Απέναντι από ένα προσεγμένο σκηνικό, βρέθηκε ένα πολυπληθές ακροατήριο, που γέμισε τον αμφιθεατρικό χώρο του Ανοικτού Θεάτρου στο Χωριό, έτοιμο να ακολουθήσει για μια ακόμη φορά την «δική» του Καίτη Κουλλιά, σ’ ένα μουσικό ταξίδι γεμάτο «αρώματα» από τις καλλιτεχνικές περιπλανήσεις της Καλυμνίας αοιδού, όπως συνηθίζει κάθε καλοκαίρι.
Δεν ήταν μόνη της σ’ αυτή την περιπλάνηση, αλλά είχε περισπούδαστους «κωπηλάτες» στο μαγευτικό της ταξίδι, τους καλλιτέχνες από το Μουσικό σύνολο της Καλύμνου, που ρυθμικά την συνόδευαν και ο Γιώργος Μπουφίδης φρόντιζε για την αρμονία του συνόλου.
Μουσικοί που τα τελευταία χρόνια έχουν δώσει στο νησί μιαν άλλη διάσταση στα μουσικά πράγματα και προσφέρουν μοναδικές στιγμές σε κάθε τους παρουσία και αξίζει να αναφερθούν ονομαστικά, ξεκινώντας από την Μαρία Φωκά στο φλάουτο, τον Γιώργο Γαλόπουλο στο κοντρα-μπάσο, την Αγγελική Βασιλακοπούλου στο μαντολίνο, τον Μουσταφά
Μπαϊζάνογλου στην κλασική κιθάρα, την Φωτεινή Τσακνάκη στο πιάνο και φυσικά τον Γιώργο Μπουφίδη στο κλαρινέτο και την διεύθυνση της ορχήστρας.
Διακριτικά προστέθηκαν στο σύνολο οι Γιώργος και Μιχάλης Καραφύλλης, δίνοντας με την πολίτικη λύρα ο πρώτος και το κανονάκι ο δεύτερος, μιαν άλλη διάσταση, αφού αισθανθήκαμε πως η μουσική άγγιζε την αρτιότητα και την συνέχειά της, μέσα στο χρόνο και ενότητά της.
Γνωστός «εργάτης» της μουσικής ο Γιώργος Καραφύλλης, κάθισε ταπεινά αγκαλιά με την λύρα του και δίπλα του ο νεαρός Μιχάλης μας εξέπληξε, καθώς «χάιδευε» γλυκά τις χορδές από το μελωδικό κανονάκι, ακολουθώντας τα βήματα της οικογενειακής παράδοσης στην μουσική.
«Περιτριγυρισμένη» από όλη αυτή την αρμονία η Καίτη Κουλλιά δεν μπόρεσε παρά να δώσει αυτό που πραγματικά ξέρει πολύ καλά, την γλυκιά αλλά και δωρικά στιβαρή της φωνή. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που η κοπελίτσα από την Κάλυμνο ξεκινούσε την πορεία της στο τραγούδι, έχοντας ως παρακαταθήκη την παράδοση του τόπου της και με το πέρασμα του χρόνου έχει πλέον «κατασταλάξει» χωρίς να χάσει ούτε το ελάχιστο από την τρυφερότητα των πρώτων ακουσμάτων.
Η εμφάνιση του Σπύρου Ζαϊρη δεν ήταν μια έκπληξη, αφού η Κάιτη σε κάθε της εμφάνιση τον θέλει δίπλα της, να την συνοδεύει με την ώριμη πλέον φωνή του. Μαζί τραγούδησαν στην ηχογράφηση του μοναδικού «Μικρή μου Πατρίδα», που ο γιατρός – φωτογράφος – συγγραφέας – ποιητής, Γιάννης Κουλλιάς είχε γράψει για την μοναδική παράσταση το «Μιρμιζέλι». Μαζί και πάλι ερμήνευσαν αυτό το τραγούδι που κάθε φορά αγγίζει όλους και δίπλα τους μια ξεχωριστή φωνή, ο Παναγιώτης Πολύζος. Και οι δυο τους, Σπύρος και Παναγιώτης, στάθηκαν επάξια και κόσμησαν την βραδιά και συνέβαλαν τα μέγιστα στο καταπληκτικό αποτέλεσμα.
Το φυσικό σκηνικό που προσέφερε η επιβλητική σκιά του Κάστρου, συμπλήρωσε με έναν «ταξιδιάρικο» τόνο ο Θανάσης Παστρικός ενώ ο έτερος από την Θεατρική Ομάδα, που βοήθησαν στην όλη παράσταση, ο Παντελής Τρικοίλης στον φωτισμό με ιδιαίτερη επαγγελματική ακρίβεια, συμπλήρωνε τον ήχο που άψογα ρύθμισε ο Μικές Κουλλιάς.
Να συμπληρώσουμε πως στην εκδήλωση συμμετείχε και η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Καλύμνου, που μέρος των εσόδων θα διαθέσει για την εγχείρηση ενός δεκατριάχρονου παιδιού και τους αξίζουν συγχαρητήρια.
«Παλμός της Καλύμνου»
