Από αρχαιοτάτων χρόνων η Ρόδος αποτελεί τόπο με στρατηγική θέση μέγιστης σημασίας κι γι αυτό το λόγο τα τείχη και τα φρούρια της, ήταν έτσι χτισμένα ώστε να είναι ανθεκτικά στις αλλεπάλληλες επιθέσεις των βαρβάρων που ήθελαν να κατακτήσουν το νησί. Ένα από αυτά τα φρούρια, το σημαντικότερο ίσως στο νησί της Ρόδου, είναι το φρούριο του Αγίου Νικολάου.
Το επιβλητικό φρούριο του Αγίου Νικολάου, χτίστηκε στα 1464 από τον Μεγάλο Μάγιστρο Πιερ Ζακόστα, ως ένας τρόπος αντιμετώπισης των συνεχόμενων απειλών του Σουλτάνου Μωάμεθ και του στόλου του. Το όνομα του, δόθηκε από το εκκλησάκι που υπήρχε στην περιοχή προτού χτιστεί ο πύργος, αφιερωμένο στον ομώνυμο Άγιο προστάτη των ναυτικών.
Ο Μεγάλος Μάγιστρος Πιέρ Ζακόστα, περίτεχνα προσπάθησε να κλείσει συμφωνία και συμμαχία με τους εχθρούς, επωφελούμενος έτσι με ένα διάστημα ανακωχής, ώστε να μπορέσει να υψώσει το φρούριο του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι. Ο πύργος του φρουρίου έχει ύψος 6μ. και εστιακό βάθος 25μ. Αρχικά ονομαζόταν «Πύργος της Βουργουνδίας» και άραζαν εκεί οι φραγκικές γαλέρες γι αυτό του δόθηκε ακόμα μια ονομασία «Port des galeres».
Το φρούριο, στάθηκε άπαρτο σε πολλές πολιορκίες εναντίον του νησιού και έσωσε από την άλωση της πόλης του Ιππότες και τον Ροδιακό λαό. Στα μετέπειτα χρόνια, πάνω στον πύργο τοποθετήθηκε ένα φανάρι του αιγαίου, ο φάρος που στεκόταν στην άκρη του λιμανιού της Ρόδου. Ο φάρος κατασκευάστηκε στα 1863 από μια γαλλική εταιρεία, κι έκτοτε εντυπωσιακός καλωσορίζει με το φως του όσους εισέρχονται στην πόλη της Ρόδου από το λιμάνι.
Πλησίον του φάρου υπάρχουν και τα δυο περίφημα ελαφάκια που θα προαπαντήσουν
στην είσοδο του λιμανιού τον επισκέπτη του νησιού. Ακριβώς εκεί η ιστορία τοποθετεί, κατά τη μια εκδοχή. το γιγαντιαίο άγαλμα του Κολοσσού, στις δυο άκρες του λιμανιού.
Ο συνδυασμός φρουρίου και φάρου είναι εκρηκτικός, καθώς από αρχαιοτάτων χρόνων ο πύργος προστάτευε τον τόπο από τους ξένους εισβολείς και παρέπεμπε σε αναταραχές, ενώ ο φάρος ήταν σήμα κατατεθέν ευημερίας, ειρήνης και πολιτισμού κάθε τόπου.
