Το 1309 καταλαμβάνουν τη Ρόδο, γνωστοί με πολλά ονόματα . O επίσημος τίτλος τους ήταν “Ιππότες του Τάγματος του Νοσοκομείου του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ”, μα ήταν ευρύτερα γνωστοί ως Ιππότες του Άη Γιάννη ή Ιωαννίτες Ιππότες ή Ιππότες της Μάλτας, ακόμα και Ιππότες της Ρόδου.
Το περίφημο τάγμα των Ιπποτών ιδρύθηκε από κάποιον Γενάρδο Τενκ, ο οποίος ήταν καλόγερος και επικεφαλής σε κάποιο νοσοκομείο της Ιερουσαλήμ σύμφωνα με κάποιο θρύλο. Με την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους και την επευφημία του Γενάρδου για τις υπηρεσίες που πρόσφερε, το νοσοκομείο προσέλκυσε και άλλους μοναχούς και αναλαμβάνει να προστατεύει τον κόσμο παίρνοντας πλέον στρατιωτική μορφή. Το καλό που έκαναν έγινε γενικότερο και σταδιακά επεκτάθηκε… Μετά την εκδίωξη των χριστιανικών δυνάμεων, το τάγμα συνέχισε τη δράση του στη Ρόδο και μετέπειτα στη Μάλτα.
Η Ιεραρχία του τάγματος είχε ως εξής:
Ιππότε της Δικαιοσύνης
Έπρεπε να κατάγονται από αριστοκρατική οικογένεια τουλάχιστον κατά τέσσερις γενεές και από την μητέρα και από τον πατέρα. Από αυτούς εκλέγονταν τα τα στρατιωτικά και διοικητικά μέλη του τάγματος.
Καπελάνοι
Ήταν οι ιερείς του τάγματος. Τελούσαν όλα τα ιερά καθήκοντα και ακολουθούσαν παντού το τάγμα. Διαιρέθηκαν σε δυο κατηγορίες: σε αυτούς που τελούσαν τα ιερά καθήκοντα στη Ρόδο και σε αυτούς που πρόσφεραν το ανάλογο έργο στην Ευρώπη.
Σεργέντες
Ήταν οι σεργέντες των όπλων και οι υπηρέτες. Οι σεργέντες των όπλων υπηρετούσαν τους ιππότες και είχαν τη δυνατότητα να γίνουν και αυτοί ιππότες. Οι υπηρέτες υπηρετούσαν το νοσοκομείο και τους ξενώνες, καθώς δεν είχαν τους απαραίτητους τίτλους ευγενείας για να γίνουν ιππότες.
Οι Ιππότες είχαν πάρει τους μοναχικούς όρκους “της Δικαιοσύνης”, όμως μπορούσαν να γίνουν για ειδικές περιστάσεις και ιππότες χωρίς να είναι μοναχοί και παίρναν του όρκους “της Χάριτος”.
Έχοντα ορκιστεί αγνότητα, πενία και υπακοή μάχονταν υπέρ πίστεως!
