Η Υπερδόμηση της Μαρίνας Ρόδου: Κρίσιμες Εξελίξεις και Προβληματισμοί

Η πρόθεση προηγείται της ενέργειας/πράξης και ακολουθεί το αποτέλεσμα. Η προσπάθειά μας να συζητηθεί το πρόβλημα που δημιουργείται από την υπερδόμηση του παραλιακού μετώπου της Μαρίνας Ρόδου πέρασε από πολλά δύσβατα μονοπάτια.

Μετά από μήνες σιωπής από τους αρμόδιους —σιωπή που θυμίζει τη «σιωπή των αμνών»— και μετά από διάφορες αλλαγές της ημερομηνίας σύγκλισης του Δημοτικού Συμβουλίου, ορίστηκε τελικά ως ημέρα συνεδρίασης η Δευτέρα 7/10/2024, με ημερήσια διάταξη που ήταν παράτυπη, λόγω της προσθήκης άλλων θεμάτων και όχι μόνο εκείνου που είχαμε ζητήσει με την κατάθεση του αιτήματός μας.

Το μοναδικό θέμα όφειλε να είναι το «Δέον Γενέσθαι» για τη Μαρίνα, και όχι η έγκριση και υπογραφή της νέας μισθωτικής σύμβασης, με την οποία, σε μεγάλο βαθμό, απεμπολούνται δικαιώματα του Δήμου.

Μια απλοϊκή κρίση θα οδηγούσε τον Δήμο στην υπογραφή νέας μισθωτικής σύμβασης, ενώ στο συμβούλιο δεν παρίστατο κανένας νομικός σύμβουλος του Δήμου, σε αντίθεση με την εταιρεία, που είχε μαζί της τη νομική της σύμβουλο από την Αθήνα.

Δεν μπορώ να πω ότι σε αυτή τη συνεδρίαση προέκυψε κάτι ουσιαστικό και σοβαρό. Πολλοί, εκουσίως ή ακούσια, προσπάθησαν να υποβαθμίσουν το θέμα και, σε μεγάλο βαθμό, να ευτελίσουν την κορυφαία λειτουργία του θεσμού της Αυτοδιοίκησης.

Μια παράταξη επέλεξε την αποχή, η δεύτερη εκπροσωπήθηκε με ελάχιστους συμβούλους, η άλλη με τον επικεφαλής της, ενώ η παράταξη της Δημαρχίας δεν εκπροσωπήθηκε πλήρως.

Μετά από παρέμβασή μου, έγινε δεκτό να μην συζητηθούν τα δύο πρώτα θέματα της ημερήσιας διάταξης, και να γίνει συζήτηση μόνο για το τι συμβαίνει στη Μαρίνα.

Στον απόηχο αυτής της συνεδρίασης, ακούγονται διάφορα πικρόχολα σχόλια, όπως: «Τι τελικά κερδήθηκε από τη συνεδρίαση του ΔΣ, και αφού τίποτα δεν έγινε, γιατί τόση επιμονή για τη συζήτηση;».

Ο Δήμος κάλεσε σχεδόν όλους τους φορείς και όλους τους αιρετούς όλων των βαθμίδων, οι οποίοι όμως, δυστυχώς, έλαμψαν δια της απουσίας τους, όπως και οι πρώην αυτοδιοικητικοί και βουλευτές.

Υπάρχουν δύο ερμηνείες που μπορούν να δοθούν:

1. Η πρώτη, ότι δεν τους ενδιαφέρει το πρόβλημα, με όποια δικαιολογία μπορεί να επικαλεστεί ο καθένας, δείχνοντας έτσι την έλλειψη ενσυναίσθησής τους για τα τεκταινόμενα στο νησί.
2. Η δεύτερη, ότι συμφωνούν με ό,τι γίνεται και δεν θέλουν να εκφράσουν άποψη, ίσως για να μην εκτεθούν.

Είναι γεγονός ότι όλοι έχουν μια άποψη: άλλοι θετική, άλλοι αρνητική, άλλοι επαμφοτερίζουσα, βρίσκονται στο «ναι μεν, αλλά δε».

Το μεγαλύτερο μέρος των κατοίκων έχει μπερδευτεί με τη λέξη «επένδυση». Ας μην γελιόμαστε, είναι απότοκο της εμπορευματικής φύσης της κοινωνίας μας. Αιώνες επί αιώνων υπήρξαμε έμποροι. Υπήρξαν και εξαιρέσεις, και υπάρχουν ακόμα σήμερα, άνθρωποι που με πάθος υπηρέτησαν τα γράμματα και τις τέχνες και λάμπρυναν τον τόπο, όχι όμως μέσα από τέτοιου είδους επενδύσεις.

