Με αφορμή όσα είδαν το φως της δημοσιότητας για την κατάσταση στο αεροδρόμιο Ρόδου ο Διαγόρας να θυμηθούμε κάποια πράγματα.
Το 2015 μια χούφτα άνθρωποι βρεθήκαμε στο αεροδρόμιο της Ρόδου διαμαρτυρόμενοι για την πώληση των 14 αεροδρομίων στη χώρα μας.
Τελικά τα αεροδρόμια μετά από απαίτηση των δανειστών απόκρατικοποιήθηκαν και κρατικοποιήθηκαν στην γερμανική κυβέρνηση με δάνεια που πήραν από ελληνικές τράπεζες με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου.
Τελικά το ελληνικό Δημόσιο έχασε 450 εκατομμύρια € ετησίως χρήματα που προοριζόντουσαν για την λειτουργία των μη βιώσιμων αεροδρομίων στα μικρά νησιά μας.
Δεν είναι η πρώτη φορά που στην αίθουσα αναμονής τοποθετούνται κουβάδες για να μην πλημμυρίσει ο εσωτερικός χώρος.
Το μόνο που αξιοποίησε η fraport είναι οι εσωτερικοί χώροι όπου με γυψοσανίδες δημιουργήθηκαν πολλά καταστήματα για εμπορική χρήση ώστε να εισπραχθούν υπέρογκα ενοίκια.
Να θυμηθούμε και την περίοδο της πανδημίας εκεί που πολλά μικρομάγαζα καταστράφηκαν η ελληνική κυβέρνηση επιδότησε την fraport για να καλύψει τις απώλειες της λόγω της μειωμένης κινήσεις στα ελληνικά αεροδρόμια.
Όμως δεν είναι μόνο τα κτηριακά προβλήματα και ο χώρος πάρκινγκ που επιβάλλουν κόμιστρα στους πούλμαντζήδες για να σταθμεύουν ώστε να παραλαμβάνουν τον κόσμο που έρχεται στο νησί μας.
Στον βωμό του κέρδους εργαζόμενοι στο αεροδρόμιο Διαγόρας εργάζονται 10-12 ώρες ημερησίως και στα μέσα της σεζόν το προσωπικό να είναι εξαντλημένο και σε πολλές περιπτώσεις να δηλώνουν παραίτηση και να αναζητούν νέα εργασία.
