Για τις συνθήκες ζωής στο νησί ζητήσαμε απο τον Νίκο να μας μεταφέρει την κατάσταση και να τι μας απάντησε …..
Πόσοι είναι οι μόνιμοι κάτοικοι του νησιού το χειμώνα
Περίπου 200 – πολύ λιγότεροι από παλιά. Οι περισσότεροι έφυγαν μετανάστες κυρίως στην Αυστραλία. Τα παιδιά τους (μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς) συχνά επισκέπτονται το νησί το καλοκαίρι. Στους 200 κατοίκους πρέπει να προσθέσουμε και τα θεωρούμενα «ξένα σώματα», στρατό, λιμενικό, αστυνομία, γιατρούς και εκπαιδευτικούς.
– Πώς είναι οι σχέσεις με τον ντόπιο πληθυσμό;
Οι επαφές μας είναι μάλλον τυπικές και αυτό γιατί θεωρούμαστε μάλλον περαστικοί στον τόπο τους. Γενικά στους μικρούς τόπους υπάρχει μια καχυποψία απέναντι σε οτιδήποτε ξένο. Προσπαθούμε να ζούμε χωρίς να προκαλούμε για να γινόμαστε αποδεκτοί. Περισσότερο συναναστρεφόμαστε μεταξύ μας.
Δυνατότητα διασκέδασης έξω από το σπίτι υπάρχει ;
Υπάρχουν δυο – τρεις ταβερνούλες και καφετέριες, που το βράδυ γίνονται, ας πούμε …μπαρ, αλλά οι επιλογές είναι τόσο περιορισμένες. Πιο πολλά μαγαζιά ανοίγουν το καλοκαίρι.
– Τι άλλα καταστήματα λειτουργούν στο νησί κατά τη διάρκεια του χειμώνα;
Έχουμε δύο παντοπωλεία, ένα περίπτερο, δύο ταξιδιωτικά γραφεία, μία τράπεζα με ΑΤΜ (που συχνά χαλάει), ένα ταξί για τις μετακινήσεις προς το αεροδρόμιο και το ταχυδρομείο.
– Με τα τρόφιμα τι κάνατε; Βρίσκετε στα παντοπωλεία τα …πάντα;
Εδώ είναι το ευαίσθητο σημείο για τη ζωή μας. Όταν λόγω κακοκαιρίας δεν υπάρχει επικοινωνία με τη Ρόδο, υπάρχει έλλειψη σε φρούτα και λαχανικά και αναγκαστικά καταφεύγουμε σε κονσέρβες. Όσο για το κρέας, αυτό δεν το βρίσκουμε στο νησί και πρέπει να κάνουμε ομαδικές παραγγελίες σε κρεοπωλείο της Ρόδου, ώστε να γίνει μία φορά η παραγγελία και να έρθει (όταν έρθει) με το καράβι.
– Στο σημείο αυτό ο Νίκος μας παρουσιάζει μια άλλη εναλλακτική λύση για το θέμα του φαγητού:
Πολύ συχνά τρώμε στη στρατιωτική λέσχη και αυτή η δυνατότητα ισχύει για όλους μας. Από τον προηγούμενο μήνα έχουμε το πρόγραμμα του συσσιτίου του μήνα που ακολουθεί και δηλώνουμε ποιες μέρες επιθυμούμε να φάμε εκεί. Επίσης μ’ ένα έγκαιρο τηλεφώνημα στη λέσχη μπορούμε και την ίδια μέρα να παραγγείλουμε φαγητά της ώρας. Είναι μια καλή και φτηνή δυνατότητα.
– Υπάρχει τακτική συγκοινωνία με τη Ρόδο; Πηγαίνετε τακτικά;
5 φορές την εβδομάδα υπάρχει αεροπορική πτήση και 2-3 καράβι. Πάντως αρκετά συχνά, λόγω κακοκαιρίας, δεν πραγματοποιούνται τα δρομολόγια αυτά. Προσωπικά στη Ρόδο πήγα μόνο για τα υποχρεωτικά σεμινάρια για τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς. Και στην πατρίδα μου πήγα μόνο στις γιορτές. Είναι μεγάλη η απόσταση, πολλά τα έξοδα…
– Αλήθεια οικονομικά πώς τα πάτε;
Είναι ακριβό νησί το Καστελόριζο. Τις καθημερινές προμήθειες τις βρίσκουμε σε πολύ πιο αυξημένες τιμές σε σχέση με ένα super market στην πόλη. Επίσης τα ενοίκια είναι ακριβά. Δίνουμε 250 ευρώ για ένα δίχωρο διαμέρισμα με μια κρεβατοκάμαρα και μια κουζίνα. Από την άλλη βέβαια δεν έχουμε και πού να ξοδέψουμε τα χρήματά μας άρα πρόβλημα δεν υπάρχει.
Στα πρόβλημα των ακριβών ενοικίων συμφωνούνε και οι υπόλοιποι συνάδελφοι του Νίκου . Μάλιστα ο Π.Χ. έδειξε κοντά στο σχολείο ένα συγκρότημα κτηρίων τα οποία προορίζονταν για στέγαση των δημοσίων υπαλλήλων του νησιού και που όμως ποτέ δεν κατοικήθηκαν γιατί (δήθεν;) διαπιστώθηκε πρόβλημα στην κατασκευή…
Πηγή : ideesmag.gr
