Στις 11η Μαΐου του 1990 ο μεγάλος λαϊκός τραγουδιστής, Στράτος Διονυσίου, σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια άφηνε την τελευταία του πνοή. Εντελώς ξαφνικά, έπειτα από καρδιακό επεισόδιο.Ήταν μόλις 55 χρόνων. Το κενό που άφησε στο λαϊκό πεντάγραμμο ήταν τεράστιο, ωστόσο εξίσου τεράστια και η μουσική του κληρονομιά.
Λίγες ώρες πριν να ξεκινήσει το μεγάλο ταξίδι ο Στράτος τραγουδούσε για τελευταία φορά στο κέντρο του στην οδό Φιλελλήνων. «Κύριος ήρθε και κύριος έφυγε», όπως μας τραγουδούσε προφητικά ο ίδιος.
Ποιος ήταν ο Στράτος Διονυσίου
Είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 8 Νοεμβρίου του 1934 στη Νιγρίτα των Σερρών. Ο Στράτος, γιος του Άγγελου και της Στάσας Διονυσίου, προσφύγων από τη Μικρά Ασία, από πολύ μικρός μπήκε στα βάσανα της ζωής καθώς η φτώχια και η κατοχή ήδη ταλαιπωρούσαν πολύ κόσμο.
Σε αυτά ήρθε να προστεθεί και η ορφάνια, καθώς το 1948 έχασε τον πατέρα του. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1947, ο Στράτος Διονυσίου άφησε το χωριό του και πήγε να ζήσει στους Αμπελόκηπους της Θεσσαλονίκης. Το 1955 παντρεύτηκε τον παιδικό του έρωτα, τη Γεωργία Λαβένη, με την οποία απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Άγγελο, την Τασούλα, το Στέλιο και το Διαμαντή.
Έπειτα από διάφορες δουλειές, σαν μικροπωλητής ή σαν ράφτης, ο Στράτος έκανε το ντεμπούτο του ως επαγγελματίας τραγουδιστής στο κέντρο «Φαρίντα» της Θεσσαλονίκης. Τα προηγούμενα χρόνια, ο Διονυσίου είχε ήδη γίνει γνωστός στα μαγαζιά της πόλης, στα οποία γυρνούσε και τραγουδούσε χωρίς όμως να δουλεύει. Από τις πρώτες του κιόλας εμφανίσεις ο Στράτος Διονυσίου τράβηξε το ενδιαφέρον φτασμένων καλλιτεχνών, οι οποίοι τον προέτρεπαν να κατέβει στην Αθήνα, ώστε να βρεθεί μέσα σε καταξιωμένους μουσικούς και τραγουδιστές.
Έπειτα από τον πάταγο της «Φαρίντα», ο Στράτος με τρομερές οικονομικές δυσκολίες αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα, μερικούς μόνο μήνες μετά την πρώτη του εμφάνιση στην Θεσσαλονίκη. Στο στέκι των καλλιτεχνών της Οδού Σατωβριάνδου γνωρίστηκε με πολλούς τραγουδιστές, μεταξύ των οποίων και με την Καίτη Γκρέυ.
Η Γκρέυ, μεγάλο όνομα ήδη από τότε, του πρότεινε συνεργασία και έτσι ξεκίνησαν να εμφανίζονται μαζί στον “Αστέρα” της Κοκκινιάς. Στο μεταξύ, την ίδια χρονιά, το 1959, ο Στράτος Διονυσίου γραμμοφώνησε και τον πρώτο του δίσκο 45 στροφών με το τραγούδι «Δεν είμαι ένοχος» σε στίχους Χρήστου Κολοκοτρώνη και μουσική Σταύρου Χατζηδάκη να κάνει αξιοσημείωτη επιτυχία.
Την ίδια περίοδο (Μάιο του 1960),εκτελέστηκε στην Αμερική, ο Caryl Chessman, ένας κατάδικος για φόνο και κλοπή και πολλοί ζητούσαν από το Στράτο να τραγουδήσει το τραγούδι του Chessman, εννοώντας το Δεν είμαι ένοχος, με τον οποίον το είχαν συνδυάσει.
Στη συνέχεια, ο Στράτος Διονυσίου υπέγραψε συμβόλαιο με την εταιρεία «Columbia». Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι τρία χρόνια νωρίτερα είχε ηχογραφήσει σε δίσκο του Νίκου Μαύρου (του πρώτου μπουζουξή του Στράτου) το τραγούδι «Παράγκες και παλάτια» για λογαριασμό της εταιρείας «Odeon». Ο δίσκος θάφτηκε για λόγους που ο Στράτος απέφευγε να αποκαλύψει.
