Επιστολή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νέας Ζηλανδίας κ. Αμφιλοχίου:
Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, μέλη καί συνεργάτες τῆς Ἀδελφότητας Ὀρθοδόξου Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς, σᾶς εὔχομαι νά ἔχετε τήν εὐλογία καί τή χαρά τοῦ Χριστοῦ μας.
Διαβάζουμε στό 16ο κεφάλαιο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων ὅτι εὑρισκόμενος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μέ τήν συνοδεία του στά μέρη τῆς Μυσίας, κοντά στό Ἀδραμύτιο καί τήν Πέργαμο, σκέφτηκαν νά προχωρήσουν πρός τή Βιθυνία γιά τό ἔργο τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐμποδίστηκαν ὅμως ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα»· «καὶ οὐκ εἴασεν αὐτοὺς τὸ Πνεῦμα». Κατέβηκαν λοιπόν στήν Τρωάδα καί ἐκεί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἶδε σέ ὅραμα ἕνα Μακεδόνα νά τόν παρακαλεῖ καί νά τοῦ λέει στά ἑλληνικά «διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησόν ἡμιν» (Πράξεις ιστ΄ 9).
Ἔτσι, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν μετέβη στούς Φιλίππους (σημερινή Καβάλα), ὄπου ἀρχισε τό Ἱεραποστολικό του έργο στά μέρη τῆς Ἑλλάδος.
Βλέπουμε λοιπόν ὅτι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἐκήρυτταν τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ ἐμπνεόμενοι καί καθοδηγούμενοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα.
Τέτοια πράγματα συμβαίνουν καί στή ζωή καί τό ἕργο τῶν Ἱεραποστόλων κάθε ἐποχῆς, καθότι ἡ Ἱεραποστολή γίνεται ἀπό ἀνθρώπους ἀλλά εἶναι ἔργο Θεοῦ.
Σήμερα πού μιλᾶμε ὁ ἐπικεφαλῆς τῆς Ἱεραποστολῆς στή Νέα Ζηλανδία καί στά νησιά Φίτζι Μητροπολίτης Ἀμφιλόχιος εἶχε ἀποφασίσει μέ τήν σύμφωνη γνώμη τοῦ Σεπτοῦ μας Οἰκ. Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου καί τῇ συμβουλῇ εὐλαβοῦς ἰατροῦ καί ἱεραποστόλου νά ὑποβάλει παραίτηση ἀπό τῆ θέση του γιά λόγους ὑγείας. Ὄμως «ἄλλαι μέν βουλαί ἀνθρώπων, ἄλλα δέ Θεός κελεύει».
Ὁ Μητροπολίτης Ἀμφιλόχιος ἀποφάσισε νά μήν πραγματοποιήσει τήν ἀπόφασή του αὐτή:
- Διότι μέ τή Χάρη του Θεοῦ καί κατόπιν εἰδικῆς θεραπείας ἔχει βελτιωθεῖ ἡ ὑγεία του καί δύναται ἀκόμη νά συνεχίση τήν ταπεινή διακονία του.
- Διότι μέχρι τώρα δέν εὑρέθη εἰς τὰ νησιά Φίτζι οἰκόπεδο γιά τό κτίσιμο Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου μέ χρήματα πού ἐστάλησαν ἀπό τόν Σύλλογο Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολῆς «Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» τοῦ Ἀσπρόπυργου.
- Διότι ἦλθε ἀπό τήν ἄλλη νήσο τῆς Ὠκεανίας Τόνγκα ζηλωτῆς Ὁρθόδοξος Χριστιανός, ὁ κ. Σιλουανός Vea, βαπτισθείς στήν Μελβούρνη τῆς Αὐστραλίας, παρακαλῶντας νά πάμε στήν πατρίδα του νά μεταφέρουμε τήν Όρθοδοξία καί νά κτίσουμε Ἱερό Ναό.
- Διότι στό Σύδνεϋ, μέ πρωτοβουλία τοῦ εὐλαβοῦς ἰερέως πατρός Νικολάου Μαρκέτου καί τήν εὐλογία τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Στυλιανοῦ, Ἕλληνες Όρθόδοξοι προσέφεραν ἀρκετά χρήματα, ὥστε νά κτιστεῖ στήν Τόνγκα ὁ Ἱερός Ναός τοῦ Ἁγίου Γεωργίου καί νά γίνει τό ξεκίνημα τῆς Ὁρθοδόξου Ἱεραποστολῆς ἐκεῖ. Στον κύριο Σιλουανό δώσαμε διοριστήριο Κατηχητοῦ. Στίς 21 Ὀκτωβρίου τόν προπέμψαμε στό ἀεροδρόμιο γιά νά ταξιδεύσει γιά τήν πατρίδα του και εκεί γνωριστήκαμε με ένα συνταξιδιώτη του ἀπό τή Σαμόα, τό τρίτο νησί κοντά στήν Τόνγκα, ο οποίος επίσης επιθυμεί να διαδοθεί η Ορθοδοξία στήν πατρίδα του καί επομένως μετά την Τόνγκα μας περιμένει και η Σαμόα.
Μετά ἀπό τέτοιες λοιπόν φανερές παρεμβάσεις τοῦ Θεοῦ, πῶς εἶναι δυνατόν νά σκεφθῆ κανείς παραιτήσεις καί τέτοια πράγματα;
«Πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ τί θέλω εἰ ἤδη ἀνήφθη;» (Λουκ. ιβ΄ 49). Πρόκειται γιά τό πῦρ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ φωτιά τῆς Ἱεραποστολῆς στήν Ὠκεανία ἔπιασε γιά τά καλά! Θεία βουλή καί Θεοῦ τό δῶρον. Ἐμεῖς δέν μπορούμε νά κάνουμε ἀλλιῶς παρά νά ὑποκλιθοῦμε εὐλαβικά στόν Θεό τὴς ἀγάπης πού θέλει «πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμ. β΄ 4) ἐπαναλαμβάνοντας τοῦς λόγους τοῦ ἁγίου Ἰώβ τοῦ πολυάθλου: «Ὥς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν οὕτω καί ἐγένετο. Εἴη τό ὄνομα Κυρίου εύλογημένον εἰς τοῦς αἰώνας. Ἀμήν».
