Μα γιατί με απέρριψαν?
Γράφει η mm
Η ώρα είναι 10.30 και ο κύριος Χ ανεβαίνει τα σκαλιά για να διασχίσει την είσοδο μιας πολυεθνικής:
Χ: «Επ… Τι νέα;»
Γραμματέας: «Καλημέρα, πως μπορώ να σας εξυπηρετήσω;»
Χ: «Ο Χ είμαι μωρέ, έχω έρθει για μια συνέντευξη εκεί πέρα, ούτε ξέρω κι ακριβώς τι.»
Γραμματέας: «Μάλιστα κύριε Χ, σας περιμέναμε πριν μισή ώρα, παρακαλώ περάστε.»
Στην αίθουσα της συνέντευξης…
Συνεντευκτής: «Καλημέρα κύριε Χ, καλώς ήρθατε (αν και λίγο καθυστερημένα)…»
Χ: «Άστα να πάει! Αυτή η κίνηση δεν παλεύεται! Εντωμεταξύ βγήκα και χθες, άργησα να ξυπνήσω και δεν πρόλαβα να πάρω τα ρούχα μου από το καθαριστήριο! Δε βαριέσαι και το τζιν καλό είναι, ταιριάζει με τη μηχανή!»
Συνεντευκτής: «Κύριε Χ από πού μάθατε για εμάς και κάνατε αίτηση για τη θέση αυτή στην εταιρεία μας;»
Χ: «Μια φίλη μου είπε για τη θέση. Εντάξει τώρα «φίλη», καταλαβαίνετε… Εγώ ούτε που είχα ξανακούσει το όνομα αυτής της εταιρείας».
Συνεντευκτής: «Μάλιστα. Και τώρα γνωρίζετε κάτι για την εταιρεία μας;»
Χ: «Ε πως! Αφού σας είπα έμαθα το όνομα! Τα υπόλοιπα γι’ αυτό ήρθα εδώ να μου τα πείτε εσείς!»
Συνεντευκτής: «Αν συνεργαστούμε θα τα μάθετε όλα μην ανησυχείτε. Παρόλα αυτά η συγκεκριμένη θέση απαιτεί συνεχή έρευνα, πρωτοβουλία και λήψη αποφάσεων, θα ήθελα να το γνωρίζετε αυτό. Μιλήστε μου για τα καθήκοντα σας στην προηγούμενη θέση εργασίας σας, βλέπω στο βιογραφικό σας ότι εργαστήκατε 5 χρόνια στη συγκεκριμένη θέση.»
Χ: «Ε, εντάξει τώρα κοιτάξτε, δεν θα έλεγα ότι ήταν ακριβώς 5 τα χρόνια αλλά εντάξει χονδρικά 5!»
Συνεντευκτής: «Και τα καθήκοντα σας; Είναι αυτά που αναφέρετε ή κάπως έτσι;»
Χ: «Κοιτάξτε να σας πω, η αλήθεια είναι ότι κάποια από αυτά τα έκανα λίγο σπάνια… Έως ποτέ!»
Συνεντευκτής: «Ωραία κύριε Χ, σας ευχαριστώ πολύ από τη μεριά μου τελείωσα με τις ερωτήσεις. Θα θέλατε να με ρωτήσετε κι εσείς κάτι;»
Χ: «Ναι, θα ήθελα να ξέρω πόσα πληρώνετε το μήνα και αν πληρώνετε στην ώρα σας.»
Με αυτόν τον κάπως υπερβολικό τρόπο και τον απαράδεκτο κύριο Χ θα ήθελα να εντοπίσουμε τα βασικά λάθη που κάνουμε συχνά όταν πάμε σε μια συνέντευξη για δουλειά.
1) Δεν χρησιμοποιούμε την κατάλληλη και αρμόζουσα γλώσσα για την περίσταση. Ακόμα κι αν μας δώσουν το δικαίωμα τα άτομα που θα συναντήσουμε στην εταιρεία, καλό θα ήταν να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους και να «μην πάρουμε αέρα» επειδή δοκιμάζεται μέσα σε όλα και η ιδιοσυγκρασία μας. Άλλωστε οι συνεντευκτές δεν είναι «κολλητοί» μας και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι.