Ο Στράτος δεν άργησε να κάνει τις πολύ μεγάλες επιτυχίες του. «Δεν με πόνεσε κανείς», ινδικό τραγούδι (που ερμήνευε η Nargish στο έργο «Mother India» ή στα ελληνικά «Γη ποτισμένη με ιδρώτα») διασκευασμένο από τον Μπάμπη Μπακάλη, «Της αγάπης μου το δίσκο» σε διασκευή Μπάμπη Μπακάλη, «Το ηλεκτρόφωνο», «Φύγε-Φύγε» σε μουσική Ατταλίδη και στίχους Βίρβου, είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες του επιτυχίες.
Σύντομα, οι μεγάλοι του λαϊκού τραγουδιού άρχισαν να εμπιστεύονται στο Στράτο παλιές τους επιτυχίες, οι οποίες κυκλοφόρησαν σε δεύτερη εκτέλεση με τη φωνή του νεαρού και ελπιδοφόρου τότε Στράτου Διονυσίου. «Αχάριστη» του Βασίλη Τσιτσάνη, «Το παλιογέφυρο» και το «Πριν το χάραμα» τραγούδια του Γιάννη Παπαϊωάννου, «Η μπαμπέσα» του Γιώργου Μητσάκη, «Το φτωχομπούζουκο» του Μανώλη Χιώτη, έγιναν επιτυχίες για δεύτερη φορά.
Στο “ΣΟΥ-ΜΟΥ” τον άκουσε ο Μίμης Πλέσσας και έπειτα από δύο μήνες του έγραψε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου” σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου που γράφτηκε για την ταινία “Ορατότης μηδέν” με τον Νίκο Κούρκουλο. Το τραγούδι έγινε επιτυχία πριν από την ταινία.
Από το σημείο εκείνο και μετά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Ο Στράτος κυκλοφόρησε στη συνέχεια πλειάδα τραγουδιών που έσπασαν ρεκόρ πωλήσεων: “Ο παλιατζής”, “Μπαγλαμάδες και μπουζούκια”, “Ένας αητός γκρεμίστηκε”, “Αγάπη μου επικίνδυνη”, “Αφιλότιμη”, ορισμένες μόνο από τις μεγάλες του επιτυχίες.
Ύστερα ήρθε μία περίοδος όπου ο Στράτος, αμέσως μετά την ανανέωση της συνεργασίας του με την «Columbia» μπήκε στο ράφι από την ίδια του την εταιρεία, παρόλο που κάθε βράδυ γινόταν το αδιαχώρητο από τους θαυμαστές του που πήγαιναν να τον ακούσουν.
Η πορεία του ήταν διαρκώς ανοδική και πάντα στην κορυφή. Τα τραγούδια που κυκλοφορούσε γίνονταν αμέσως επιτυχίες. Παίρνοντας χάρη για τα υπόλοιπα δύο χρόνια της ποινής του, ο Στράτος αποφυλακίστηκε την άνοιξη 1976. Η περίοδος της φυλακής στοίχισε στον Στράτο Διονυσίου, ο οποίος όμως δεν σταμάτησε το τραγούδι.
Ο Διονυσίου ξαναβγαίνει στο τραγούδι πιο θριαμβευτικά από ποτέ, με πολύ μεγάλες επιτυχίες με μια διαδρομή 14 χρόνων σταθερά στην κορυφή. Σημαντικό ρόλο έπαιξε ο συνάδελφός και αδερφικός του φίλος Τόλης Βοσκόπουλος ο οποίος το 1977 θα του γράψει το τραγούδι Αποκοιμήθηκα. Και δισκογραφικά αλλά και κάθε βράδυ στα μαγαζιά που δούλεψε, κάθε δουλειά του Στράτου ήτανε εγγυημένα επιτυχημένη. Μέχρι το τελευταίο του βράδυ στις 10 Μαΐου του 1990 στο δικό του πλέον μαγαζί “Στράτος” ο λαϊκός βάρδος έλαμπε στο πάλκο που υπηρέτησε πιστά για 31 χρόνια.
Τη δεκαετία του ’80 ο Στράτος Διονυσίου έσπασε κάθε ρεκόρ πωλήσεων. Έκανε πολύ μεγάλες επιτυχίες, τραγούδια που όχι μόνο ακούγονται και σήμερα, αλλά βγαίνουν σε δίσκους, σε επανεκτελέσεις και σε διασκευές. Είναι λίγο-πολύ τα τραγούδια που τραγούδησαν όλοι κάποτε και ακούγονται ως και σήμερα από τα ραδιόφωνα σαν να ‘ναι καινούρια.
Ο Στράτος Διονυσίου έφυγε απρόσμενα το πρωινό της 11ης Μαΐου 1990 αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο λαϊκό πεντάγραμμο, σε ηλικία μόλις 56 χρόνων. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου χιλιάδες Έλληνες απέδωσαν το θαυμασμό τους στον ανθρωπό που, μόλις λίγες ώρες πριν, τους διασκέδαζε στο ΣΤΡΑΤΟΣ, στην οδό Φιλλελήνων.
Πηγή : zougla.gr