Πέρασαν 24 ολόκληρα χρόνια. Παραπάνω από τα μισά μου χρόνια. Ήταν Αύγουστος του 1993. Σαν σήμερα. 7 Αυγούστου απογευματάκι. Από το πρωί δεν περνούσε η ώρα με τίποτα. Είχαμε εγκαίνια του σπιτιού μας. Μόλις έπεσε ο ήλιος παίρνω τηλέφωνο τον Αγαπητό και τον Σωτήρη. Εγώ ανεβαίνω προς τα πάνω, τους είπα. Θα τα πούμε στο CLUB. Ανεβαίνω σε ένα CIAO που είχα τότε και πάω στο Βενετόκλειο σε ένα πάρτι που συμμετείχαν αδέρφια από όλη την Ελλάδα με πρωταγωνιστές τα παιδιά από τη ΜΗΤΕΡΑ ORIGINAL.
Σήμερα μετά από τόσα χρόνια τα συναισθήματα είναι ίδια. Το μόνο που αλλάζει είναι ότι θα κάνω λίγα μέτρα λιγότερα. Δεν θα ανέβω την ανηφόρα. Θα σταματήσω στην πλατεία Φώκιαλη. Στο Εμπορικό Κέντρο. Θα ανέβω στον πρώτο όροφο και θα γιορτάσω με τα αδέρφια μου την επαναστέγαση μας.
ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΜΑΣ.
ΜΕ ΔΥΝΑΤΗ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ORIGINAL ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Η Α.Ε.Κ.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Η Α.Ε.Κ.
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ Η Α.Ε.Κ.
ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΒΡΑΔΥ.
