To θράσος των Τούρκων δεν έχει όρια καθώς σκοπέυουν να στείλουν στην Αθήνα τουρκική επιτροπή με το όνομα του χασάπη των χριστιανικών πληθυσμών στην Μικρά Ασία ” Επιτροπή Ταλαάτ Πασά” για να “απαιτήσουν” την διαγραφή της διάταξης του “αντιρατσιστικού” νόμου που κάνει λόγο για τιμωρία όσων αμφισβητούν τις γενοκτονίες που αναγνωρίστηκαν από την ελληνική Βουλή, γιατί όπως λένε οι γενοκτονίες των ελληνικών πληθυσμών, των Αμενίων, και των Ασσυρίων Ορθοδόξων ήταν “παραμύθια”.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Aydınlık, (17/9), μια τουρκική επιτροπή με το προκλητικό όνομα, «Επιτροπή Ταλαάτ Πασά», δηλαδή του αρχιγενοκτόνου των Αρμενίων και των χριστιανών της Μικράς Ασίας, πρόκειται να έρθει στην ελληνική πρωτεύουσα για να κάνει παρέμβαση σχετικά με το προσφάτως ψηφισθέν “αντιρατσιστικό” νομοσχέδιο.
Ο πρόεδρος της επιτροπής αυτής, αντιστράτηγος εν αποστρατεία, İsmail Hakki Pekin, σε συνέντευξη που έδωσε την τουρκική πρωτεύουσα, ανήγγειλε ότι η επιτροπή θα πάει στην Ελλάδα για να… απαιτήσει από την ελληνική πλευρά να αφαιρέσει τα «ψεύδη» περί τουρκικών γενοκτονιών όπως υπαινίσσεται το νομοσχέδιο.
Δηλαδή ο θρασύτατος αυτός κύριος θα έρθει να μας πει πως να γράψουμε την ιστορίας μας για να βολεύεται ο ίδιος και οι ομόφυλοί του. Φυσικά δεν δρα μόνος του έχει την πλήρη υποστήριξη στα “σιγανά” του τουρκικού κράτους και της ΜΙΤ . Ο İsmail Hakki Pekin, ήταν σαφής στην συνέντευξη τύπου που έδωσε στην Άγκυρα, δηλώνοντας πως απορρίπτει την διάταξη του ελληνικού νομοσχεδίου για ποινικοποίηση της άρνησης της αποδοχής ότι έγινε γενοκτονία στην Μικρά Ασία και για τον λόγο αυτό, θα πάνε στην Ελλάδα να υποβάλουν τους όρους τους.
Να “υποβάλουν” τους όρους τους σαν να πρόκειται για κατακτητές, και εμείς απλώς είμαστε οι αιώνιοι “ραγιάδες” τους. Σημειώνεται ότι στο “αντιρατσιστικό” δεν έχουν σημειωθεί ονομαστικά οι γενοκτονίες κατά των Ελλήνων παρά μόνο μπαίνουν όλες μαζί σε ένα “τσουβάλι” ως αναγνωρισθήσες από την Βουλή, η οποια έχει αναγνωρίσει πάνω από 55. Και αυτό εγινε για να το δει η Άγκυρα όσο γίνεται πιο “χαλαρά”. Στην αρχή δεν υπήρχε ούτε ο όρος “αναγνωρισμένες από την Βουλή” κατόπιν δημοσιευμάτων του defencenet, κινητοποιήθηκαν τα σωματεία των Ποντίων και των Μικρασιατών και προστέθηκε
Για την ιστορία ο Ταλαάτ πάσας είχε οικτρό τέλος για τα αμέτρητα εγκλήματα του και το τέλος του έχει γράψει ιστορία. Συγκεκριμένα στις 15 Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο πριν από την μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Σολομών Τεχλιριάν ύστερα από συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να εκτελέσει το σχέδιο του.
Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία της εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός εσωτερικών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, Talat Pascha Ταλαάτ πασά.
Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Ο Τεχλιριάν ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι, τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε. Ο Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ.
Μια σφαίρα ήτα αρκετή. Ο Ταλαάτ βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε τον». Ο Τεχλιριάν έτρεξε να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση κατάφερε να τον συλλάβει. Στην δίκη που έγινε και η οποία συγκέντρωσε το παγκόσμιο ενδιαφέρων, ο Τεχλιριάν απολογούμενος απέρριψε την κατηγορία που του αποδίδονταν με την φράση : «Σκότωσα μα δεν είμαι δολοφόνος». Το δικαστήριο, μετά από μια δραματική δίκη, υιοθετώντας καθώς φαίνεται την άποψη του τον αθώωσε. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με ανακούφιση από την διεθνή κοινή γνώμη και θεωρήθηκε σαν μια πρώτη δικαίωση του τότε κόσμου απέναντι στο ανοσιούργημα της αρμένικης γενοκτονίας του 1915-16.
