Τα τελευταία χρόνια τραγωδίες διαδέχονται η μία την άλλη. Πυρκαγιές, πλημμύρες και δυστυχήματα μας φέρνουν αντιμέτωπους με μία θλιβερή πραγματικότητα.
Το πολιτικό σύστημα, έχει δομήσει ένα κράτος που «τρώει» τα παιδιά του. Όπως ο Κρόνος στη μυθολογία, αντίστοιχα το Ελληνικό Κράτος-Κρόνος «τρώει» τους νέους, κυριολεκτικά και μεταφορικά, με την αναξιοκρατία που επικρατεί.
Υπάρχει διέξοδος; Ναι υπάρχει.
Χρειαζόμαστε ανθρώπουςνα αγαπάνε τα παιδιά μας, όχι την εξουσία. Μία αλήθεια που ως πολίτες αντιλαμβανόμαστε, δυστυχώς, την σημασία της, προσωρινά, μετά από κάθε τραγωδία, και ξεχνάμε μέχρι την επόμενη ημέρα.
Πως μπορούμε όμως να αλλάξουμε αυτή τη πραγματικότητα;
Είναι καιρός, αντί να απογοητευόμαστε με όσα συμβαίνουν και με όσους μας χειραγωγούν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Να πάψουμε να εκτονώνουμε την αγανάκτηση μας μόνο με αναρτήσεις, πίσω από ένα πληκτρολόγιο.
Ειδικά στα νησιά μας πρέπει να πάψουμε να συμβιβαζόμαστε. Επί δεκαετίες, ανεξαρτήτως όποιος ασκεί εξουσία, μας έχουν οδηγήσει να αντιμετωπίζουμε τα παράδοξα ως δεδομένα. Μας εκπαιδεύουν να θεωρούμε ότι στα νησιά είναι φυσιολογικό, να μην έχουμε επαρκές σύστημα υγείας, μεταφορών, εκπαίδευσης, ασφάλειας και καθαριότητας.
Η νησιωτικότητα, αντί για μοχλός πίεσης των αυτοδιοικητικών προς τα κόμματα, έχει καταντήσει δικαιολογία για την εγκατάλειψη της επαρχίας!
Προτεραιότητα των αρμοδίων αυτοδιοικητικών είναι πρωτίστως η αυτοπροβολή τους. Επιστρατεύονται φωτογραφίες, ανακοινώσεις στο διαδίκτυο και φιλικά ΜΜΕ για να αλλοιώσουν την πραγματικότητα. Λίγα έργα ουσίας, και πολύ ακριβά. Έργα που οι ίδιοι καθυστέρησαν να υλοποιήσουν, αλλά φρόντισαν να προβάλουν με εγκαίνια δεκάδων χιλιάδων ευρώ. Απαιτούν από εμάς τους πολίτες να τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη, γιατί με υπέρογκο κόστος και μεγάλες καθυστερήσεις υλοποίησαν ή θα υλοποιήσουν το αυτονόητο.
Στερούμενοι επιτευγμάτων, προβάλλουν σαν επιτυχίες τις μεταγραφές από αντίπαλες παρατάξεις με ανταλλάγματα, αμειβόμενες θέσεις και υποσχέσεις. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι παρατάξεις είναι σαν τα επαγγελματικά αθλητικά σωματεία, και οι σύμβουλοι μισθοφόροι που μπορούν να μεταγράφονται, χωρίς να τηρούνται καν τα προσχήματα. Όσο και αν προσπαθούν, η αλήθεια λάμπει και δεν κρύβεται.
Ο Ηγέτης αναδεικνύεται από τα έργα, το όραμα και το ήθος του, όχι από τον προϋπολογισμό της παράταξής του.
Ως ανεξάρτητος περιφερειακός σύμβουλος, στη μέχρι τώρα θητεία μου, ανέδειξα αυτά και άλλα ζητήματα, προτείνοντας πάντα λύσεις. Αρνήθηκα να συμβιβαστώ με όσα μας πληγώνουν, μας θέτουν σε κίνδυνο και διακυβεύουν την φήμη αυτού του τόπου.
Δεν πρόκειται όμως να αρκεστώ σε όσα έπραξα. Eνόψει εκλογών, αισθάνομαι υποχρεωμένος να συμβάλλω, ώστε αυτά τα ζητήματα να τεθούν ως πρωτεύοντα στο δημόσιο διάλογο. Να δοθούν οι απαιτούμενες δεσμεύσεις, να περιγραφούν συγκεκριμένες πολιτικές, και όχι μόνο προεκλογικά συνθήματα και ευχολόγια.
Η αυτοδιοίκηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αφεθεί στα χέρια ανθρώπων που δεν σέβονται την εντολή των πολιτών. Εκείνων που θεωρούν την πολιτική, ως μέσο επαγγελματικής αποκατάστασης. Εκείνων που δεν έχουν επίγνωση των δυνατοτήτων του θεσμού και των ευθυνών τους, εκείνων που δεν γνωρίζουν την αξία και την μοναδικότητα αυτού του τόπου. Ήρθε η ώρα να πάρουμε την μοίρα του τόπου στα χέρια μας. Να αναδείξουμε υγιείς αυτοδιοικητικές δυνάμεις με ένα και μοναδικό κριτήριο.
Χρειαζόμαστε ανθρώπουςνα αγαπάνε τα παιδιά μας, όχι την εξουσία.
Νικόλαος Ιακ. Γερονικόλας
