Η Ιερά Μονή της Παναγιάς Αμάρτου, είναι ένα μικρό ξωκλήσι, σε μια περιοχή απαράμιλλης ομορφιάς με υπέροχη θέα ανάμεσα στα χωριά Κρητηνία και Έμπωνα. Είναι ένα εκκλησάκι με μεγάλη ιστορία και την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Αμάρτου.
Παρότι λόγω των πολλών λεηλασιών και καταστροφών στο πέρασμα του χρόνου, δεν έχουν διασωθεί πολλά ιστορικά στοιχεία για το μοναστηράκι της Αμάρτου, η θεμελίωση του χρονολογείται στο Μεσαίωνα. Την ονομασία πιθανότατα την έχει λάβει από τον Γάλλο ευπατρίδη Αμαρτώ που είχε τον πύργο του σε εκείνη την περιοχή, πλησίον της Μονής. Τα ερείπια του πύργου υπάρχουν ακόμα στο σημείο, κατεστραμμένα από το πέρασμα των αιώνων. Μια άλλη εκδοχή είναι πως το όνομα της Παναγίας είναι από την Αγία Μάρθα, στην οποία ήταν αφιερωμένη η εκκλησία.
Μια γραπτή αναφορά στην Μονήι της Παναγιάς Αμάρτου έχουμε σε ένα ιστορικό διάταγμα των Ιπποτών, σύμφωνα με το οποίο ο Μεγάλος Μάγιστρος Piere D ‘Aubusson στις 24 Φεβρουαρίου 1493, δίνει άδεια σε δέκα οικογένειες από τη Χάλκη, 42 άτομα να εγκατασταθούν στην περιοχή. Οι λόγοι της αποίκησης τους είναι άγνωστοι.
Λίγο παραπέρα από το εκκλησάκι της Αμάρτου και υπερυψωμένο προς τη θάλασσα, υπάρχει το σπήλαιο της Αγιόπετρας. Εκεί βρέθηκε από τους Χαλκίτες η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και από τους βράχους μέσα στη μικρή σπηλιά σταλάζει συνεχώς αγίασμα, το οποίο με ευλάβεια παίρνουν οι προσκυνητές ως ευλογία.
Η εικόνα μεταφέρθηκε λίγα χρόνια αργότερα από την εύρεση της στο εκκλησάκι που υπάρχει σήμερα και αποτελεί προσκύνημα για τα χωριά της περιοχής. Η χάρη της γιορτάζεται κάθε Λαμπρή Τρίτη και κάθε 8 του Σεπτέμβρη με πανηγυρικές θείες λειτουργίες, εσπερινούς και παραδοσιακό γλέντι.
