Η άγνωστη ιστορία των 2 Ελλήνων από την Αλεξανδρούπολη που πολέμησαν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ στο πλευρό των Αρμενίων

Η ειρηνευτική συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ του Γερεβάν και του Μπακού υπό την αιγίδα της Μόσχας έδωσε τέλος σε σχεδόν επτά εβδομάδες σφοδρών συγκρούσεων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Βάσει της συμφωνίας, το Αζερμπαϊτζάν ανακτά μεγάλα εδάφη που τελούσαν υπό τον έλεγχο των Αρμένιων από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Στην πολεμική σύρραξη η οποία κόστισε την ζωή σε πάνω από 4.000 άτομα, έλαβαν μέρος και Έλληνες εθελοντές στο πλευρό των Αρμενίων, οι οποίοι είχαν και τις μεγαλύτερες απώλειες.

Όπως αναφέρει ο πρώην δημοσιογράφος Κρικόρ Τσακιτζιάν με ανάρτησή του στο Facebook «στο πλευρό των Αρμενίων, πολέμησαν ακόμα δυο αδέλφια Ελληνόπουλα από την Αλεξανδρούπολη, τα ονόματα των οποίων δεν αναγράφονται στη λίστα των Ελλήνων εθελοντών που είδε το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, με τους πέντε επιζώντες και τους δυο νεκρούς».

Δείτε την ιστορία που έφερε στο φως της δημοσιότητας ο κ. Τσακιτζιάν:

«Στον πόλεμο του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), στο πλευρό των Αρμενίων, πολέμησαν ακόμα δυο αδέλφια Ελληνόπουλα από την Αλεξανδρούπολη, τα ονόματα των οποίων δεν αναγράφονται στη λίστα των Ελλήνων εθελοντών που είδε το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες μέρες, με τους πέντε επιζώντες και τους δυο νεκρούς.

Πρόκειται για δυο αδέλφια Ποντιακής καταγωγής, τα οποία υπηρέτησαν στον Ελληνικό στρατό και μάλιστα στις ειδικές δυνάμεις.

Ο ένας από τους δυο έχασε τη ζωή του στο μέτωπο. Ο δεύτερος αναμένεται να γυρίσει τις επόμενες μέρες, μαζί με τη σωρό του αδελφού του, για να τον κηδέψει στην Αλεξανδρούπολη που έμεναν με την οικογένειά τους.

Το ότι δεν συμπεριλήφθηκαν τα ονόματά τους στους Έλληνες εθελοντές, έχει να κάνει με το γεγονός ότι και οι δύο είχαν πάρει τη Ρωσική υπηκοότητα τα τελευταία χρόνια, γιατί ήταν αθλητές της άρσης βαρών, στην εθνική ομάδα της Ρωσίας και ίσως γι’ αυτό να τους συμπεριέλαβαν στους εθελοντές Ρώσους.

Δεν δημοσιεύω τα ονόματά τους, μετά από παράκληση συγγενικών τους προσώπων. Όπως μας είπαν, δεν είναι κάτι που το έκαναν για να αποκομίσουν δάφνες και οφέλη. Το έκαναν γιατί τους το επέβαλε η συνείδησή τους και η αγάπη τους για τη φίλη και σύμμαχο Αρμενία.

Αυτό λέγεται αλτρουισμός, για όσους έχουν ξεχάσει ότι υπάρχει κι αυτή η έννοια.

Δεν γίνονται όλα στη ζωή για χρήματα, δόξα και σκοπιμότητες».

Διαβάστε περισσότερα νέα εδώ

Pin It on Pinterest