ΓΙΑΤΙ « ΝΗΣΙΩΤΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ» ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΠΕΝΕΤΟ ΣΠΥΡΟΥ !
Του Γιάννη Στουραΐτη, γιατρού, Γαστρεντερολόγου,
Υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου
με την Παράταξη της «Νησιωτικής Ανατροπής»
Φίλες και φίλοι,
Πίσω από την απόφασή μου να εκτεθώ στα Κοινά, υπάρχει η φιλοσοφία του Ν. Καζαντζάκη :
«Τρεις ψυχές, τρεις προσευχές :
Δοξάρι είμαι στα χέρια σου Κύριε,
Τέντωσέ με, αλλιώς θα σαπίσω.
Μη με παρατεντώσεις, Κύριε, θα σπάσω.
Παρατέντωσέ με, Κύριε, κι ας σπάσω.»
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΚΟ.
Είμαι βέβαιος ότι κατά την περίοδο που μεσολαβεί μέχρι τις εκλογές, θα βομβαρδισθείτε από ένα σωρό λόγια, τα περισσότερα, χιλιοειπωμένα, και «ξύλινα».
Στην περίπτωση του επί κεφαλής της «Νησιωτικής Ανατροπής», Μπενέτου Σπύρου τα λόγια, πρώτον, δεν προηγήθηκαν των πράξεών του και δεύτερον, δεν υπήρξαν ποτέ «ξύλινα»!
Το Έργο του μίλησε γι αυτόν, και με αυτόν το σπάνιο μηχανισμό, ο σπάνιος αυτός συμπολίτης μας βρήκε ευήκοα ώτα !
Αυτή ακριβώς ήταν η αιτία για την οποία ζήτησα από τον «Κύριο να με τεντώσει», σε μια στιγμή της ζωής μου που «σάπιζα» παγιδευμένος μέσα στην άχρηστη οργή μου για τα όσα συμβαίνουν στον τόπο μας, ή καλύτερα, για τα όσα Δεν συμβαίνουν !
Γνωρίζοντας καλά ότι, παρά τα 65 μου χρόνια, είμαι νέος στον χώρο, και άρα δεν διαθέτω την απαιτούμενη πείρα, πέρασα την φάση τού «…Μη με παρατεντώσεις, Κύριε, θα σπάσω…».
Μετά, σκέφθηκα ότι τους είδαμε και τους έμπειρους σε τι χάλια μάς οδήγησαν !
Γνωρίζοντας, επίσης, εξ ίσου καλά, ότι θα έχω δίπλα μου, να με στηρίζουν, σε κομβικές θέσεις, τους δύο πανάξιους συμπολίτες μας, τον Περιφερειάρχη, Μπενέτο Σπύρου και τον Χωρικό Αντιπεριφερειάρχη, Μιχάλη Κόκκινο, πήρα την απόφαση και προχώρησα στο : «…Παρατέντωσέ με, Κύριε, κι ας σπάσω…!
Μόνο που θα σας ζητήσω, μαζί μου, «να κρατήσετε μικρό καλάθι» !
Δεν θα σας τάξω λαγούς με πετραχήλια !
Σήμερα που έχουμε ξεχάσει τι είναι, σαν πολιτική επιδίωξη, ο Πολιτισμός, (υπέρ του οποίου όλοι κοπτώμεθα), κρίνω εντελώς αναγκαίο να αναβαθμισθούν οι ρόλοι των Θεσμικών Οργάνων που είναι μεν, θεωρητικώς, αυστηρά δομημένα, αλλά στην πράξη έχουν ευτελισθεί σε ψευτοδομές που ακολουθούν καθαρά και μόνο διεκπεραιωτικές διαδικασίες.
Πολιτισμός δεν είναι οι Τέχνες, ούτε τα φεστιβάλ, ούτε τα διάφορα δρώμενα, ή τουλάχιστον δεν είναι μόνον αυτά.
Πολιτισμός κυρίως είναι, (ή δεν είναι) το πού και πώς παρκάρεις, πώς οδηγείς, πότε και πού καπνίζεις, πόσο εύκολα ή δύσκολα “φυτεύεις” αυθαίρετα κτίσματα, πόσο ανέχεσαι ή/και υποθάλπεις την αυθαιρεσία, αν, πώς και γιατί βρίζεις, αν μαζεύεις τις ακαθαρσίες του σκύλου σου, αν πετάς τα σκουπίδια σου στον δρόμο, αν φτύνεις, αν ακούς δυνατά μουσική σε ώρες κοινής ησυχίας, αν περιμένεις υπομονετικά στην ουρά σου, αν και πώς σέβεσαι την διαφορετικότητα των διαφορετικών ή/και τις υπόλοιπες μειοψηφίες, και ένα σωρό άλλες λεπτομέρειες που συνθέτουν την καθημερινότητά μας και που δεν είναι καθόλου λεπτομέρειες…!
