Η ανακάλυψη της ινσουλίνης και του ρόλου της στο μεταβολισμό μέχρι τη θεραπευτική χρήση είναι μια διαδικασία που διήρκεσε περίπου 100 χρόνια. Η διάθεση ινσουλίνης έχει σώσει μέχρι σήμερα εκατομμύρια ασθενείς όλων των ηλικιών από τον σακχαρώδη διαβήτη.
Στα 125 χρόνια από τη γέννηση του Καναδού γιατρού, εφευρέτη και «πατέρα» της ινσουλίνης, Σερ Φρέντερικ Μπάντινγκ, είναι αφιερωμένο το σημερινό (14/10/2016) Doodle της Google.
Ο Φρέντερικ Γκραντ Μπάντινγκ γεννήθηκε το 1891 στο Άλιστον, του Οντάριο. Έλαβε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με το απόσπασμα «Καναδών Ερυθροχιτώνων». Τραυματίστηκε σοβαρά στο χέρι το 1918 κατά τη διάρκεια της μάχης του Μάρνη.
Όταν γύρισε στον Καναδά, ο νεαρός γιατρός Μπάντινγκ, που για να τελειώσει τις σπουδές του είχε δουλέψει ακόμα και παραγιός σε αγρόκτημα, εργάστηκε στην αρχή στην Παιδιατρική Κλινική του Τορόντο.
Το πρώτο μεγάλο πρόβλημα ήταν να βρεθούν τα σκυλιά για τα πειράματά του.
Το επόμενο ο άνθρωπος. Ο πρώτος άνθρωπος που υποβάλλεται στη νέα θεραπεία είναι ένας σύντροφος των παιδικών χρόνων του Μπάντινγκ: ο Τζο Τζίλιριστ, διδάκτωρ της Ιατρικής, που εξαντλημένος τελείως από το διαβήτη παρουσιάζεται, στις 11 Φεβρουαρίου 1922, στο εργαστήριο. Η κατάστασή του είναι πράγματι απελπιστική. Ο Μπάντινγκ είχε ήδη πειραματιστεί στον εαυτό του με τη νησιδίνη, αποδεικνύοντας έτσι ότι είναι ακίνδυνη για τον άνθρωπο. Όμως ο Τζο Τζίλιριστ θα είναι ο πρώτος του ασθενής. «
Ο ίδιος ο καθηγητής Μακλέοντ συνεργάζεται με το νεαρό Καναδό ερευνητή που είχε βρει τη λύση του προβλήματος με το οποίο είχαν ασχοληθεί ολόκληρες γενεές φυσιολόγων. Ο Μακλέοντ μετονομάζει τη νησιδίνη σε «ινσουλίνη». Χιλιάδες άρρωστοι, ως τότε αθεράπευτοι, αρχίζουν να καταφεύγουν στο Τορόντο, που γίνεται η πόλη της ελπίδας.
Στην ομάδα προστίθεται ο δόκτωρ Κόλιπ (James Bertram Collip) (1892-1965), ειδικός στις ορμόνες. Πρέπει να λυθεί ένα πρόβλημα: η παραγωγή ινσουλίνης σε μεγάλες δόσεις. Η Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία δίνει την υποστήριξή της. Κινητοποιούνται όλα τα εργαστήρια. Η παραγωγή ινσουλίνης γίνεται σύνθημα. Η κατασκευή της σε μεγάλη κλίμακα αλλάζει τελείως την κλινική εικόνα της ασθένειας. Ως το 1922 κανένας διαβητικός δεν είχε μπορέσει να συνέλθει από το διαβητικό κώμα για να διηγηθεί την ιστορία του. όμως ο Τζο Τζίλιριστ διέρρηξε το θανατηφόρο κλοιό. Ο σακχαρώδης διαβήτης έχει νικηθεί. Ο Φρέντερικ Μπάντινγκ πήρε το 1923 το βραβείο Νόμπελ μαζί με τον καθηγητή Μακλέοντ και το 1935 του απονεμήθηκε ο τίτλος του Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου.
Την ινσουλίνη θα παρασκευάσει αργότερα υπό κρυσταλλική μορφή ο Τζ. Τζ. Άμπελ, ο Αμερικανός φαρμακολόγος που ήδη είχε απομονώσει την αδρεναλίνη και είχε κάνει σπουδαίες μελέτες γύρω από την υπόφυση.
Όμως η μοίρα επεφύλασσε ένα άσχημο τέλος για το νομπελίστα γιατρό: στις 11 Ιουλίου 1941, ο Μπάντινγκ σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στο κόλπο του Σαιν Λοράν στη γαλλική βορειοδυτική πλευρά του Ατλαντικού.
Παγκόσμια ημέρα Διαβήτη
Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη είναι η βασική εκστρατεία σε παγκόσμιο επίπεδο για την ευαισθητοποίηση στο πρόβλημα του διαβήτη. Σκοπός της είναι να ενημερώσει το κοινό για τα αίτια, τα συμπτώματα, τις επιπλοκές και τη θεραπεία της πάθησης αυτής.
Η Παγκόσμια Ημέρα για το διαβήτη χρησιμεύει ως μια σημαντική υπενθύμιση ότι η συχνότητα εμφάνισης και ο επιπολασμός του διαβήτη αυξάνονται παγκοσμίως και αυτό θα συνεχιστεί εκτός αν ληφθεί άμεσα δράση.
Για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Διαβήτη 2016, θα δοθεί Συνέντευξη Τύπου την Δευτέρα 14 Νοεμβριου 2016 στην Αίθουσα «PRIVE» της Αίγλης Ζαππειου στις 13:00 και στις 16:00 θα ακολουθήσει εκδήλωση στον προαύλιο χώρο του Ζαππείου Μεγάρου, όπου θα υπάρχουν περίπτερα ενημέρωσης της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.) και της Ελληνικής Ομοσπονδίας για το Διαβήτη (ΕΛ.Ο.ΔΙ.)
