«Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται», λέει ο λαός μας. Σήμερα, με αυτά που βιώνουμε, προστίθεται το «και ο Μητσοτάκης με την κυβέρνηση του στην πανδημία»…
Μέσα στις σύνθετες δυσκολίες που περνάει σήμερα η ελληνική κοινωνία, μέσα στην αγωνία των πολιτών για την υγεία τους και την έκβαση της πανδημίας, η κυβέρνηση έρχεται για μια ακόμα φορά να εκμεταλλευτεί αυτή την κατάσταση για να επιβάλει την αυταρχική, σκληρή και αδίστακτη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Μετά τα ισοπεδωτικά νομοσχέδια για την παιδεία και την αστυνομοκρατία στα πανεπιστήμια, το ξεπούλημα των επικουρικών ταμείων που σχεδιάζει, τα δήθεν «επιτελικά» αντιδραστικά νομοσχέδια της ακραίας κοινωνικής συντήρησης, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσει τους Έλληνες από το μπάχαλο που έχει η ίδια δημιουργήσει με την διαχείριση της πανδημίας, επιχειρεί να εμφανίσει σαν «εμβληματική μεταρρύθμιση» την κατάσχεση-δήμευση των ιαματικών πηγών από τους δήμους και το χάρισμα της διαχείρισης τους σε ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα, μέσω μιας νέας ανώνυμης εταιρείας. Ενδεικτικά της αλαζονείας και του αυταρχισμού της πολιτικής της συμπεριφοράς παραπέμπω σε φράσεις που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου που παρουσίασε στο Σύνδεσμο Δήμων Ιαματικών, μέσα από τα δημοσιεύματα στον Τύπο
Στην περιοχή μας, εμβληματικά και πραγματικά υπέροχα ιστορικά μνημεία και φυσικοί πόροι που καταγράφουν την πορεία και την ανάπτυξη των νησιών μας γίνονται θύματα αυτής της αναίσθητης για την κοινωνία και καταστροφικής για την τοπική οικονομία πολιτικής της κυβέρνησης. Τα «ασημικά» των δήμων δημεύονται! Οι ιαματικές πηγές Καλλιθέας στη Ρόδο, οι ιαματικές πηγές στα Θερμά στην Κω, οι ιαματικές πηγές στους Πάλους στη Νίσυρο και στην Κάλυμνο που αποτελούν ιστορικά – τουριστικά και πολιτιστικά «τοπόσημα», σημαντικοί φυσικοί πόροι και χαρακτηρίζουν την διαδρομή της εξέλιξης και της ανάπτυξης των νησιών μας, βρίσκονται έρμαια πια στις ορέξεις ιδιωτικών συμφερόντων. Ο υπουργός Τουρισμού κ. Θεοχάρης αναλαμβάνει το ρόλο «του μεσίτη» εν ονόματι της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Με θρασύτητα χαρακτηρίζουν «αναπτυξιακό σχεδιασμό» την ανάθεση της διαχείρισης των ιαματικών πηγών έμμεσα σε ιδιωτικά συμφέροντα. Σε μία κρατική ανώνυμη εταιρεία που δημιουργούν, μεταβιβάζουν σαν ένα «αυτοδιοικητικό ΤΑΙΠΕΔ» τα δημοτικά φιλέτα, χρυσώνοντας το χάπι με το ότι το 20% της εταιρείας θα ανήκει στην ΚΕΔΕ!!! Ούτε καν στο Δήμο… Πολύ χειρότερα τα πράγματα για τα νησιά μας, διότι, τη «νύφη που έχουν σχεδιάσει να παντρέψουν» με τους μεγαλοκαρχαρίες την προικίζουν και με δημόσιες εκτάσεις που βρίσκονται σε ακτίνα 1 km γύρω από τις ιαματικές πηγές, για να μπορέσουν οι φίλοι τους εργολάβοι να αναπτύξουν τάχα μου τα οικιστικά τους σχέδια, στην πραγματικότητα με σχέδιο να καταστρέψουν τα πολιτιστικά μνημεία της Δωδεκανήσου, όλης της Ελλάδας.
Οι πηγές Καλλιθέας μεταβιβάστηκαν στο δήμο της Ρόδο μετά από πολύχρονους αγώνες των πολιτών του νησιού. Αγώνες και οικονομικές θυσίες του πρώην δήμου Καλλιθέας και του δήμου Ρόδου για την ανάπτυξη του τόπου μας. Τώρα, όλα τα επιτεύγματα του Ροδιακού λαού δίνονται θυσία στις μυωπικές αντιλήψεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη περί δήθεν αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. «Φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες» τα περί αυτονομίας της τοπικής αυτοδιοίκησης…
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ΚΑΙ στον τουρισμό δεν έχει πρόγραμμα. Της περισσεύει η αλαζονεία και ο αυταρχισμός. Θέλει την κοινωνία σε μόνιμη καραντίνα για να εφαρμόσει την καταστροφική πολιτική της.
Οι τοπικές κοινωνίες, όλοι οι φορείς αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, οι επαγγελματικοί και οι επιστημονικοί φορείς, τα κοινωνικά κινήματα, το συνδικαλιστικό κίνημα, όλοι οι πολίτες έχουμε ευθύνη να σταθούμε αποφασιστικά απέναντι στο ξεπούλημα, να ξανα-ορθώσουμε μέτωπο & ανάστημα αντίστασης. Να επιβάλουμε στην κυβέρνηση και στον υπουργό Τουρισμού να αποσύρουν όλες τις διατάξεις για τις ιαματικές πηγές και να τους αναγκάσουμε να καθίσουν στο τραπέζι της διαβούλευσης με τους τοπικούς φορείς ώστε να καταλήξουμε σε μια πραγματική αναπτυξιακή προοπτική των ιαματικών πηγών. Του τόπου μας.
Η υπεράσπιση του δημόσιου χώρου, των φυσικών πόρων, όπως είναι οι ιαματικές πηγές και η προστασία των πολιτιστικών και ιστορικών μνημείων πρέπει να ξαναμπεί σε πρώτη προτεραιότητα.
