνων που το διέπουν. Δεν πρόκειται για προσωπικές διαφορές, αλλά για θεσμική παρεκτροπή και απέναντι σε αυτήν οφείλουμε να τοποθετούμαστε.
Ο Τηλέμαχος Καμπούρης, όπως και κάθε πρώην αιρετός, κρίθηκε από τον ροδιακό λαό στις εκλογές του 2023. Αυτή η κρίση ολοκληρώθηκε. Η σημερινή Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να επανέρχεται διαρκώς στη θητεία της προηγούμενης ως άλλοθι για την αδυναμία της να δώσει καθαρές απαντήσεις για το παρόν. Η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου δεν είναι βήμα λογοδοσίας του χθες. Είναι χώρος ευθύνης για το σήμερα.
Παρακολουθώντας τη στάση του Δημάρχου Αλέξανδρου Κολιάδη, γίνεται ολοένα και πιο φανερό πως δεν έχουμε μπροστά μας τον ίδιο άνθρωπο που μας παρουσιάστηκε προεκλογικά. Η μεταβολή είναι εμφανής. Ο λόγος του είναι συνεχώς αμυντικός, η συμπεριφορά του επιθετική, το ύφος του εξουσιαστικό. Δεν λειτουργεί ως συντονιστής ενός συλλογικού οργάνου, αλλά ως το μοναδικό επίκεντρο αναφοράς.
Το όνομα της παράταξής του, “ΕΝΑ”, αποδείχθηκε τελικά όχι δήλωση ενότητας, αλλά δήλωση ατομικισμού. Όλα γυρνούν γύρω από ΕΝΑ πρόσωπο, ένα πρόσωπο που διεκδικεί τον ρόλο του πρωταγωνιστή σε κάθε συνεδρίαση, συχνά επισκιάζοντας τους ίδιους του τους συνεργάτες και, ακόμη χειρότερα, τον θεσμικό ρόλο του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου. Οι συνεδριάσεις εκτρέπονται, οι εντάσεις κυριαρχούν, ο διάλογος υποχωρεί.
Αυτή η τακτική δεν είναι καινούργια. Όταν τα ερωτήματα δεν βολεύουν, επιλέγεται ο αποπροσανατολισμός. Αντί για απαντήσεις, επιστρατεύονται ειρωνεία, υπεκφυγές, και ενίοτε προσβολές. Στα ερωτήματα του κυρίου Καμπούρη, ο Δήμαρχος δεν απάντησε επί της ουσίας. Ακολούθησε την πεπατημένη: αντιπαράθεση με προσωπικούς όρους για να αποφύγει τον θεσμικό λόγο.
Ας το πούμε καθαρά:
Η Δημοκρατία δεν είναι τυπικότητα. Είναι απαιτητικό πολίτευμα, χτισμένο πάνω στη διαφωνία, τον διάλογο και την ισότιμη φωνή. Δεν πλήττεται όταν ακούγονται διαφορετικές απόψεις. Πλήττεται όταν φιμώνονται.
Και όταν ο Δήμαρχος αποφεύγει να απαντά ή να σέβεται τους δημοτικούς συμβούλους, δεν παρακάμπτει την αντιπολίτευση, παραβιάζει τη θεσμική του υποχρέωση.
Αν αυτή η τακτική συνεχιστεί, καθώς έχει σημειωθεί και στο παρελθόν όπου καταθέσαμε και εμείς πολιτικά ερωτήματα, θα αξιοποιήσουμε κάθε νόμιμο μέσο. Θα υπάρξει γραπτή αναφορά στον Ελεγκτή Νομιμότητας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ώστε να εξεταστεί ενδεχόμενη παράβαση καθήκοντος κατά το άρθρο 233 του Ν. 3852/2010.
Ο Δήμαρχος θα πρέπει επίσης να γνωρίζει ότι βάσει του άρθρου 69, οι δημοτικοί σύμβουλοι έχουν το δικαίωμα να ζητούν εγγράφως απαντήσεις, στοιχεία και τεκμηριώσεις. Η άρνηση απάντησης δεν είναι πολιτική στάση. Είναι διοικητική ευθύνη.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου αξίζει καλύτερη λειτουργία. Οι πολίτες μας αξίζουν διαφάνεια, σεβασμό και σοβαρότητα.
Δεν θα επιτρέψουμε το Δημοτικό Συμβούλιο να γίνει θέατρο επιθέσεων και υπεκφυγών. Υπάρχουν φωνές που δεν σιωπούν κι εμείς είμαστε μία από αυτές
