Ερευνητές επανεξέτασαν το μυστηριώδες «Αστρολογικό Εγχειρίδιο του Δασκάλου Σι», το οποίο για χρόνια προκαλούσε απορίες, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αποτελεί τον αρχαιότερο οργανωμένο ουράνιο χάρτη που έχει βρεθεί ποτέ στον κόσμο
Χρησιμοποιώντας προηγμένες τεχνικές απεικόνισης, ερευνητές από τα Κινεζικά Εθνικά Αστρονομικά Παρατηρητήρια διαπίστωσαν ότι ο αστρικός χάρτης χρονολογείται περίπου στο 355 π.Χ., δηλαδή πάνω από δύο αιώνες νωρίτερα από ό,τι πίστευαν προηγουμένως.
Ο Αστρονομικός Κατάλογος του Σι καταγράφει με λεπτομέρεια 120 αστέρια, παρέχοντας «πλήρη δεδομένα θέσης» για 118 από αυτά. Αν και οι Βαβυλώνιοι είχαν περιγράψει τις θέσεις των αστεριών ήδη από τον 8ο αιώνα π.Χ., η συγκεκριμένη μελέτη εστιάζει σε έναν δομημένο χάρτη των αστεριών, σύμφωνα με το Archaeology Mag.
Αρχικά θεωρούνταν ότι είχε σχεδιαστεί περίπου το 125 μ.Χ., όμως οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια τεχνική επεξεργασίας εικόνας, γνωστή ως «Γενικευμένος Μετασχηματισμός Χαφ» (Generalized Hough Transform), για να προσδιορίσουν με ακρίβεια την εποχή παρατήρησης, παρά τις αρχικές αντιφατικές πληροφορίες.
Σύμφωνα με το Live Science, η μέθοδος αυτή εντοπίζει σφάλματα σε εικόνες μέσω μιας μορφής τεχνητής νοημοσύνης, που ονομάζεται «οπτική υπολογιστών» (computer vision). Η τεχνική επέτρεψε στους ερευνητές να συγκρίνουν με εξαιρετική ακρίβεια τις θέσεις των αστεριών εκείνης της εποχής με τις σύγχρονες συντεταγμένες. Ο Αστρονομικός Οδηγός του Διδασκάλου Σι είχε προκαλέσει σύγχυση στους αστρονόμους για πολλά χρόνια λόγω των εγγενών ανακρίβειών του.
Οι ερευνητές προσδιόρισαν τον 4ο αιώνα π.Χ. ως την περίοδο κατά την οποία ο Δάσκαλος Σι κατέγραψε για πρώτη φορά τα αστέρια από τη δική του οπτική, με μεταγενέστερες διορθώσεις να γίνονται τον 2ο αιώνα π.Χ. Το Live Science επισήμανε επίσης ότι άλλοι ειδικοί θεωρούν πως οι ασυμφωνίες προέρχονται από το όργανο που χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του χάρτη.
Η πρόσφατα καθορισμένη ημερομηνία και οι σχετικές έρευνες εξήγησαν γιατί ο Δάσκαλος Σι χρησιμοποίησε το σφαιρικό σύστημα συντεταγμένων. Οι Κινέζοι αστρονόμοι υιοθέτησαν αυτό το σύστημα μετά την εφεύρεση της σφαιρικής ορθοστασίας (αρμυλαρίου), μιας συσκευής που αποτελείται από διαδοχικούς κρίκους που απεικονίζουν τις πορείες των αστερισμών.
Παρόλο που το σύστημα μπορεί να μην ήταν τέλειο, τα νέα ευρήματα λύουν μια παλιά σύγχυση σχετικά με την ηλικία του χάρτη και τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν για τη δημιουργία του.
«Οι αρχαίες αστρικές παρατηρήσεις αποτελούν πολύτιμη πολιτιστική κληρονομιά», ανέφεραν οι συγγραφείς της μελέτης, «επηρεάζοντας βαθιά τόσο τους πολιτιστικούς τομείς όσο και τη σύγχρονη αστρονομική έρευνα.»
Σύμφωνα με το Archaeology Mag, η ιστορία της χαρτογράφησης των άστρων έχει μεγάλη σημασία, επεκτεινόμενη ακόμα και στον πολιτικό ανταγωνισμό, καθώς οι σύγχρονες κουλτούρες διεκδικούν τον τίτλο της αρχαιότερης καταγραφής.
Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι ο Αστρονομικός Κατάλογος του Δασκάλου Σι προηγείται κατά πάνω από δύο αιώνες του Αστρονομικού Καταλόγου του Πτολεμαίου, του παλαιότερου γνωστού χάρτη της Δύσης, και προσφέρει απεικόνιση των θέσεων των άστρων σε δύο διαφορετικούς αιώνες.
Παρόλο που η Βαβυλώνα μπορεί να έχει τις αρχαιότερες καταγραφές, άλλες περιοχές, όπως η Νότια Αμερική, ενδέχεται να υποστηρίζουν διαφορετικούς ισχυρισμούς, αναφέρει το Live Science.
Ωστόσο, οι βασικές παράμετροι παραμένουν σταθερές. Με την υποστήριξη των κρατών τους, οι ερευνητές δεν επιδιώκουν απλώς να εντοπίσουν τα αποτυπώματα της ύπαρξής τους, αλλά την πραγματική δημιουργία του αστρικού συστήματος που μας περιβάλλει.
