Συναγερμό στις υγειονομικές αρχές της χώρας, έχει προκαλέσει η επανεμφάνιση του αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό, στην Ελασσόνα.
Το τελευταίο επιβεβαιωμένο περιστατικό είχε καταγραφεί το 2008, ενώ η νόσος έχει παρουσιαστεί συνολικά σε 30 χώρες, συμπεριλαμβανομένων αρκετών στα Βαλκάνια.
Το πιο πρόσφατο θύμα ήταν ένας 70χρονος κτηνοτρόφος από την περιοχή της Ελασσόνας, ο οποίος προσβλήθηκε από το νόσημα έπειτα από τσίμπημα τσιμπουριού στη μονάδα όπου εργαζόταν.
Ο άνδρας διακομίστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας σε κρίσιμη κατάσταση. Παρά την άμεση εισαγωγή του και τη νοσηλεία του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, τελικά υπέκυψε
Σύμφωνα με πληροφορίες από τον ΕΟΔΥ, μία 54χρονη γιατρός που περιέθαλψε τον άτυχο κτηνοτρόφο έχει παρουσιάσει συμπτώματα και βρίσκεται εμπύρετη κατάσταση.
Η γιατρός βρίσκεται σε απομόνωση και υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου έχουν εφαρμοστεί όλα τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και προστασίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα πρωτόκολλα.
Ιχνηλατούται όλες οι επαφές
Σε ό,τι αφορά την ιχνηλάτηση, οι υγειονομικές αρχές έχουν προχωρήσει σε λεπτομερή καταγραφή των επαφών του θανόντος. Οι επαφές έχουν κατηγοριοποιηθεί σε τρεις ομάδες: χαμηλού, μέσου και υψηλού κινδύνου. Οι δύο τελευταίες κατηγορίες θα βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση για διάστημα 14 ημερών, ώστε να εντοπιστούν τυχόν συμπτώματα έγκαιρα. Στις ομάδες αυτές ανήκουν άτομα από το συγγενικό και επαγγελματικό του περιβάλλον, αλλά και όσοι ήρθαν σε επαφή μαζί του στο νοσοκομείο.
Ο ΕΟΔΥ έχει προγραμματίσει από τις αρχές της επόμενης εβδομάδας την απολύμανση της μονάδας εκτροφής ζώων, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος περαιτέρω διασποράς του ιού.
Η κλινική εικόνα της νόσου παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων (περίπου 85%) η λοίμωξη μπορεί να είναι ασυμπτωματική ή να εκδηλωθεί με ήπια συμπτώματα, όπως πυρετός. Ωστόσο, υπάρχουν και σοβαρές μορφές, οι οποίες ξεκινούν 1 έως 14 ημέρες μετά την επαφή με τον ιό και περιλαμβάνουν ξαφνική εμφάνιση πυρετού, ρίγος, πονοκέφαλο, μυϊκούς και αρθρικούς πόνους, αίσθημα κόπωσης, ζάλη, πονόλαιμο, κοιλιακά άλγη, διάρροια, ναυτία και εμέτους. Στα προχωρημένα στάδια μπορεί να παρουσιαστούν διαταραχές στη διάθεση και στη συνείδηση.
Οι κτηνοτρόφοι της περιοχής δηλώνουν ιδιαίτερα ανήσυχοι για τα μέτρα προστασίας που θα χρειαστεί να εφαρμόσουν και ζητούν από τις αρμόδιες αρχές επίσημη ενημέρωση και καθοδήγηση.
Κραυγή αγωνίας από τους γιατρούς
Σε ανακοίνωση του Συλλόγου Ιατρών ΕΣΥ & Ειδικευομένων Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, σχετικά με το πρόσφατο περιστατικό αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό, επισημαίνονται τα εξής:
«Με βαθιά θλίψη εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους οικείους του ασθενούς που κατέληξε λόγω αιμορραγικού πυρετού Κριμαίας-Κονγκό. Στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στον πόνο των ανθρώπων που έχασαν έναν δικό τους.
Ταυτόχρονα, ευχόμαστε περαστικά και ταχεία ανάρρωση στη συνάδελφό μας, η οποία νοσηλεύεται με τη συγκεκριμένη λοίμωξη. Πρόκειται για μια γιατρό που διαχρονικά στέκεται με αυταπάρνηση δίπλα στους ασθενείς, με υψηλό αίσθημα ευθύνης και βαθιά ανθρωπιά. Δεν είναι τυχαίο ότι ασθένησε στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων της, δίνοντας, όπως πάντα, τον καλύτερό της εαυτό για τους ανθρώπους που φροντίζει. Η σκέψη όλων μας είναι κοντά της, και την περιβάλλουμε με εκτίμηση, αγάπη και στήριξη.
Καλή δύναμη ευχόμαστε επίσης στους συναδέλφους που βρίσκονται σε καθεστώς επιτήρησης λόγω στενής επαφής με τον ασθενή, και καλούνται να διαχειριστούν την ανησυχία, την αβεβαιότητα και την ευθύνη, τόσο για τον εαυτό τους όσο και για τους γύρω τους.
Το τραγικό αυτό περιστατικό αναδεικνύει για ακόμη μία φορά την πίεση που υφίστανται οι εργαζόμενοι στον χώρο της υγείας. Κάθε ημέρα, εργαζόμαστε σε συνθήκες αυξημένου κινδύνου, βάζοντας το καθήκον και τον άνθρωπο πάνω από τον φόβο, χωρίς όμως καμία ουσιαστική θεσμική προστασία. Την ίδια στιγμή, οι ελλείψεις προσωπικού επιτείνονται, καθώς τμήματα καλούνται να λειτουργήσουν με λιγότερους γιατρούς και νοσηλευτές, λόγω νόσησης ή απομάκρυνσης συναδέλφων για προληπτικούς λόγους. Η πίεση για όσους παραμένουμε στις θέσεις μας είναι ασφυκτική.
Κι όμως, παραμένουμε εκτός του καθεστώτος Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Κανένας μηχανισμός δεν εγγυάται την προστασία της υγείας και της ασφάλειάς μας, παρότι κάθε μέρα υπάρχει έκθεση σε λοιμώδεις και επικίνδυνες καταστάσεις, παρότι καθημερινά ρισκάρουμε τη ζωή μας για να υπηρετήσουμε το λειτούργημα της φροντίδας του άλλου.
Είμαστε περήφανοι για τον αγώνα που δίνουμε. Δεν ζητάμε χειροκρότημα. Ζητάμε αναγνώριση στην πράξη, αξιοπρέπεια στον χώρο εργασίας και έμπρακτη φροντίδα για τους ανθρώπους που φροντίζουν».