Λόγω του ότι όλοι οι προσκληθέντες στη συνεδρίαση υπηρέτησαν και υπηρετούν τον τόπο από διάφορα αξιώματα, έχω την εδραία πεποίθηση ότι όφειλαν να παραστούν στη συνεδρίαση του ΔΣ και δημόσια να γνωστοποιήσουν τη θέση τους.

Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός — πολλές φορές ο θόρυβός της είναι εκκωφαντικός.

Δεν θα μπορούσαν οι κρατούντες να ισχυριστούν ότι αντιδρούν «δέκα περίεργοι», ενώ όλοι οι υπόλοιποι είναι υπέρ.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο, οι δύο παρατάξεις —αυτή που απουσίαζε και η άλλη που ήταν παρούσα— δήλωσαν ευθέως ότι συμφωνούν με την πρόταση της εταιρείας, ενώ η παράταξη του δημάρχου δήλωσε, μέσω του δημάρχου, «ναι» στην επένδυση, με την ευχή ότι η εταιρεία θα δεχτεί να συζητηθούν κάποιες μικροαλλαγές.

Φίλε δήμαρχε, ζήτησες δημόσια να ανακαλέσει η εταιρεία τα εξώδικα που έστειλε. Αγνόησε ή όχι την έκκλησή σου; Θα έχει την ίδια στάση και στις όποιες τροποποιήσεις ζητηθούν; Μην τρέφεις αυταπάτες.

Ο κ. δήμαρχος, με ύφος δήθεν οργισμένο, επίμονα ζητούσε απαντήσεις για το γιατί υπάρχει τόση εμμονή στην απαίτησή μας, και μάλιστα προς τη νυν δημοτική αρχή, η οποία δεν έχει καμία συμμετοχή σε ό,τι έγινε μέχρι σήμερα.

Δεν φάνηκαν να γίνονται κατανοητές οι θέσεις, οι προτάσεις και οι προθέσεις μας. Η πρόθεσή μας δεν ήταν η απόδοση ευθυνών στην τωρινή δημοτική αρχή για ό,τι έγινε στο παρελθόν, αλλά η ενημέρωση του ροδιακού λαού για το τι σκοπεύει να κάνει από εδώ και πέρα η νέα δημοτική αρχή. Και για αυτό είναι βέβαιο ότι θα κριθεί αυστηρότερα από τους προκατόχους της.

Πρέπει να γνωρίζουν οι διοικούντες ότι κάθε απόφαση του ΔΣ τροποποιείται ή ακυρώνεται με νέα απόφαση. Το ίδιο ισχύει και για νόμους ή υπουργικές αποφάσεις, αρκεί να υπάρχει η βούληση.

Είναι έωλος και χωρίς νομικό έρεισμα ο ισχυρισμός ότι η εταιρεία θα ζητήσει αποζημιώσεις αν ακυρωθεί ή τροποποιηθεί η πρότασή της, και ακόμα κι αν συμβεί αυτό, η απαίτησή της δεν έχει καμία τύχη.

Εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια — η υλοποίηση αυτής της πρότασης καταστρέφει και ιδιωτικοποιεί όλο το παραλιακό μέτωπο, σύμφωνα με δηλώσεις των υπευθύνων της εταιρείας.

Εκμηδενίζει τις δυνατότητες του Δήμου για έναν σχεδιασμό αναβάθμισης της ευρύτερης περιοχής, με τη δημιουργία ενός δεύτερου πόλου αναφοράς στην πόλη, μέσω της αξιοποίησης των ακινήτων της περιοχής.

Η αδυναμία ενόρασης και διαμόρφωσης της μεγάλης εικόνας και του τελικού στόχου ανάγκασε και αναγκάζει τις τοπικές εξουσίες να βάζουν «το κάρο μπροστά από το άλογο».

Τα παραδείγματα λανθασμένων επιλογών είναι πολλά. Να μην προστεθεί άλλο ένα.

Το να σκέφτεσαι και να προτείνεις είναι χρέος και δικαίωμα κάθε πολίτη.

Παρασκευάς Γιάννης
Ρόδος, 22/10/2024

Pin It on Pinterest