Κάθε τόπος έχει τους δικούς του θρύλους και μύθους που διασώζονται στο χρόνο, άγραφοι από στόμα σε στόμα, αφήνοντας πάντα την αμφιβολία του αληθινού, του μεταφυσικού, του ψέματος. Έτσι και στη Ρόδο υπάρχουν ορισμένοι κυρίαρχοι θρύλοι που στοιχειώνουν τους δρόμους του νησιού, κάνοντας τους περαστικούς των συγκεκριμένων σημείων, υποσυνείδητα να σκέφτονται το θρύλο που σχετίζεται με το μέρος αυτό.
Ο ποδηλάτης στην Καλλιθέα
Λέγεται πως πολλά χρόνια πριν κάποιος ποδηλάτης σε έναν ποδηλατικό αγώνα στην Καλλιθέα έχασε τον έλεγχο του ποδηλάτου από έναν λάθος χειρισμό και σκοτώθηκε πέφτοντας στον γκρεμό. Έκτοτε ο θρύλος λέει πως πολλοί έχουν δει τα βράδια στην περιοχή εκείνη τα πετάλια του ποδηλάτου να φωσφορίζουν, ακούνε την αλυσίδα του ποδηλάτου ή βλέπουν μια σκιά ενός ποδηλάτη. Μια ακόμα παραλλαγή του θρύλου, διότι τίποτε από αυτά δεν είναι έγκυρα στοιχεία είναι πως τον ποδηλάτη τον σκότωσε κατά τη διάρκεια του αγώνα ένα διερχόμενο αμάξι και έτσι ο ποδηλάτης εμφανίζεται και προσπαθεί να προκαλέσει ατυχήματα στους οδηγούς, αιφνιδιάζοντας τους με την παρουσία του!
Η νύφη στους Τρεις
Οι “Τρεις” είναι μια περιοχή στη Ρόδο, με μια απότομη κατηφόρα και πολλές επικίνδυνες στροφές. Ο Θρύλος αναφέρει πως μια νύφη, την ημέρα του γάμου της πηγαίνοντας στην εκκλησία σκοτώθηκε σε τροχαίο ατύχημα στην περιοχή αυτή. Ίσως είναι ο πιο γνωστός θρύλος στους κατοίκους της Ρόδου καθώς οι ιστορίες θέλουν τη νύφη να εμφανίζεται πολλάκις στη στροφή που σκοτώθηκε πριν χρόνια και να αιφνιδιάζει τους οδηγούς που περνούν τις στροφές αυτές! Εμφανίζεται με το νυφικό της, άλλοτε περπατώντας, άλλοτε καθισμένη στη μέση του δρόμου αλλά πάντοτε αποσπώντας την προσοχή των περαστικών σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο.
Η Σπηλιά στην παραλία Αγάθη
Στην παραλία της Αγάθης στο Χαράκι, υπάρχει και το ομώνυμο εκκλησάκι της Αγίας Αγάθης. Εκεί δίπλα στα αριστερά της εκκλησίας υπάρχει μια σπηλιά. Όταν πηγαίνει κόσμος και ψάλλει στην περιοχή της σπηλιάς λέγεται ότι ακούγονται ψαλμοί. Ο Θρύλος θέλει μοναχούς να είναι θαμμένοι στην ευρύτερη περιοχή και με το θυμίαμα ακούγονται ψαλμωδίες από τις φωνές τους.
Ο Θρόνος της Τάφρου
Ένας λιγότερος γνωστός θρύλος αναφέρει πως μια παρέα τριών παιδιών έκανε βόλτα για εξερεύνηση στην Τάφρο της παλιάς πόλης. Μια περιοχή γεμάτη απόκρυφες σπηλιές στοές, ερείπια. Έτσι εισήλθαν σε κάποιες στοές που τους οδήγησαν σε μια ερειπωμένη εκκλησιά και απέναντι της είχε έναν θρόνο. Ένα παιδί ήθελε να βγει φωτογραφία καθισμένο πάνω στο θρόνο και μόλις κάθισε κοκάλωσε σαν άγαλμα. Δε μπορούσε να κουνηθεί αλλά ούτε και να μιλήσει. Τα υπόλοιπα παιδιά έντρομα φώναξαν τους γονείς τους και έκαναν εξορκισμό με παπά. Το παιδί συνήλθε, ζει ακόμα, καλά στην υγεία του και ο παπάς ήταν παπάς που διέμενε στην παλιά πόλη.
Βέβαια να τονίσουμε ότι οι παραπάνω ιστορίες δεν είναι τίποτε άλλο από αστικοί θρύλοι, που κάποιοι ίσως έχουν παραποιηθεί από την ανθρώπινη φαντασία, ίσως στηρίζονται και σε πραγματικά γεγονότα. Έχουν επιβιώσει στο πέρασμα του χρόνου με την ακουστική παράδοση και και αν το πιστέψει κανείς ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο και τα προσωπικά του βιώματα!