Η επιδίωξή μου, επομένως, θα είναι, στο πλαίσιο των όποιων αρμοδιοτήτων μού ανατεθούν, να στηρίξω την ορθή επαναλειτουργία των υπαρχουσών δομών, (αναφέρομαι κυρίως σε Οργανισμούς και σε Υπηρεσίες, π.χ. της Ελεγκτικής και Εκτελεστικής Εξουσίας και όχι τόσο σε υλικές υποδομές), έτσι ώστε ν’ αποδώσουν τα μέγιστα, χωρίς το υψηλό κόστος που θα συνεπάγετο η δημιουργία νέων δομών.
Η Κρίση βόλεψε όλους τους πονηρούς, τους φαύλους και τους ανίκανους που την επικαλέσθηκαν για να κουκουλώσουν την πονηριά τους, την φαυλότητά τους και την ανικανότητά τους.
Για τους Χρηστούς και τους Ικανούς, όμως, η Κρίση αποτελεί το εφαλτήριο για την εφαρμογή πρακτικών λύσεων που όχι μόνον δεν θα κοστίσουν πολύ, αλλά και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για την πολυπόθητη ανάπτυξη που θα μας οδηγήσει έξω από την Κρίση.
Αλλά πριν αρχίσω ν’ ακούγομαι κι εγώ σαν «ξύλινος», θα κλείσω με ένα χειροπιαστό παράδειγμα από την αληθινή ζωή, που εντυπωσίασε τόσον εμένα όσο και, φαντάζομαι, τους υπόλοιπους προβληματισμένους συμπολίτες μας :
Πολύ πρόσφατα, διάβασα στον Τοπικό Τύπο για κάτι 15χρονα νεαρούδια της Α’ Λυκείου, που μάς έβαλαν τα γυαλιά, καταθέτοντας μιάν επιστημονικά τεκμηριωμένη, έξυπνη, φτηνή, πρακτική, και σχεδόν άμεσα εφαρμόσιμη λύση στο χρονίως λιμνάζον πρόβλημα της ασφάλειας της γέφυρας της Κρεμαστής !
Τι μας δίδαξαν αυτά τα παιδιά και οι εμπνευσμένοι καθηγητές που τα καθοδήγησαν και τα στήριξαν ;
1ον, τι σημαίνει Ευαισθησία και Σεβασμός στην μνήμη των τραγικών νεκρών της γέφυρας, τιμώντας τους έμπρακτα με την εκπόνηση της εργασίας τους !
2ον, τι σημαίνει Σεβασμός στην Ανθρώπινη Ζωή, προτείνοντας τρόπους για την αποφυγή μελλοντικών θανάτων από την ίδια αιτία !
3ον, τι σημαίνει Σεβασμός στην Φύση, προτείνοντας χρήση εναλλακτικών μορφών ενέργειας για την λειτουργία, την συντήρηση και την ασφάλεια του έργου !
4ον, τι σημαίνει Οξυδέρκεια και Διορατικότητα !
5ον, τι σημαίνει Συλλογικότητα !
6ον, τι σημαίνει Συνέπεια και Αποτελεσματικότητα : Εκπόνησαν την εργασία τους σε μόλις τρεις μήνες !
7ον, τι σημαίνει Προνοητικότητα και Άμεση Δράση : Ανασκουμπωνόμαστε και δουλεύουμε !
8ον, τι σημαίνει Οικονομία των Πόρων και αποφυγή άσκοπων σπαταλών : Το κόστος της προτεινόμενης κατασκευής, φθάνει μόλις τα 10.000 ευρώ!
ΔΗΛΑΔΗ, μας δίδαξαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν ΗΘΟΣ και που λείπουν από τα δημόσια πρόσωπα που διαχειρίζονται το μέλλον μας και τις τύχες μας !
Τέλος, μας δίδαξαν ότι πρέπει να τα εμπιστευθούμε αυτά τα παιδιά και μας θύμισαν ότι οφείλουμε να τα τιμήσουμε δεόντως, γεγονός που συνεπάγεται την επιτακτική υποχρέωσή μας να τους παραδώσουμε έναν πολύ καλύτερο κόσμο, γιατί τον αξίζουν !
Ιδέες και λόγια μυριάδες !
Πρέπει όμως να γίνουν πράξη, ακριβώς όπως το έκαναν τα 15χρονά μας !
Γι αυτό κι εγώ θα στηρίξω με όλες μου τις δυνάμεις τους ανθρώπους που ίδρυσαν και στελεχώνουν την “Νησιωτική Ανατροπή”, που ξέρουν να μετατρέπουν σε πράξη τις, ομολογουμένως, πρωτοποριακές ιδέες τους !
Κι ας μας «…παρατεντώσει ο Κύριος, κι ας σπάσουμε…» !
Σας καλούμε να μας στηρίξετε στην προσπάθεια που ξεκινούμε, αν όχι για εμάς, τουλάχιστον για τα παιδιά μας που, προσωπικά, με κάνουν ιδιαίτερα αισιόδοξο, λαμβάνοντας υπ’ όψη και το παράδειγμα που αναφέρθηκε πιο πάνω !
Με εξαιρετική τιμή,
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΟΥΡΑΪΤΗΣ,
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ “ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ”
Ρόδος, Απρίλιος 2014