Όσο για τους θρασύτατους θαυμαστές του και για το τι έγινε στην Μικρά Ασία από τους προγόνους των σημερινών Τούρκων, αρκεί κανείς να διαβάσει τα απομνημονεύματα του Αμερικανού Πρόξενου στη Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον:
«Στην καταστροφή της Σμύρνης υπάρχει, όμως, ένα χαρακτηριστικό το οποίο δεν έχει προηγούμενο ούτε στην περίπτωση της Καρχηδόνας. Εκεί δεν υπήρχε στόλος χριστιανικών πολεμικών πλοίων που να παρατηρεί μια σφαγή για την οποία υπεύθυνες ήταν οι κυβερνήσεις τους. Στην Καρχηδόνα δεν υπήρχαν αμερικανικά αντιτορπιλικά. Οι Τούρκοι ήταν ελεύθεροι να κορέσουν το φυλετικό και το θρησκευτικό τους πάθος για σφαγή, βιασμό και πλιάτσικο σε απόσταση βολής λίθου από τα συμμαχικά και αμερικανικά πολεμικά πλοία. Η ουδετερότητα που είχαν επιδείξει οι Σύμμαχοι μέχρι την πυρπόληση της Σμύρνης τούς είχε δημιουργήσει την πεποίθηση ότι κανείς δεν επρόκειτο να επέμβει στο καταστροφικό έργο τους… Ντρέπομαι που ανήκω στο ανθρώπινο αυτό γένος».
Αλλά και ο Οκτάβιος Μερλιέ γράφει: «άκουσα τον πιο σπαραχτικό θρήνο για τον Ελληνισμό που είχε δολοφονηθεί, για την προδοσία των μεγάλων δυνάμεων, για το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων που είχαν σκοτωθεί, κρεμαστεί, πολλοί μάλιστα είχαν ενταφιαστεί ζωντανοί, για τις κατεστραμμένες πολιτείες, για το σβήσιμο μέσα στο αίμα Πολιτισμού τριών χιλιάδων ετών, για το απέραντο Βυζαντινό κράτος, που υπήρξε για αιώνες πιο ευρωπαϊκό από τα κράτη της Ευρώπης, και μονοκοντυλιάς είχε εξαφανιστεί κάθε ανάμνησή του από το χάρτη της υφηλίου…».
Ο ανταποκριτής των Times του Λονδίνου μεταδίδει «οι σκοτωμοί εκτελούνται με σύστημα. Με τη συνδρομή ατάκτων, στρατιώτες του τακτικού τουρκικού στρατού συλλαμβάνουν στους δρόμους ανθρώπους που φαίνονται εύποροι και, αφού τους γδύσουν, τους σκοτώνουν κατά ομάδες.
Πολλοί χριστιανοί είχαν καταφύγει σε εκκλησίες, αλλά κάηκαν μέσα στα κτίρια που πυρπολήθηκαν».
Σύμφωνα με τον υπολογισμό του Αμερικανού προξένου στην Σμύρνη, Τζορτζ Χόρτον, οι Έλληνες που σφαγιάσθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια των γεγονότων ανέρχονται σε ένα εκατομμύριο. Για τις σφαγές στη Σμύρνη, ο Γάλλος συγγραφέας Εντουάρ Ντριό γράφει: «χιλιάδες από δυστυχείς υπάρξεις σωρευμένες κατά μήκος της προκυμαίας ρίχτηκαν στη θάλασσα. Σε μεγάλο μήκος του λιμανιού, εκατοντάδες πτώματα είχαν γεμίσει τη θάλασσα ώστε να μπορεί κανείς να βαδίσει πάνω σε αυτά. Τους επιπλέοντες αποτελείωναν οι Τούρκοι με σπαθιά και ξύλα. Αναρίθμητες υπάρξεις, προπαντός γυναίκες, παιδιά και γέροντες, εσφάγησαν μέσα σε αίσχιστες θηριωδίες»
Αυτά τα ολίγα για το τι λένε για τα κατορθώματα των προγόνων τους οι άλλοι, οι ξένοι, όχι εμείς. Ελπίζουμε όταν έρθουν οι θρασύτατοι αυτοί κύριοι κάποιοι από το πολιτικό σύστημα να τους αντιμετωπίσουν με αυτές τις μαρτυρίες. Διότι οι Τούρκοι έχουν βρει και τα κάνουν, στην Αρμενία δεν τολμά να πατήσει ποδι καμμια “επιτροπή”.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