2) Δεν φοράμε τα κατάλληλα ρούχα. Η εμφάνιση μας είναι πολύ σημαντική σε μια συνέντευξη και πρέπει να δείχνει σοβαρότητα κι επαγγελματισμό. Δεν χρειάζονται υπερβολές τύπου ταγιέρ και τεράστια γυαλιά. Προτιμήστε ήπια χρώματα, σχέδια και διακριτικά κοσμήματα και σίγουρα όχι προκλητικό ντύσιμο!
3) Αργοπορούμε! Λοιπόν, δεν αργούμε – τελεία και παύλα! Αν αργήσουμε για οποιονδήποτε λόγο, φροντίζουμε να τηλεφωνήσουμε τουλάχιστον 20 λεπτά νωρίτερα στην εταιρεία και να ειδοποιήσουμε ότι θα καθυστερήσουμε.
4) Πάντα κάνουμε εξονυχιστική έρευνα και μαθαίνουμε όσα περισσότερα μπορούμε για την «εταιρεία-στόχο». Το κάνουμε πρώτον για εμάς, δεν θα πάμε με κλειστά μάτια σε μια εταιρεία χωρίς να γνωρίζουμε με τι ασχολείται κι αν μας ταιριάζει η κουλτούρα της. Επίσης, συχνά οι συνεντευκτές κάνουν ερωτήσεις του τύπου: «Από πού μάθατε για εμάς;», «Τι γνωρίζετε για την εταιρεία μας;», κλπ προσπαθώντας να καταλάβουν αν έχουμε κάνει μια πρώτη έρευνα πριν πάμε στη συνέντευξη, αν ασχοληθήκαμε σοβαρά κι αν προετοιμαστήκαμε γι’ αυτή.
5) Δεν γράφουμε ανακρίβειες στο βιογραφικό μας. Πρέπει να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς και ακριβείς στις πληροφορίες που δίνουμε μέσα από το βιογραφικό μας. Για παράδειγμα, οι ημερομηνίες απασχόλησης που αναφέρουμε και τα καθήκοντα μας πρέπει να είναι σαφή και ακριβή. Άλλωστε δεν έχει νόημα, ούτε όφελος να δώσουμε ανακριβείς πληροφορίες τις οποίες δεν θα μπορέσουμε να υποστηρίξουμε στη συνέχεια όπως ο κύριος Χ.
6) Δεν κάνουμε καθόλου ερωτήσεις στο τέλος. Είναι καλό στο τέλος της συνέντευξης όταν μας δίνεται η ευκαιρία από τους συνεντευκτές να κάνουμε ερωτήσεις και να διευθετήσουμε θέματα που μας απασχολούν. Για παράδειγμα, αν υπάρχουν κενά σχετικά με τα καθήκοντα μας ή κάτι που δεν έχουμε καταλάβει καλά είναι η ευκαιρία μας να ρωτήσουμε. Επίσης, μπορεί να έχουμε κάποια δέσμευση σχετικά με το ωράριο εργασίας και να θέλουμε να προτείνουμε κάτι γι’ αυτό, τώρα είναι η ώρα να το κάνουμε! Όμως, σε καμία περίπτωση δεν ακολουθούμε το παράδειγμα του κυρίου Χ και δεν ρωτάμε με αυτόν τον τρόπο για την αμοιβή μας.
Η συνέντευξη δεν είναι «ιερά εξέταση» και δεν πρέπει να μας αγχώνει. Είναι ένας τρόπος να «γνωριστούμε» με την εταιρεία και να δούμε αν μας ταιριάζει. Πρέπει να είμαστε ο εαυτός μας και ταυτόχρονα τυπικοί. Να θυμάστε, ο εαυτός μας είναι υπέροχος με όλα τα δυνατά και τα αδύναμα σημεία του. Όσο πιο επιτυχημένα, ειλικρινά και μοναδικά απαντάτε στις ερωτήσεις που θα σας κάνουν, τόσο περισσότερο θα «μείνετε» στο μυαλό του συνεντευκτή και θα σας θυμάται ανάμεσα στους δεκάδες υποψηφίους που θα συναντήσει. Κι αυτό είναι το ζητούμενο…
