Η έλλειψη αναισθησιολόγων στο Νοσοκομείο της Ρόδου έφερε στην επιφάνεια ένα βαθύτερο πρόβλημα που αφορά έναν σημαντικό τομέα του Νοσοκομείου μας και συγκεκριμένα τον χειρουργικό .
Μετά την σοβαρότατη καταγγελία της Προέδρου των Νοσοκομειακών Γιατρών Ρόδου Πολύμνιας Γαλανού σε τοπικό μέσο, που μίλησε για “πελατειακές σχέσεις” του χειρουργικού τομέα που ωθούν τους αναισθησιολόγους σε παραίτηση, έρχεται και η δημόσια τοποθέτηση του αναισθησιολόγου και Διευθυντή πλέον του ΕΚΑΒ Σάββα Καραταπάνη όχι μόνο να επιβεβαιώσει τα όσα είπε η Πολύμνια Γαλανού αλλά να ζητά και εκείνος να γίνουν ενέργειες τόσο απο την διοίκηση του Νοσοκομείου όσο και τα θεσμικά όργανα .
Δείτε την ανάρτηση του Σάββα Καραταπάνη
“Σχόλιο αναφορικά με τις καταγγελίες της κ. Πολύμνιας Γαλανού”
Θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο για τις καταγγελίες της κ. Πολύμνιας Γαλανού που είναι πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών σήμερα και Διευθύντρια του Αναισθησιολογικού τμήματος του Νοσοκομείου Ρόδου. Θεωρώ τις καταγγελίες της κ. Γαλανού πράγματι πολύ σοβαρές και γνωρίζω τις καταστάσεις που βιώνουν οι γιατροί Αναισθησιολόγοι στο νοσοκομείο μας. Υπηρέτησα και εγώ στο Αναισθησιολογικό Τμήμα του Νοσοκομείου της Ρόδου και γνωρίζω πως η πίεση που ασκείτο από γιατρούς του Χειρουργικού Τομέα ήταν ιδιαίτερα έντονη και καταπιεστική.
Η κ .Γαλανού σαν Πρόεδρος των Γιατρών έχει κάθε δικαίωμα να κάνει δηλώσεις αφού θεσμικά εκπροσωπεί το σύνολο των Νοσοκομειακών Γιατρών. Μάλιστα οι δημόσιες ενστάσεις του κ. Β. Κινούς στο κατά πόσο έχει δικαίωμα να κάνει αυτές τις δηλώσεις είναι τουλάχιστον ατυχείς και αντιδεοντολογικές. Ο ίδιος δεν νομιμοποιείται να σχολιάζει δημόσια τις θέσεις της εκλεγμένης προέδρου και να την εγκαλεί. Θα έπρεπε να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός αφού παλαιότερα διετέλεσε Πρόεδρος αλλά οι γιατροί του Νοσοκομείου τον καταψήφισαν στις τελευταίες αρχαιρεσίες του Συλλόγου. (Είχα την τιμή να είμαι και εγώ Πρόεδρος των Νοσοκομειακών Γιατρών για δυο θητείες και γνωρίζω πολύ καλά τον τρόπο λειτουργίας του Συλλόγου).
Αποχώρησα από το Νοσοκομείο της Ρόδου προ δεκαετίας μεταπηδώντας στο Ε.Κ.Α.Β. Ρόδου σαν Αναισθησιολόγος στο Τμήμα των Αεροδιακομιδών. Βιώνοντας τις απαράδεκτες καταστάσεις που πράγματι υπήρχαν στο Τμήμα αυτό, ήμουν ο πρώτος που αποχώρησε και ακολούθησαν μετά και άλλοι συνάδελφοι φτάνοντας στο σημείο σήμερα να υπηρετούν από τους εννιά που ήμασταν προ δεκαετίας στον εξωφρενικό αριθμό των δυο Αναισθησιολόγων. Να τονίσω ότι στο διάστημα αυτής της δεκαετίας και άλλοι Αναισθησιολόγοι που προσελήφθησαν περιστασιακά, αποχώρησαν. Ενώ ο υπόλοιπος Χειρουργικός Τομέας έχει εξελιχθεί θα έλεγα προς το καλύτερο, πράγμα θετικό για τους ασθενείς, αντιθέτως αυτό που διαρκώς συμβαίνει είναι η συνεχής συρρίκνωση του Αναισθησιολογικού Τμήματος του Γ.Ν. Ρόδου. Πιστεύω ότι οι καταγγελίες αυτές , καθώς και οι απειλές προς το πρόσωπό της Προέδρου θα πρέπει να διερευνηθούν τόσο από τη Διοίκηση του Νοσοκομείου , τα θεσμικά όργανα των γιατρών όσο και από το Υπουργείο Υγείας.
